De onnodige uitschakeling van Jong Oranje in de WK-kwartfinale tegen Argentinië (0-1) riep de nodige vragen op. Hoe kon Nederland de wedstrijd grotendeels domineren, maar uiteindelijk toch de WK-droom in duizend stukken uiteen zien spatten? Had Nederland niet meer risico moeten nemen? ‘We kwamen er tijdens de wedstrijd achter dat we opportunistischer moesten spelen.’
Een diepe zucht ontsnapt aan de lippen van bondscoach Jesse Mahieu, zaterdagmiddag in de lobby van het Hyatt Regency Hotel in Chennai. Zestien uur nadat Jong Oranje de titeldroom in rook zag opgaan, is de eerste klap wel verwerkt, maar de uitschakeling blijft voelbaar in elke vezel. Nederland had het ticket voor de halve finale voor het grijpen, maar pakte hem niet.
‘We zaten er gisteravond allemaal doorheen’, vertelt Mahieu. ‘We zijn hier naartoe gekomen om een goed resultaat neer te zetten. We hebben met z’n allen bij elkaar gezeten om de eerste emoties te verwerken. Sommige jongens hadden er simpelweg geen woorden voor wat er door hen heen ging. Anderen gaven aan dat ze alweer naar de volgende pot uitkeken, vastberaden om te laten zien wat we in huis hebben. Maar de teleurstelling is gigantisch. Alle ingrediënten waren aanwezig om de wedstrijd naar ons toe te trekken.’
Bondscoach Jesse Mahieu: ‘Alle ingrediënten waren aanwezig om de wedstrijd naar ons toe te trekken.’ Foto: WorldSportPics/Ewout Pahud de Mortanges
Het dilemma van Jong Oranje: risico nemen of controleren?
Vanaf de tribune in het Mayor Radhakrishnan Hockey Stadium in Chennai was het dilemma van Jong Oranje duidelijk zichtbaar. Aan de ene kant wilde Nederland niet te veel risico nemen tegen de verdedigende Argentijnen, die zich met elf man terugtrokken diep op de eigen helft. Jong Oranje wilde duidelijk niet in het mes lopen, constant waakzaam voor de beruchte verre Argentijnse scoops, waarmee de bliksemsnelle spitsen gelanceerd moesten worden om als roofdieren toe te slaan.
Aan de andere kant worstelde Jong Oranje met het vinden van de juiste openingen in de dichtgemetselde Argentijnse muur. Kansen werden er wel gecreëerd, maar gezien het overheersende balbezit hadden dat er meer moeten zijn. De meegereisde familieleden op de tribune moeten vermoedelijk hebben gesmeekt om de bal eens wat vaker voor de pot te gooien. Pas in het laatste kwart – zeker na de tegengoal in de 52ste minuut – liet Nederland de handrem eindelijk los. Jong Oranje creëerde direct kans op kans.
Toch was het helemaal niet zo onlogisch dat Jong Oranje in eerste instantie besloot om niet te veel risico te nemen. In de eerste poulewedstrijd, een week geleden tegen Engeland (5-3), speelde Nederland wél een stuk opportunistischer. Het gevolg: achterin vielen er enorme gaten, waardoor de verdediging helemaal openlag en de Engelsen twee keer genadeloos toesloegen.
‘We verdedigden toen absoluut niet goed’, zegt Mahieu. ‘Na de wedstrijd hebben we nagedacht over wat er nodig was om ons spel te verbeteren en in het toernooi te kunnen groeien. We kwamen tot de conclusie dat we verdedigend echt een stap moesten zetten.’
Voor de wedstrijd geeft bondscoach Jesse Mahieu een knuffel aan Kjell Plantenga. Foto: WorldSportPics/Ewout Pahud de Mortanges
Na de verdedigende fouten tegen Engeland bouwde Mahieu zekerheid in
Het speerpunt werd helder: Mahieu wilde meer zekerheid inbouwen. ‘Er zit natuurlijk een balans tussen achterin de controle behouden en voorin iets willen forceren. Als je teveel wilt forceren, loop je het risico om fouten te maken en balverlies te lijden. Na de wedstrijd tegen Engeland hebben wij bewust de opdracht gegeven om minder te willen forceren, maar juist om vaker de controle te behouden’, zegt Mahieu. In de wedstrijden tegen Maleisië (6-1) en Oostenrijk (11-0) zag hij zijn ploeg wat dat betreft al vooruitgang boeken.
