Dirkse van den Heuvel verwacht laatste wedstrijd te hebben gespeeld

Vijf weken geleden stapte SCHC-speelster Carlien Dirkse van den Heuvel (32) in Eindhoven met een 2-5 winst van het veld af na de competitiewedstrijd tegen Oranje-Rood. De oud-aanvoerder van het Nederlands elftal gaat ervanuit dat het haar laatste minuten als tophockeyster zijn geweest.

Afscheid nemen in het decor van de play-offs was ook grootheden als Naomi van As en Joyce Sombroek niet gegund, maar Dirkse van den Heuvel – 202-voudig international, tweevoudig wereldkampioen en één keer gouden medaillewinnaar op de Olympische Spelen – verwacht dat het einde van haar loopbaan met terugwerkende kracht anoniem op een doorsnee zondag in de zeventiende speelronde van de Hoofdklasse is geweest.

‘Maanden geleden heb ik al besloten dat ik na dit seizoen zou stoppen. Daar heb ik me volledig op ingesteld en daar blijf ik ook bij’, zegt de aanvoerder van SCHC. ‘Of we dit jaar nog wel of niet gaan hockeyen, voor mij voelt het alsof ik al gestopt ben.’

KNHB-directeur Erik Gerritsen zet oud-internationals Carlien Dirkse van den Heuvel en Kitty van Male na het beëindigen van hun carrière in het zonnetje. Foto: Koen Suyk

‘De Hoofdklasse voelt niet meer als de Hoofdklasse’

Passjes over twee meter was altijd het handelsmerk van de sierlijke middenvelder. Onder leiding van bondscoach Alyson Annan groeide ze op het WK van 2018 uit tot een belangrijke pion in het tiki-taka-hockey van het Nederlands elftal. Uit liefde voor het spel stapte ze op 20-jarige leeftijd over van Den Bosch naar SCHC, de club waar niet rennen, maar passen centraal staat. In Bilthoven was het winnen van de landstitel haar nooit gegund.

In de media was Dirkse van den Heuvel nooit bang om haar mening te geven. Ook in deze barre tijden van het coronavirus doet ze dat nog steeds. Het scenario van de KNHB om in juni de competitie uit te spelen, ziet ze bijvoorbeeld niet zitten.

‘Ik snap best dat de hockeybond er alles aan wil doen om – indien mogelijk – de komende maanden het leven op de clubs terug te krijgen. Maar voor mij als topsporter is het seizoen afgelopen. De Hoofdklasse voelt niet meer als de Hoofdklasse. Ik begrijp niet hoe je dit seizoen op een hoofdklassewaardige manier af kunt sluiten. Wat ga je doen dan, teams in een poule van acht tegen elkaar laten spelen? Als we op die manier landskampioen worden, zal ik me geen echte landskampioen voelen.’

Margot Van Geffen, Eva de Goede en Carlien Dirkse van den Heuvel vieren het winnen van het WK 2018 uitbundig. Foto: Koen Suyk

‘Ik hoop dat er veel mensen komen kijken die allemaal een pilsje kopen’

Dirkse van den Heuvel denkt dat de KNHB ook oplossingen moet bedenken voor volgend seizoen. ‘Met de Olympische Spelen, de Pro League, mogelijk het EK én de Hoofdklasse wordt het volgend jaar superdruk, terwijl clubs hun misgelopen bar-omzet zo veel mogelijk willen compenseren. Ik kan me voorstellen dat zij met hun vuist op tafel slaan en geen slecht bezochte vrijdagavondwedstrijden meer willen spelen, maar 22 keer op zondag.’

Of het nu het spelen om de landstitel of om een zomercompetitie is, of dat ze in de zomermaanden als speelster van Dames 1 wordt verwacht op gezellige activiteiten op de club, uit liefde voor Stichtsche zal ze doen wat van haar gevraagd wordt, zegt ze. ‘Ik hoop dat er veel mensen komen kijken die allemaal een pilsje kopen. Maar wat de KNHB ook besluit, ik zie het niet meer als een serieuze competitie.’

Samen met Nettie van Maasakker na het winnen van de Europa Cup.

Naast hockey is door het coronavirus ook haar werk als fysiotherapeut stil komen te liggen

Financieel hakt het coronavirus er ook behoorlijk in bij Dirkse van den Heuvel. Als gevolg van de anderhalve meter-regel kan ze ook haar werkzaamheden als fysiotherapeut niet uitvoeren. Normaal werkt Dirkse van den Heuvel 25 uur per week als zzp’er, uren die ze nu niet krijgt uitbetaald.

‘Het grootste deel van mijn inkomen komt normaal gesproken uit mijn werk als fysiotherapeut. Ik klaag niet over het bedrag dat ik bij SCHC verdien, maar daar kan ik mijn vaste lasten niet van betalen. Ik heb me aangemeld voor de tegemoetkoming die ZZP’ers kunnen krijgen. Voor de rest zit er niets anders op dan nu aan mijn spaargeld te zitten.’

Behalve met het kijken naar series slijt ze haar dagen nu met het doen van een verdiepingscursus fysiotherapie, waar ze anders nooit aan toe kwam. Af en toe belt ze met een patiënt, om het contact niet te laten verwateren. Ook regelt ze alvast wat zaken voor haar verhuizing die op komst is.

‘Natuurlijk had ik op een ander afscheid gehoopt, maar mijn carrière is nu niet ineens verpest. Ik kan de hele situatie ook wel relativeren. Er spelen nu andere dingen dan hockey. Ook in mijn eigen leven dus. In mijn hoofd ben ik meer bezig met de maatschappelijke stand van zaken dan met bal en stick.’