Een punt, wat zonnestralen, maar nog wel die laatste plaats

Het leek er zondag lang op dat het duo Jisse Waasdorp/Marieke Dijkstra hun coachklus bij Kampong met een nederlaag zou beginnen. Maar dankzij een late gelijkmaker van Luna Fokke werd er toch een punt meegenomen bij hdm (1-1). Eén punt, dat voor zonnestralen zorgde bij de hekkensluiter.

Ze vierden ‘m alsof ze zich definitief veilig hadden gespeeld. De gelijkmaker van Fokke. Speelsters vlogen elkaar in de armen, in een orkaan van vreugde. De dug-out van Kampong trilde op z’n grondvesten. Alle emoties van de afgelopen week gleden zo van de Utrechtse speelsters af. Als druppels op het waterveld in Den Haag.

Dat Kampong in de slotfase nog aan de 2-1 van hdm ontsnapte, daar hoorde je na afloop niemand over. Nee, er waren vooral lachende gezichten bij Renée van Laarhoven en haar medespeelsters. ‘Als je heel lang met 1-0 achterstaat, voelt die gelijkmaker als een overwinning’, duidde de gelegenheidscaptain de blijdschap.

Renée van Laarhoven (links) in duel met Pien van Nes. Foto: Oranje Pictures/Kees Kuijt

Hectische week

Van Laarhoven droeg de band omdat Malou Pheninckx nog last had van haar hamstring. Gehuld in een dikke jas – niet gek in het waaierige Den Haag – moedigde de international haar ploeggenoten aan. ‘We waren ook blij hoe we speelden’, gaat Van Laarhoven verder. ‘Tsja, we hebben een beetje een hectische week achter de rug, hè.’

Dat is nogal een understatement. Het was namelijk aanvankelijk de bedoeling dat Marieke Dijkstra de staf tijdelijk kwam versterken, ‘erbij zou komen’. Maar vlak daarna ontstond een breuk tussen hoofdcoach Pieter Bos en Kampong. Een besluit waar beide partijen nog niet inhoudelijk op willen reageren. Door die breuk was Dijkstra opeens de enige trainer. Zij haalde een dag later Jisse Waasdorp erbij, met wie zij bij de nationale zaalploeg en Nederlands A lang samenwerkte.

‘Het ging deze week alle kanten op’, duidt Van Laarhoven. ‘Kijk, we staan niet op een plek waar we willen staan. Dan denk je zelf ook wel eens dat iets nieuws kan helpen. We zijn ook heel blij dat Jisse en Marieke erin springen. Maar vooraf wil je het liefst met je coach aan één stuk doorgaan.’

Aanvoerder Malou Pheninckx moedigt haar team aan vanachter haar mondkapje. Foto: Orange Pictures/Kees Kuijt

Nog nooit meegemaakt

De breuk met Bos ontstond een paar dagen na Kampong-Amsterdam, waar de Utrechters vrij aardig speelden. ‘Je weet dat er zo’n ‘ingreep’ kan komen als je onderin staat. En toch verrast het je ook wel weer. Ik had zoiets nog nooit meegemaakt. We speelden goed tegen Amsterdam en vlak daarvoor ook tegen Oranje-Rood. Het was het verhaal van het hele seizoen. We deden het leuk, maar pakten te weinig punten. Met dat probleem zaten we dus nog steeds.’

Dat moet dus anders worden onder Waasdorp en Dijkstra. De zaalgiganten, die met Nederland wereldkampioen indoor werden in 2015. En juist een speelster uit die selectie, Pien van Nes, leek haar oude coaches een koude douche te bezorgen. De routinier benutte in het tweede kwart een strafbal – ijzig koel, stijf in de kruising -, nadat Carlijn Tukkers op haar stick hakte.

Die 1-0 was tegen de verhoudingen in. Juist Kampong – volgens Van Laarhoven spelend met meer bluf en risico – was in de eerste helft de betere ploeg. Maar daar was-ie weer, het bekende euvel. Goed spelen, kansen krijgen en niet scoren. Tot het moment dat de wedstrijd al in het slot leek. Kampong perste er nog een aanval uit en Fokke sloeg toe.

‘We sloegen ‘m erin in het kwart waarin we het minst in hun cirkel waren’, stipt hoofdcoach Waasdorp aan vanachter zijn mondkapje met Kampong-logo. ‘Ik heb alle merchandising al gekregen’, grijnst hij.

Waasdorp en Dijkstra stonden hun zitplaatsen even af aan Chiara Tiddi, die behandeld werd aan een hoofdblessure. De Italiaanse kon later terugkeren binnen de lijnen. Foto: Orange Pictures/Kees Kuijt

Brandweermannen

De coach uit Heiloo straalde zondag – met zijn compagnon Dijkstra – enorm veel rust uit. Zittend in rieten stoelen naast de dug-out, leek het alsof ze niet pas vijf dagen, maar vijf jaar Kampong coachten. Als brandweermannen, die zich bewust zijn van de vuurzee en weten hoe ze de vlammen moeten bestrijden.

Geen poespas, geen overbodig geschreeuw. Nee, gewoon. Gecontroleerd. ‘Het voelt heel natuurlijk’, geeft Waasdorp aan. ‘Ik ben natuurlijk gewend om met Marieke samen met te werken. Van de zaal en Nederlands A ken ik ook een aantal meiden. En we hebben we afgelopen dagen tijd gemaakt om de rest te leren kennen.’

In de afgelopen dagen konden Waasdorp en Dijkstra weinig radicale veranderingen maken. Ze maakten wel één hele heldere ‘call’: Ayeisha McFerran is nu de onbetwiste eerste keus in het doel. De Ierse werd de laatste weken geregeld afgewisseld met Ivana Stavasius. ‘Dat is nu wat duidelijker’, vindt ook Waasdorp.

Ayeisha McFerran, nu echt weer eerste keus bij Kampong, ziet de strafbal van Pien van Nes in de kruising belanden. Foto: Orange Pictures/Kees Kuijt

De Terriërs meisjes B1

Waasdorp stopte een paar jaar geleden met het coachen in de top, om zich te richten om zijn eigen bedrijf in de bouwsector. ‘Ik coach nu alleen nog De Terriërs Meisjes B1, het team van mijn dochter. En ik speel daar zelf nu in de veteranen. Ik heb ook niet meer de ambitie om veel meer te doen. Maar dit was zo’n bijzonder en kortstondig traject. Dat wilde ik graag samen met Marieke aanpakken.’

De start is aardig met dat gelijkspel tegen playoff-kandidaat hdm. Het spel was goed. De sfeer, idem dito. Nu nog de kansen afmaken. Lukt ook dat, dan heeft Kampong een heel goede kans om de directe degradatiedans te ontspringen.