In the spotlights: Australië laatste horde in olympische missie Red Lions

Een ongelooflijk aantal van 76 hockeywedstrijden dendert tijdens de Olympische Spelen als een waterval over ons heen. Elke dag vissen wij een opvallend affiche tussen twee buitenlandse teams eruit. Vandaag: de olympische finale bij de heren tussen Australië en België. Donderdag 5 augustus. Afslag 12.00 uur.

We krijgen een nieuwe olympisch kampioen!
Inderdaad. Al sinds de uitschakeling van Argentinië in de kwartfinales door Duitsland weten we dat het mannentoernooi een nieuwe olympisch kampioen krijgt. Australië en België strijden in het Oi Hockey Stadium in Tokio om het allermooiste hockeygoud. Dat goud veroverde Australië in 2004. België verloor vijf jaar geleden in Rio in de finale van Argentinië.

Werden deze landen ook in de finale verwacht?
Ja, vele hockeykenners zullen deze finale van tevoren hebben ingevuld. Op zich is dat ook niet zo verrassend. Australië en België zijn namelijk de nummers een en twee van de wereldranglijst. Ze werden vooraf al gezien als favorieten voor het goud en hebben die rol tot aan de finale zeker waargemaakt.

De Australiër Blake Govers viert een van treffers op het olympisch toernooi in Tokio. Foto: Koen Suyk

Wat voor een wedstrijd kunnen we verwachten?
Australië en België ontlopen elkaar niet veel. Het zal een wedstrijd worden die fysiek gezien op het scherp van de snede zal worden gespeeld. Beide landen schuwen de harde duels niet. De finale zal, zoals vaak bij topwedstrijden het geval is, beslist worden op details. We weten het, dat is een cliché. Wie gebruikt zijn wapens het best?

Dan doel je waarschijnlijk op strafcorners en dus op Alexander Hendrickx?
Bijvoorbeeld, ja. De Belgische strafcornerspecialist is het olympisch toernooi in bloedvorm. Hij maakte al veertien doelpunten, waarvan twaalf uit een strafcorner. Voor de Belgen een geruststellend gevoel dat de ploeg een redder in nood heeft.

En de Australiërs?
Daar is Blake Govers het strafcornerkanon. Hij pushte vijf corners raakt, maar benutte daarnaast ook nog een strafbal en maakte een velddoelpunt. Govers en Hendrickx hebben vanaf de kop van de cirkel dezelfde handtekening: snoeihard tussen de keeper en de lijnstop.

Valt er naast deze strafcornerkanjers nog meer te genieten?
Zeker. Beide landen beschikken over getalenteerde spelers. De Belgen bijvoorbeeld met Arthur Van Doren en Antoine Kina en bij de Australiërs Flynn Ogilvie en Tim Brand, om er maar een paar te noemen.

Tim Brand (l) in actie voor Australië tegen Nieuw-Zeeland op het olympisch toernooi in Tokio: Foto: FIH/Worldsportpics

Tim Brand heeft Nederlandse roots nietwaar?
Ja, dat klopt. Hij werd geboren in Gouda en verhuisde met zijn ouders – Nederlandse vader en Australische moeder – op driejarige leeftijd naar Australië waar hij opgroeide in Sydney.

Er zijn wel meer Nederlandse links in dit duel te vinden?
Hoeveel wil je er hebben? De finale staat onder leiding van Coen van Bunge. Daarnaast hebben flink wat spelers bij beide landen die spelen, gaan spelen of hebben gespeeld in de Nederlandse competitie. Zo staan er bijvoorbeeld zes spelers op het veld met een Bloemendaal-achtergrond: Daniel Beale, Blake Govers, Simon Gougnard, Tom Boon, Arthur Van Doren en Blake Govers. Gougnard heeft trouwens ook bij OZ en Tilburg gespeeld.

De Nederlandse link beperkt zich niet alleen tot op het veld. Op de Belgische bank zit Michel van den Heuvel, de Nederlandse assistent-coach van Shane McLeod. Bij de Australiërs werkte Anthony Potter, assistent van bondscoach Colin Batch, onder meer bij de dames van Nijmegen en Pinoké.

De naam van Colin Batch valt. Werkte hij niet in België?
Colin Batch was bondscoach van de Red Lions tussen 2010 en 2012. Met de Belgen promoveerde hij in 2011 naar de A-poule van het EK en een jaar later werd België onder zijn leiding vijfde op de Spelen in Londen.

De Belgen vieren het doelpunt van Alexander Hendrickx tegen de Oranje Heren op het olympisch toernooi in Tokio. Foto: ANP/Koen Suyk

Hoe goed kennen Australië en België elkaar?
Ze hebben 42 keer tegen elkaar gespeeld. Australië won dertig keer, zeven keer werd het gelijk en vijf keer won België. Opvallend is dat van die vijf Belgische zeges er vier tot stand kwamen in de laatste acht ontmoetingen.

Op wie moeten we ons geld zetten?
Dat is een vraag die niet makkelijk te beantwoorden is. Zoals hierboven beschreven ontlopen beide landen elkaar niet veel. De details en de vorm van de dag zullen de doorslag geven in de finale. Met Alexander Hendrickx hebben de Belgen een grote troef in handen. Dat gecombineerd met de wil om een herhaling van Rio te voorkomen, valt het kwartje de kant van de Red Lions op.

Staat er nog ergens een rekening open?
België heeft niet zozeer een rekening te vereffenen met Australië, hoewel de nederlaag in de finale van de eerste editie van de Pro League in 2019 niet lekker zit. De Red Lions zullen zich vooral willen revancheren voor de nederlaag in Rio vijf jaar geleden tegen Argentinië. Alles minder dan goud in Tokio is een drama voor de Belgen.