Vaste routines recept voor goud bij Yara Akkerman

De grote glimlach op het gezicht van Yara Akkerman verraadde blijdschap om de zaaltitel met HDM in de O18-categorie, maar achter die glimlach zat ook opluchting dat de finale tegen de Haagse buren van Klein Zwitserland (5-4) ondanks een spannend eindfase toch over de streep werd getrokken.

‘Ik ben nog even aan het bijkomen’, verontschuldigt Akkerman zich in de ruimte naast de hal. Ze doelt op de enerverende slotfase waarin een 5-1 voorsprong van HDM slonk naar 5-4. ‘Op het laatst werd het nog heel spannend. Ik keek naar de klok en zag dat er nog acht minuten te spelen waren. Shit, dacht ik, we zijn er nog helemaal niet. In de zaal kan er van alles gebeuren.’

En dat was ook dit keer het geval. HDM kende prima een start van de finale. Na acht minuten leidde de ploeg in de derby met 2-0. Nadat Ellie Vinh de score had geopend, verdubbelde Akkerman uit een strafcorner de voorsprong. Met nog twee treffers van Akkerman en een doelpunt van Roos Alkemade liep HDM uit naar 5-1.

Goed keeperswerk

Die marge was ook mede te danken aan het goede keeperswerk van Lotte Mureau. Met een aantal prima reddingen en goed uitlopen bij de strafcorner voorkwam ze dat Klein Zwitserland kon aanhaken. ‘Het is zo fijn dat je op je keeper kan vertrouwen’, complimenteert Akkerman Mureau. ‘Ze zat er lekker in. Ik zei ook tegen haar: je bent fokking goed bezig. Ga zo door.’

HDM-keepster Lotte Mureau wordt geknuffeld door onder meer Yara Akkermans, geheel links. Foto: Willem Vernes

Klein Zwitserland perste er in het slot van de wedstrijd nog een offensief uit. In een ultieme alles-of-niets poging kwam de ploeg nog gevaarlijk dichtbij HDM. Drie doelpunten brachten de spanning terug, maar de gewilde gelijkmaker kwam er uiteindelijk niet voor Klein Zwitserland.

De taaiheid van Klein Zwitserland kwam niet al een verrassing voor Akkerman. ‘We speelden in de competitie al twee keer tegen hen, en dat waren lastige wedstrijden. Dus ik ben heel blij en opgelucht.’

Akkerman: ‘Iedereen had er superveel zin in, maar was ook heel zenuwachtig. We spelen ook tegen allemaal vriendinnen uit andere teams en dan wil je echt zo graag winnen.’

Vaste routines

Eind goed al goed voor HDM en Akkerman die tijdens het seizoen vasthielden aan vaste routines. ‘Iedereen heeft een bijgeloof. Ik loop meestal in met Roos en speel in met Philippine. En hetzelfde ontbijt. Wat ik dan eet? Een eitje met een tomaat en een smoothie.’

Het blijkt een recept voor succes, want het was voor Akkerman alweer haar zesde gouden medaille. Met HDM O14 won ze twee veldtitels, een zaaltitel en de EHL. Vorig jaar was ze in de zaal succesvol met O16. Hoewel de 15-jarige Akkerman nog in de O16 mag spelen, is ze dit seizoen vervroegd doorgeschoven. ‘Het gaat snel, maar het is een heel leuk team. Ik kende iedereen al. En vriendinnen van vorig jaar spelen ook in het team.’

Direct na afloop vierden Akkerman en haar teamgenotes de titel al met de supporters. In Topsportcentrum Rotterdam werd Akkerman gesteund door een grote schare fans. ‘Mijn ouders, mijn zus, ooms en tantes en vrienden. Vriendinnen die er niet bij konden zijn, die keken naar de livestream.’

Yara Akkerman wordt gefeliciteerd door haar teamgenote na een doelpunt voor HDM in de NK-finale tegen Klein Zwitserland. Foto: Willem Vernes


Wat vind jij? Praat mee...