Eind oktober kreeg Tara, speelster van de MB2 van Vlijmense Mixed Hockey Club, op de fiets een ernstig verkeersongeluk. Zo ernstig zelfs, dat ze er maanden van in coma heeft gelegen. Begin februari kwam ze bij bewustzijn, net op het hoogtepunt van de inzamelingsacties die haar team, MB2, voor haar op touw zetten: ‘Samen sterk voor Tara!’
Tara’s ongeluk heeft het team enorm opgeschrikt, vertelt één van de ouders van het team Nicoline van Hees. ‘De meiden hockeyen als team zo’n 5 á 6 jaar samen, dus ze waren al heel hecht. Maar dit heeft ze nog dichter bij elkaar gebracht. Doordat je als ouders ook al jaren langs de lijn staat, heb je ook een band met elkaar.’ Alle meiden van MB2 zijn samen met alle ouders de drijvende kracht achter het initiatief ‘Samen sterk voor Tara’, benadrukt Van Hees. ‘Toevallig spreek je mij nu, maar werkelijk iedereen heeft zich ervoor ingezet.’
‘Samen sterk voor Tara’
Begin november, even na het ongeluk, rees de vraag of het team niet iets voor Tara kon betekenen. ‘Zowel de teamgenootjes als wij als ouders stonden machteloos en konden niets doen.’ De ouders kwamen bij elkaar en daar vloeide het initiatief ‘Samen sterk voor Tara’ uit voort. ‘Een goed doel was snel gevonden’, vertelt Van Hees. ‘Tara’s ouders verbleven in een Ronald Macdonald-huis, en het was voor hen al snel duidelijk dat ze voor het Ronald McDonald Kinderfonds geld wilden inzamelen.’
En dat inzamelen gaat bijzonder goed; vele bijdragen, zelfs van hockeytegenstanders in de competitie, werden al gedaan. ‘Het gaat als een trein. Ons streefbedrag was 2500 euro, en nu zitten we al op bijna 7000 euro.’ De MB2 bakte koekjes en taarten die ze verkochten, maakten zelf armbandjes, maar verreweg het meeste geld werd opgehaald door de verkoop van de 2 speciaal ontworpen carnavalsemblemen. ‘Dat leefde echt in Den Bosch’, vertelt Van Hees trots. ‘In het centrum zag je tijdens carnaval veel mensen lopen met dat embleem op hun carnavalskleding. Dat deed ons goed.’
Tara komt bij bewustzijn
Precies tijdens carnaval kwam Tara, na maanden, weer bij uit haar coma. Inmiddels is de revalidatie in volle gang en mogen teamgenootjes in groepjes Tara in het revalidatiecentrum opzoeken. ‘Ze gaat vooruit, en dat is enorm fijn.’ Er is nog een lange weg te gaan, maar Tara is een vechter en blijft knokken, vertelt Van Hees.
De inzamelingsacties van Meisjes B2 zijn nog niet voorbij. Tot aan het eind van het seizoen zijn de meiden en de ouders daar nog mee bezig. Inmiddels is het team overgestapt op een ander doel: de stichting CoAssistencia uit Rosmalen. Deze stichting zet zich in voor vrij en onafhankelijk rolstoelvervoer. Van Hees: ‘Het zou mooi zijn als we daar ook nog een mooi bedrag voor kunnen ophalen.’ Aan het eind van het seizoen, tijdens de slotdag op zondag 12 juni, gaat het team daarvoor nog één keer flink uitpakken.
Speciale yell
Tara verblijft door de week in een revalidatiecentrum, maar mag inmiddels in het weekend naar huis. Bijna ieder weekend is ze op het hockeyveld te vinden om bij haar teamgenootjes te zijn en ze natuurlijk aan te moedigen. Daar hoort ze dan ook de wel heel speciale yell waarmee MB2 vanaf oktober iedere wedstrijd begint:
Hee hee lieve Taar
Wij staan hier en jij bent daar
Sterk ben je dat weten wij
Daarom staan we zij aan zij
Blijven knokken lieve Taar
Wij staan altijd voor je klaar!
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.