Verstraeten hockeyde als kind in België: ‘Zelfs mijn opa bracht me’

Het geijkte pad is een weg die Jong Oranje-talent Imke Verstraeten (18) niet snel bewandelt. Amper dertien jaar oud besloot ze al om haar hockeygeluk te beproeven over de grens, in België. Eind vorig jaar schoof ze vervroegd door naar Jong Oranje. ‘Ik heb een andere weg afgelegd dan de meeste van mijn leeftijdsgenoten.’

Vier keer per week als twaalfjarige vijftig minuten rijden om te kunnen hockeyen – van Hulst in Zeeland naar hockeyclub Pelikaan in Roosendaal – kwalificeert centrale verdediger Verstraeten als ‘nog wel te doen’. Nog wel te doen. Het zegt alles over de afstanden die Verstraeten in haar hockeyleven heeft afgelegd om ergens tegen een bal te kunnen slaan.

Wanneer je erachter komt dat je goed kunt hockeyen, moet je ook een beetje geluk hebben met de plek waar je bent geboren. De wieg van Verstraeten stond in Hulst, diep in Zeeland. Zeeland zit voor eeuwig in haar hart. Maar het is ook een provincie waar de grote hockeyclubs niet voor het oprapen liggen. Als talent kun je eigenlijk geen kant op.

Verstraeten was op haar twaalfde het niveau van haar eerste club Rapide wel ontgroeid. De dichtstbijzijnde hockeyvereniging die aansloot bij haar ambities, was Pelikaan in Roosendaal. Maar al binnen één seizoen bleek ook daar dat zij het niveau ontsteeg. Wilde Verstraeten een serieuze gooi doen naar een toekomst als tophockeyster, dan moest ze eigenlijk op een hoger niveau gaan spelen. Het beste zou zijn om te kiezen voor een club als Rotterdam, Push of Den Bosch. Maar deze liggen allemaal op minimaal honderd kilometer afstand. Het was een duivels dilemma. Wat moest ze doen?

Imke Verstraeten met Pam van der Lam na de overwinning op Chili in de groepsfase van het WK-21 in Santiago. Foto: WorldSportPics/Frank Uijlenbroek

Vier of vijf keer per week de grens over

‘Mijn ouders zijn bevriend met ouders van een meisje dat ook hockeyt. Dat meisje komt ook uit Hulst en is iets ouder dan ik. Zij had hetzelfde probleem. Zij was gaan hockeyen in België, bij Dragons. Zo is het balletje eigenlijk gaan rollen. Ik wilde hogerop komen, dus ik dacht: waarom probeer ik het niet bij Dragons?’

Hoe het vervolgens precies is gegaan, herinnert Verstraeten zich niet meer zo goed. Het ene moment hockeyde ze nog bij Pelikaan. Het andere moment deed ze een selectietraining voor Dragons, waar ze voor slaagde. Amper dertien jaar oud hockeyde ze plotseling voor een club in Brasschaat, bij Antwerpen.

Hoe is het voor iemand van dertien om in het buitenland te hockeyen?
‘Het is wel grappig dat je dat zegt. Toen realiseerde ik me dat helemaal niet. België was voor mij aan de ene kant ook helemaal geen buitenland. Ik woonde immers vlakbij de grens. Maar aan de andere kant was het wél buitenland. Sommige van mijn teamgenoten spraken Frans. Op mijn vijftiende kwam ik bij Dames 1. Daar spraken ze Engels. Dat was allemaal wel even wennen voor me, maar uiteindelijk ging het prima. Ik heb er een mooie tijd gehad.’

Hoe ver was het rijden?
‘Als er geen file was een half uur. Maar ik moest de ring van Antwerpen over. Dus soms deed ik er wel anderhalf uur over. Meestal was het mijn vader die mij bracht. Vier of vijf week per week. Soms bracht mijn moeder me, of zelfs mijn opa. Er werden hele schema’s gemaakt. Ik ben ze ontzettend dankbaar dat ze dat al die jaren hebben gedaan. Anders had ik nu niet op het WK gestaan. Dan hockeyde ik nog steeds bij Rapide.’

Wat heeft het avontuur in België je opgeleverd?
‘Voor mij is het de juiste stap geweest. In België kreeg ik kansen die ik in Nederland nooit zou hebben gehad. Terwijl mijn leeftijdgenoten in de nationale jeugdselecties nog in Meisjes B1 speelden, speelde ik op mijn vijftiende al wedstrijden in Dames 1. Op het hoogste niveau in België. Ik speelde samen met Valerie Magis [oud-international van Nederland] en Stephanie De Groof [oud-international van België]. We haalden twee keer de finale van de play-offs. Voor mijn ontwikkeling was dat allemaal erg goed.’

Imke Verstraeten krijgt een highfive van bondscoach Dave Smolenaars. Foto: WorldSportPics/Frank Uijlenbroek

Normaal gesproken is de stap van Meisjes A1 naar Dames 1 nogal groot. Maar ik denk dat ik een voorsprong op mijn leeftijdsgenoten had, doordat ik bij Dragons al in Dames 1 had gespeeld. Imke Verstraeten

Het hockeyleven van Verstraeten verliep ook op een ander vlak anders dan bij haar leeftijdsgenoten. Eind vorig jaar bereidde ze zich met Nederlands U18 voor op het EK in de zomer van 2023. Toen kreeg ze een telefoontje. Of ze wilde aansluiten bij Jong Oranje? Verstraeten twijfelde niet en zei ja. Ze verschoof vervroegd door.

Nu is ze de enige speelster van Jong Oranje op het WK in Chili die is geboren in 2005. De rest komt uit 2004, 2003 of 2002. Ze is het jonkie van de groep. Op het veld is daar weinig van te zien. Ze staat in de verdediging niet links of rechts op de flank, maar in de as. Ze verdeelt het spel.

België verliet ze anderhalf seizoen geleden toen ze bewegingswetenschappen ging studeren in Amsterdam. Sindsdien hockeyt ze voor Pinoké. ‘Normaal gesproken is de stap van Meisjes A1 naar Dames 1 nogal groot. Maar ik denk dat ik een voorsprong op mijn leeftijdsgenoten had, doordat ik bij Dragons al in Dames 1 had gespeeld. Seniorenhockey is een stuk fysieker dan jeugdhockey. Daaraan was ik al gewend.’

Imke Verstraeten vuurt tijdens het WK-21 in Chili een sleeppush af. Foto: WorldSportPics/Frank Uijlenbroek

Nederland-België de finale?

Woensdagavond keek Verstraeten via de livestream naar de kwartfinale op het wereldkampioenschap in Santiago tussen België en Japan. Het was een knotsgekke wedstrijd. Japan miste negen strafcorners en een strafbal. België scoorde in de laatste seconde uit een corner, waardoor België won en zich plaatste voor de halve finale. ‘Ik ken een aantal van die meiden van het Belgische team. Tegen hen bijna allemaal heb ik gespeeld. Met Alix Marien hockeyde ik samen bij Dragons. Hun manager was ook mijn manager. Dat België won van Japan, gunde ik ze dus wel. Het lijkt me leuk als we allebei de WK-finale halen.’

Jong Oranje speelt vrijdagavond om 22.15 uur Nederlandse tijd de halve finale van het WK-21 in Chili, tegen Engeland.


Wat vind jij? Praat mee...