Niemand binnen HC Zwolle weet het precies, maar volgens coach Joe Kodde is het ‘jaren geleden’ dat Meiden Onder-16 het NK haalde. Hij flikte het kunstje wél met zíjn ploeg. ‘Ik denk dat we een soort van geschiedenis hebben geschreven.’
Dolle vreugde bij de hockeysters uit Zwolle, afgelopen zaterdag op het veld van Hurley, waartegen met 1-1 werd gelijkgespeeld. Het was genoeg voor een plaats op het NK en dat feit werd gevierd als een kampioenschap. Als het laatste fluitsignaal heeft geklonken, vallen de speelsters elkaar in de armen. Sommige huilen van geluk, anderen staren vol ongeloof: is dit echt? En ja, het was echt.
Als het besef is ingedaald, wordt er gezongen, gesprongen en de (alcoholvrije) champagne ontkurkt. Geef ze eens ongelijk. Niet de gebruikelijke giganten, maar – in eigen bewoordingen – een relatief kleine club staat vanaf zaterdag in de play-offs. In de kwartfinales speelt Zwolle tegen SCHC, waarvan in de poulefase twee keer werd verloren (0-2 en 5-1).
In Zwolle weet niemand precies wanneer deze lichting voor het laatst op het NK stond, zegt coach Kodde. ‘Het is in ieder geval de afgelopen vijf jaar niet gebeurd. We hebben iets bijzonders bereikt. Ik denk dat we een soort van geschiedenis hebben geschreven.’
Door het oog van de naald
In de hoofdstad van Overijssel hadden ze niet helemaal verwacht dat hun Meiden Onder-16 het NK zou halen. De ploeg kroop door het oog van de naald en bereikte de landelijke competitie als een van de beste nummers drie. En daar kwam het NK dus nog als overtreffende trap achteraan.
‘In de voorronde kreeg ik een uur na de laatste wedstrijd te horen dat we waren gekwalificeerd, maar we durfden nog niet te juichen omdat we de regels niet precies kenden’, zegt Kodde. ‘We vierden het pas toen het op jullie site stond. Dat we Landelijk haalden, was al fantastisch.’
Maud Francken zorgde met haar rake strafbal voor de enige goal van Zwolle op bezoek bij Hurley. Was die bal er niet ingegaan, dan hadden de Amsterdammers zaterdag in de knock-outs gestaan. ‘Ik had wel een hogere ademhaling, ook tijdens de wedstrijd al’, vertelt de 15-jarige aanvalster over het nemen van die allesbeslissende strafbal.
Ze beschikt over stalen zenuwen. ‘Meestal push ik hem altijd links, maar ik deed nu eerst alsof de bal naar rechts ging en daarna pushte ik ‘m in de kruising’, vertelt ze. ‘Ja, hij zat er aardig in. Ik denk dat dit de allerbelangrijkste strafbal is die ik ooit heb gemaakt.’ En dat terwijl niet Francken, maar Ellemieke Visser de voornaamste specialist is vanaf de stip bij Zwolle. ‘Eigenlijk neemt Ellemeike ze altijd. Maar ze gunde mij de bal, omdat ze zelf vond dat ze niet zo goed in de wedstrijd zat.’
Coach Kodde: ‘Ik vind het knap dat ze dat durft toe te geven, hulp vraagt aan Maud die vervolgens opstaat op zo’n moment. Fantastisch!’
‘Als zij nog een keer scoren, is je seizoen voorbij’
De buit is na die 1-0 nog niet binnen, dat voelt iedereen bij Zwolle. Als in de slotfase de gelijkmaker nog valt, nemen de druk en dus ook de spanning toe. ‘We wisten dat een gelijkspel genoeg was. Als ze nog een keer zouden scoren, was ons seizoen voorbij geweest. Gelukkig hebben we het gered’, zegt Francken opgelucht.
Dat maakte de barbecue tijdens de teamafsluiting net wat gezelliger. Bovendien duurt het seizoen nog minimaal een week langer. En Zwolle weet al wat is het om bij de laatste vier te komen. ‘Bij het NK in de zaal haalden we de halve finales. Misschien kunnen we weer verrassen.’
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.