Een ongelooflijk aantal van 76 hockeywedstrijden dendert tijdens de Olympische Spelen als een waterval over ons heen. Elke dag vissen wij er een opvallend affiche tussen twee buitenlandse teams eruit. Vandaag: Groot-Brittannië – Spanje.
Goh, een keertje geen Argentinië?
Dat was natuurlijk ook een goede keus geweest. De Argentijnen spelen tegen Duitsland, ook een wedstrijd om naar uit te kijken. Maar ja, gisteren hebben we bij de mannen ook al Duitsland-Argentinië in de schijnwerpers gezet. En Las Leonas hebben ook niet al te weinig aandacht gehad. Daarom gooien we het over een andere boeg; Spanje – GB dus.
Vertel?
Spanje wint de laatste jaren terrein in de top van de vrouwen. De Red Sticks werden derde op het WK van 2018 en op het EK het jaar daarna. Afgelopen zomer behaalden ze een vierde plek op het Europees kampioenschap. Ze kloppen dus behoorlijk op de deur. De armada van Adrian Lock – weer terug uit zijn quarantaine – kan vechten, maar kan ook swingen. Voor Lock, die al jaren in Spanje werkt, is de ontmoeting extra bijzonder. Hij komt namelijk zelf ook uit Groot-Brittannië.
En GB?
Dat swingt nog niet de Japanse pan uit. Uiteraard: Nederland had het lastig met de Britten, die Oranje de eerste echte weerstand van dit toernooi boden. Maar om nou te zeggen dat het leuk, sprankelend, frivool en attractief is? Neuh, dat niet. De olympisch kampioen – we zouden het bijna vergeten – won keurig de potjes die ze moesten winnen. Maar ook in die wedstrijden bleek dat GB wel een behoorlijk jasje heeft uitgedaan de laatste jaren. Defensief klopt het allemaal prima, onder leiding van de nog steeds grandioze Maddie Hinch. Maar verder is het behoorlijk grauw en grijs. Een speelster op het middenveld of voorin die de wedstrijd op gang kan trekken of kan verrassen? Die hebben we nog niet gezien.
Hoe goed kennen ze elkaar?
Wellicht apart, maar niet zo verschrikkelijk goed. Dat komt vooral omdat Spanje niet deelneemt aan de Pro League. Ze hebben ongetwijfeld elkaar in actie gezien tijdens het afgelopen EK. Klopt, daar speelde GB niet, maar Engeland wel. En die ploeg die in het Wagener speelde lijkt voor zo’n 85 procent op de formatie op GB – een enkele wijzigingen en de drie speelsters van Schotland en Wales daargelaten.
Op wie moeten we ons geld zetten?
Uiteindelijk gaan we toch voor de Britten. Spanje sluipt naar de top, maar heeft nog niet de bagage van de formatie van Mark Hager. Met pijn en emotie, maar dankzij hun routine houdt GB stand. Een vechtpot die uitdraait op een nipte zege: 2-1.
Staat er nog ergens een rekening open?
Zeker weten. Op de vorige Olympische Spelen kwamen deze teams elkaar namelijk ook tegen in de kwartfinales. Een kansloze missie was het toen voor Spanje, dat na een half uur al een 3-0 achterstand aan de broek had hangen. Uiteindelijk werd het 3-1 – door de goal van de Spaanse ster Gigi Oliva – en dropen Lock en z’n dames af. Ze zullen er alles aan doen om zo’n rampscenario op deze editie van de Spelen te voorkomen.
1 Reactie