Akkerman (15) al zeven keer kampioen: ‘Hadden maar dertien spelers’

Zeven keer speelde ze al een NK-finale. Even vaak keer wist ze de landstitel binnen de slepen. Na haar afscheidswedstrijd als jeugdspeelster mocht de pas 15-jarige Yara Akkerman met HDM MO18-1 ook afgelopen zaterdagmiddag weer de cup omhoog tillen. Maar vervelen? Dat doet het goud nooit. ‘Deze is toch wel extra speciaal.’

Met een glimlach van oor tot oor liep Akkerman na de zwaarbevochten zege op Kampong (2-3) het veld af. Glunderend nam de spits, omringd door haar teamgenoten, de knuffels van familie, vrienden en clubmensen in ontvangst. Het gevoel van kampioen worden is zeker niet nieuw voor Akkerman, maar het maakt de blijdschap er bij haar geen haar minder om.

‘Ik ben zo opgelucht en blij. En ook supertrots. Het was best een ingewikkeld jaar. We begonnen met vijftien speelsters, maar hadden er al snel twee minder. Roos Alkemade schoof door naar Dames 1 en een ander teamgenootje kreeg een blessure. Toen hadden we er maar dertien over en dat bleef de rest van het seizoen zo. Elke week hadden we weer andere geblesseerden en invallers. Zelfs in de halve finale tegen Hurley vorige week raakte er weer iemand geblesseerd. Ellie Vinh, een belangrijke aanvaller voor ons (en jeugdinternational, red.). Maar we hebben ook vandaag als team tot de laatste seconde gestreden. Dat we het ondanks alle tegenslagen zo hebben afgesloten, vind ik echt geweldig.’

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door hockey.nl (@hockeynl)

Het zag er in eerste instantie niet naar uit dat HDM er met de zege vandoor zou gaan. De verliezend finalist van vorig jaar zag Kampong al na drie minuten op voorsprong komen. Ook na de gelijkmaker waren het opnieuw de Utrechtse meiden die de leiding namen, totdat Akkerman een strafbal verzilverde en later Ruby Dragman voor de 3-2 zorgde.

‘Het was zo’n spannende wedstrijd en ontzettend warm. Aan het begin waren we niet helemaal scherp, maar gelukkig herpakten we ons. Bij mijn strafbal dacht ik: laat ik in de andere hoek pushen dan de stickkant. Ik heb er afgelopen week weer veel op geoefend en wilde er vol vertrouwen staan. Gelukkig pakte het goed uit en maakten we het met elkaar af.’

En dat is zeven

Voor Akkerman was het dus de zevende titel op rij. Na het covidseizoen maakte ze haar eerste NK in de tweedejaars C mee, in een jaar waarin de zaalcompetitie verviel. Sindsdien stond ze op ieder nationaal kampioenschap – in de zaal én op het veld – en won ze keer op keer. Ook dit jaar pakte Akkerman, die dit seizoen vervroegd doorschoof naar Onder 18, met HDM de dubbel. ‘Ik heb het geluk dat ik steeds in een onwijs goed team heb gezeten’, is Akkerman bescheiden. ‘Dit was mijn laatste kans om mijn jaren in de jeugd supermooi af te sluiten. Dat dat gelukt is, maakt deze titel toch wel extra speciaal.’

Met haar vijftien jaar zou de speelster van Nederland Onder 18 nog zeker twee jaar in de jeugd mogen doorspelen. Maar uiteraard is haar talent ook bij de staf van Dames 1 niet onopgemerkt gebleven. Dit seizoen trainde Akkerman al volle bak mee met de hoofdklasser en debuteerde ze zelfs al en na de zomer maakt ze definitief de overstap.

Yara Akkerman brengt HDM op 2-2 in de finale tegen Kampong. Foto: Rob Römer

‘Ik mocht al de play-outs tegen Leonidas meespelen. Dat was supervet. Ik heb heel veel zin om straks de overstap te maken.’ Maar eerst wacht een feestje met haar bijna-leeftijdsgenoten van Onder 18. ‘We hebben dit echt als team gedaan met heel hard werken en veel talent. Iedereen doet waar die goed in is. Straks sluiten we het seizoen af bij een teamgenootje thuis. En wie weet vieren we het daarna wel verder in de stad.’

Kijk hier de wedstrijd met commentaar terug.