De Oranjemeisjes zijn hun EK in Lille met een gelijkspel begonnen. De ploeg van Daan Sabel kwam in de openingswedstrijd van het U18-toernooi niet verder dan 1-1 tegen titelhouder Duitsland. Oranje vergat zich vooral voor rust meer te belonen, in een toernooi waarin de ploeg na zeven jaar weer eens goud hoopt te pakken.
De U18-titel ging in 2018 voor het laatst naar Nederland, met namen als internationals Rosa Fernig, Luna Fokke en Danique van der Veerdonk op het wedstrijdformulier. Sindsdien bleef goud uit. Twee jaar geleden eindigde Oranje zelfs als vijfde, een zeldzaamheid in het Nederlandse vrouwenhockey. Een teleurstelling die niemand in de huidige selectie meemaakte. En Duitsland? Dat gaat in Lille op voor de derde titel op rij.
Een pittige test dus, meteen in de eerste wedstrijd. Maar van die Duitse jacht was zondagmiddag vooral voor rust weinig te zien. Dat had alles te maken met Oranje, dat vooral in de eerste twee kwarten simpelweg een stuk beter was dan hun leeftijdsgenoten. Keeper Marit van Buul hoefde voor rust slechts één keer in actie te komen, op een schuifslag van Rosa Kunze. Een eenvoudige klus voor de sluitpost van Pinoké MO18-1.
Eerste kans voor de jongste van het veld
Oranje begon furieus in de Franse stad, waar het zonnetje uitbundig scheen op het blauwe hoofdveld van Lille. Binnen enkele seconden was daar al een enorme kans, opgezet door Yara Akkerman – met haar vijftien jaar de jongste op het veld. Van die leeftijd was niets van te merken: de aanvaller van HDM zette moeiteloos vier Duitse verdedigers te kijk.
Yara Akkerman feliciteert Roos Alkemade met haar doelpunt. Foto: Worldsportpics
De Nederlandse druk zat er dus meteen vol op, en daar hadden de Duitsers nauwelijks een antwoord op. In de vijftiende minuut volgde de beloning. Akkerman versierde de eerste corner en hoewel de push van aanvoerder Isabel Boere werd gekeerd, belandde de bal via Olivia Huisman en Lotte Ruts bij Roos Alkemade. Die tikte de 1-0 tegen de plank. Een meer dan terechte voorsprong.
Het enige puntje van kritiek voor rust? De ploeg had zich voor rust wel wat meer kunnen belonen. Filippa Meijnen en Lotte Ruts haalden nog snoeihard uit met hun backhand en Oranje kreeg nog eens drie corners. Maar zo succesvol als de eerste poging, werd het niet meer. Oranje speelde vol durf en lef, gooide er hier en daar een fijne solo of dribbel uit, maar vergat eigenlijk gewoon die twee, of drie-nul te maken.
De Duitse gelijkmaker
Want een titelhouder laat niet zomaar met zich sollen. En kwam een stuk beter uit de kleedkamer. Duitsland deed weer mee. En zorgde ervoor dat Van Buul geen toeschouwer meer was, maar actief deelnemer. Ze keerde een inzet van een van de Duitse spitsen en had een antwoord bij de eerste (geslagen) corner, maar de push van Franziska Pabsch schoot door haar benen: 1-1. En daar baalde ze behoorlijk van. Aanvoerder Boere mocht aan de andere kant nog een keer aanleggen voor een corner, maar de verdediger van Klein Zwitserland kon met haar push de schade niet herstellen.
Merle Blaffert en coach Daan Sabel. Foto: Worldsportpics
Het was na die gelijkmaker een beetje de vraag wie er het liefste wilde winnen: Oranje of Duitsland. Akkerman had de 2-1 op haar stick en vooral Ruts creëerde later een nog grote kans op een nieuwe voorsprong, maar het lukte Oranje – ondanks de druk en het betere van het spel – niet om nog een doelpunt te maken. Waardoor de puntendeling toch een klein beetje voelt als een verlies.
Dinsdag komt de ploeg van Daan Sabel opnieuw in actie. Dan is Italië (10.15 uur) de tegenstander. Die ploeg kreeg zondag met 12-0 klop van Engeland – een wedstrijd die van een totaal andere orde zal zijn dan de kraker van zondagmiddag. Een wedstrijd waarin Oranje de doelpuntenmachine waarschijnlijk wél op gang kan krijgen.
Nederland – Duitsland 1-1 (1-0)
15. Roos Alkemade 1-0 (SC)
37. Franziska Pabsch 1-1 (SC)
Dit bericht op Instagram bekijken
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.