Ook tegen de Argentijnen koos Mahieu voor dat strijdplan. ‘De bedoeling was om hun hoge ballen te neutraliseren en hun snelle spitsen uit te schakelen. Daarom besloten we om de risico’s te beperken. Als we te veel balverlies zouden lijden, zouden we de Argentijnen precies datgene geven waar ze op uit waren. Dan zouden zij met hun verre scoops hun snelle spitsen kunnen lanceren, zodat zij – met een zee van ruimte – het één-op-één-duel konden aangaan. Dat wilden we voorkomen, omdat ze een goede individuele actie in huis hebben.’
In feite leverde dat het beoogde resultaat op. Aanvallend bleven de Argentijnen vrijwel ongevaarlijk. Slechts drie keer kwamen ze in de Nederlandse cirkel, het bewijs dat de verdediging stond als een huis. Maar de tactiek had ook een keerzijde, die gaandeweg steeds duidelijker werd. Vooral voor rust creëerde Jong Oranje minder kansen dan gehoopt. Zelfs toen de Argentijnen door twee gele kaarten slechts met negen man stonden, bleef Jong Oranje voorzichtig.
‘Die fase hebben we onvoldoende benut’, concludeert Mahieu. ‘We hebben toen teveel mogelijkheden laten liggen om de cirkel aan te vallen.’
De Argentijnen vierden de overwinning uitbundig. Foto: WorldSportPics/Ewout Pahud de Mortanges
Achteraf is het altijd makkelijk om te zeggen wat je had moeten doen Jesse Mahieu op de vraag of Nederland niet al eerder opportunistischer had moeten gaan spelen
Gaandeweg de wedstrijd merkte Mahieu dat zijn ploeg aanvallend niet genoeg doorpakte. In de rust gaf hij zijn team de opdracht om opportunistischer te spelen. In het derde kwart kwam die aanpak nog niet helemaal van de grond. Pas vanaf het vierde kwart – vooral na de tegengoal – ging de rem er vanaf. Een grote kans voor Finn van Bijnen, schoten van Thies Bakker en Casper van der Veen, twee strafcorners in de laatste minuut: Jong Oranje creëerde kans op kans. Maar de noodzakelijke gelijkmaker bleef uit.
Het roept de vraag op: had Jong Oranje niet al eerder een tikkeltje opportunistischer moeten gaan spelen? ‘Achteraf is het altijd makkelijk om te zeggen dat je dat had moeten doen’, vindt Mahieu. ‘We hadden de wedstrijd dusdanig in handen dat ik ervan overtuigd was dat we zouden scoren. Als de Argentijnen dan op jacht zouden gaan naar de gelijkmaker, zouden er voor ons meer ruimtes ontstaan om de 2-0 te maken. Dat was het scenario dat ik voor ogen had.’
‘Achteraf gezien denk ik wel dat we te lang vanuit de controle hebben gespeeld. We kwamen er tijdens de wedstrijd achter dat we opportunistischer moesten spelen. Over het hele duel gezien hadden we achttien cirkelpenetraties, terwijl dat er makkelijk dertig hadden kunnen zijn. Tegelijkertijd vind ik het ook knap dat de Argentijnen met deze spelopvatting zo effectief zijn.’
Verslagen staart Jan van ’t Land voor zich uit na de nederlaag tegen Argentinië op het jeugd-WK in India. Foto: WorldSportPics/Ewout Pahud de Mortanges
Het voelt alsof we de code van de kluis hebben gekraakt, maar vergeten zijn de kluis leeg te roven Jesse Mahieu
Mahieu beschouwt het als een harde les. ‘Eigenlijk hebben we heel veel dingen heel goed gedaan. Verdedigend speelden we onze beste wedstrijd van het WK. Alleen: we haalden de trekker niet over. Het voelt alsof we de code van de kluis hebben gekraakt, maar vergeten zijn de kluis leeg te roven.’
Wat Jong Oranje na het zuur van de uitschakeling nu te wachten staat, zijn twee wedstrijden voor de plekken vijf tot en met acht. Zondag om 10.30 uur staat het eerste duel op het programma, tegen Nieuw-Zeeland. ‘Alle jongens streven ernaar om verder te komen in hun hockeycarrière. Dan hoort het incasseren van tegenslagen er helaas ook bij. Nu is het belangrijk om hun rug te rechten en karakter te tonen. Gelukkig zien ze dat zelf ook in. Daarom willen ze morgen revanche nemen.’
1 Reactie
eddie
Mooi verwoord en zo is het