De Jong Oranjevrouwen hebben de halve eindstrijd bereikt op het WK onder 21 jaar in Santiago. In de kwartfinale versloeg de ploeg van Kai de Jager tegenstander Engeland met 8-2. De halve finale wordt woensdag gespeeld. Nederland speelt daarin tegen België, dat later op de dag met 4-1 won van de Verenigde Staten.
Voor de allereerste keer ging het echt om tijdens dit WK. Het kaf is van het koren gescheiden. Liefst zestien teams vielen de afgelopen dagen af voor de hoofdprijs. Maandag hadden er nog acht ploegen de droom om dit toernooi te winnen. Na deze genadeloze bijltjesdag zijn dat er nog maar vier, waaronder dus Nederland.
Jong Oranje speelt de halve finale een dag eerder dan ze vooraf dachten. In het wedstrijdschema dat maanden voor het toernooi bekend was, was de halve finale op donderdag 11 december gepland. Maar daar kwam zondagavond verandering in. Toen werd de WK-organisatie geconfronteerd met een verplaatsing van een groot muziekfestival, dat nu zaterdag op de finaledag vlakbij het hockeycomplex wordt gehouden. Gevolg: het hele speelschema ging op de schop, de halve finales werden opeens een dag vervroegd. De finale wordt negen uur eerder gespeeld.
Foto: Worldsportpics/Rodrigo Jaramillo
Britse passie, Haagse bevrijding
Eerst moest er maandag worden afgerekend met Engeland, dat als een-na-beste nummer twee doorging naar de kwartfinales. Een wedstrijd die voor Jong Oranje een roerige aanloop had, door het uitvallen van Lieve Wijckmans. De Limburgse aanvaller werd in de laatste poulewedstrijd tegen Maleisië hard opgevangen door een tegenstander, waardoor ze een zwaar gekneusde schouder opliep.
Katerina Langedijk is de vervanger van Wijckmans. De negentienjarige spits van Amsterdam maakte maandag haar debuut in Jong Oranje. Dat kreeg in de eerste vijf minuten praktisch meer weerstand dan in de hele groepsfase bij elkaar. Engeland toonde bluf en ook spierballen. Ze begonnen net zo gretig als ze hun eigen ‘God save the King’ meebrulden. Vol passie en overgave dus. Het leverde de Britten twee strafcorners op rij op. De eerste werd hard op een Nederlandse voet geslagen. Nummer twee werd gepakt door goalie Phileine Hazen, die zich eindelijk op een belangrijk moment kon onderscheiden.
Jong Oranje startte wat zenuwachtig en maakte wat slordigheidsfoutjes. Daarom kwam de openingsgoal – alsnog vrij vroeg, in de vijfde minuut – als geroepen. Vlak nadat Imke Verstraeten de paal raakte uit de eerste Oranje-corner, sloeg Kaat Walhof toe. De middenvelder van HDM pakte een paar meters, haalde haar stick naar achteren en beukte een backhand heerlijk binnen. Bijna het hele team vloog de Haagse om de nek.
Foto: Worldsportpics/Rodrigo Jaramillo
Dubieuze strafbal en de verloren video-referral
De ban was daarmee gebroken voor Jong Oranje, dat daarna kans na kans kreeg op de 2-0. Uiteindelijk was het na achttien minuten raak via Iris de Kemp. De spits promoveerde een lange bal van Verstraeten tot een doelpunt. Een fijne one-touch-goal, zoals we dit toernooi al veel vaker van de doelpuntenmachine uit Utrecht hebben gezien. Het veranderde weinig aan het spelbeeld. Nederland joeg en creëerde meer dan genoeg mogelijkheden. Maar de bal ging er veel moeilijker in dan in de groepsfase. Voor rust kreeg de titelhouder liefst negen corners, waarvan er niet één een treffer opleverde.
Aan de overkant was Engeland erg effectief uit een van z’n weinige tegenstoten. De Britten kregen een dubieuze strafbal aan het eind van kwart twee, omdat Walhof een tegenstander zou hebben geduwd. Nederland vocht die beslissing aan bij de video-scheids, maar tot hun ontzetting bleef de beslissing staan. Biba Mills pushte vervolgens de eerste tegengoal van Nederland tegen de plank: 2-1.
Ondanks de overmacht was er dus opeens nog heel veel werk aan de winkel, in de oven van Santiago waar het weer dertig graden was. Voor de eerste keer in het toernooi was er spanning op de tribune. In het veld was er zichtbaar frustratie dat de score niet verder opliep in de eerste helft en dat de video-referral al in de prullenbak zat. Jong Oranje moest vooral rustig blijven. Het hoofd niet verliezen. Tranquillo, tranquillo, zoals Jan Smit in de rust zong. Nederland schonk zichzelf die rust al in de beginfase van de tweede helft, toen een strafcorner eindelijk een succesje opleverde. Een geslagen corner (!) van Noor van den Nieuwenhof belandde op de voet van de lijnstop. De captain van Jong Oranje eiste de strafbal zelf op en pushte de belangrijke 3-1 binnen.
Van spanning naar walk-over
Een serieuze tik voor de Britten, die vlak daarna nog een upper-cut kregen. Ditmaal was het Guusje Moes die de Engelse goalie van dichtbij klopte. Dit was het gevoel waar Nederland naar op zoek was. Geen twijfel, maar power. Geen onzekerheid, maar macht. Van die Engelse power was helemaal niets meer over. Jong Oranje klapte vol over z’n tegenstander heen. Het werd, om het in goed Engels te zeggen, een walk-over. Binnen twee minuten scoorde Nederland drie keer, weer via Walhof en twee keer dankzij De Kemp.
Het laatste kwart werd daardoor een formaliteit. Met een kritische blik mag je stellen, dat dit wat zegt over het niveauverschil tussen beide landen. Aan de andere kant was dat verschil – in ieder geval op het scorebord – voor rust een stuk minder groot. Nederland deed het simpelweg erg goed in kwart drie (met vijf goals) waarin de wedstrijd werd gewonnen. Beth Gardens maakte nog een tweede Britse treffer, maar het laatste woord was aan Jong Oranje, waar ook Langedijk haar goaltje meepikte in haar debuutwedstrijd.
De Nederlandse blik mag na de 8-2 dus op de halve finales, waarin het dus België treft. Dat rekende met niet al te veel moeite af met de Amerikanen: 4-1. Na 34 minuten stond het al 4-0, waarna Amsterdam-speelster Reese D’Ariano voor de eretreffer van de VS zorgde.
Nederland – Engeland 8-2 (2-1)
5. Kaat Walhof 1-0
18. Iris de Kemp 2-0
27. Biba Mills (sb) 2-1
31. Noor van den Nieuwenhof (sb) 3-1
33. Guusje Moes 4-1
37. Kaat Walhof 5-1
38. Iris de Kemp 6-1
38. Iris de Kemp 7-1
47. Beth Gardens (sc) 7-2
55. Katerina Langedijk 8-2
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.