Trotse Boaz Janssen hoopt op minder blauwe jassen bij Huizen

Ze waren zondagmiddag een opvallende verschijning langs de kant bij het duel tussen Huizen en Bloemendaal: de bijna twee handen vol geblesseerde speelsters van de thuisploeg gehuld in blauwe jassen langs het veld. De onfortuinlijke speelsters zagen dat hun ploeg, ondanks alle invallers, in de Livera Hoofdklasse Dames knap met 2-1 won van Bloemendaal.

Die eerste overwinning van het seizoen werd door Huizen luid bejubeld. De speelsters vielen elkaar om de nek en bleven elkaar tot ver na afloop knuffelen. ‘Ik denk dat deze glimlach vandaag niet meer van mijn gezicht gaat’, lachte Huizen-verdedigster Eva den Hartog. ‘Op maandag durven mijn collega’s bijna niet te vragen wat ik op zondag heb gedaan. Nu kan ik eindelijk zeggen dat we hebben gewonnen.’

Feest bij Huizen na de 2-1 zege op Bloemendaal. Foto: Koen Suyk

De vreugde bij Huizen was begrijpelijk. De ploeg kampt al wekenlang met een waslijst aan blessures en sprokkelde tot zondag slechts drie punten bij elkaar. Dat was er slechts een meer dan staartploeg Groningen. Een tweestrijd met Groningen om de laatste plek dreigde. Den Hartog: ‘Iedereen bij ons kende van tevoren het belang van deze wedstrijd. We hebben in de aanloop naar deze wedstrijd kleine doelstellingen per linie gevormd. Dat heeft gewerkt. Ik ben echt trots op de manier waarop we vandaag deze overwinning hebben binnengehaald.’

Hechte defensie

Die zege kwam niet tot stand met sprankelend hockey. Met de ploeg die Huizen-coach Boaz Janssen nu tot zijn beschikking had, restte hem zondag niet anders dan leunen op een hechte defensie en hopen op een goede uitval. Die uitvallen waren er tegen Bloemendaal vooral aan het begin van de wedstrijd, toen de thuisploeg twee corners op rij kreeg. De tweede, na dertien minuten spelen, ging er in. Eva den Hartog sloeg een strafcorner hard in. Goalie Danique Visser redde met haar benen, maar in de rebound was Noa van Leer het meest attent en tikte beheerst de 1-0 binnen.

Huizen kreeg na die treffer voor de rust nog een corner die over vloog, maar voor de rest kwam de thuisploeg in de eerste twee kwarten niet meer in de buurt van het Bloemendaal-doel. De gasten hadden duidelijk het betere van het spel en namen de wedstrijd stevig in handen. Met Pili Romang als spil op het middenveld combineerde de ploeg van coach Teun de Nooijer bij vlagen vrij gemakkelijk. Huizen kon niet veel meer doen dan tegenhouden. Dat lukte de thuisploeg onder aanvoering van de sterk spelende Fleur de Waard lange tijd heel goed. Pas aan het einde van de tweede kwart kreeg Bloemendaal wat kansen. Melle Spruijt pushte een corner net naast, terwijl Noor Smit een bal uit de lucht op de handschoenen van keepster Robin van den Ende zag stranden.

‘Behoorlijk efficiënt’

Het leek in de tweede helft wachten op een treffer van Bloemendaal, maar het tweede doelpunt van het duel viel toch aan de andere kant. Wederom uit een strafcorner. Daphne Koolhaas pushte de bal, die door Sascha Olderaan net voldoende van richting werd veranderd om een doelpunt te worden: 2-0. Janssen: ‘Wij hockeyen best aardig tot de 23-meterlijn, maar dan houdt het vaak op. Als we wel in de cirkel komen, zijn we echter behoorlijk efficiënt.’

Nine Rijna tikt de 2-1 binnen voor Bloemendaal. Foto: Koen Suyk

Voor Bloemendaal was die achterstand reden vol op de aanval te spelen. De ploeg van De Nooijer zette Huizen vast op eigen helft en werd steeds gevaarlijker. Aan het begin van het vierde kwart viel de terechte aansluitingstreffer. Myrthe van Kesteren pushte na een fraaie turn richting doel, waar Nine Rijna het laatste tikje gaf: 2-1.

Huizen piepte en kraakte na die treffer, maar was in de spaarzame counters ook gevaarlijk. Tamara Gruter had vijf minuten voor tijd de vroegtijdige beslissing op haar stick, maar ze strandde helemaal vrij in de cirkel op Bloemendaal-goalie Visser. Onder aanvoering van het fanatieke Huizen-publiek knokte de thuisploeg voor wat het waard was en won met 2-1.

Lachende gezichten, ook bij de geblesseerde speelsters van Huizen, gehuld in de opvallende blauwe jassen. Foto: Koen Suyk

Dat leidde tot feest bij de thuisploeg. Zowel bij de speelsters in de witte shirts ín het veld, als bij de meiden in de blauwe jassen langs de kant. Janssen, lachend: ‘Al die blauwe jassen is leuk voor de sponsor. Maar ik hoop dat er na de winterstop toch een stuk minder langs het veld staan. Met wat meer hockeyend vermogen in de ploeg, ben ik benieuwd waartoe we nog in staat zijn. De negende plek op de ranglijst is nog steeds ons doel.’