Olympische Allstars vrouwen: onze beste elf

Wie waren de uitblinkers van deze Olympische Spelen? Welke spelers vielen op, staken (ver) boven het maaiveld uit en gaven het hockeytoernooi op een fraaie manier kleur? Hockey.nl stelde – na enige discussie – twee Allstar-teams samen, een voor de mannen en een voor de vrouwen. De mannen zijn inmiddels geweest, tijd voor de vrouwen.

Keeper
Belen Succi (Argentinië)
Natuurlijk, ze stond te boek als een keeper die tegenstander het bloed onder de nagels vandaan haalt. Maar we hadden ook wel een klein beetje te doen met Belen Succi, het monument in het doel van Argentinië. Succi (inmiddels 35 jaar) huilde tranen met tuiten na de verloren finale. Wellicht was het haar laatste kans op een gouden plak. De plek is dit team is niet uit medelijden, maar vanwege haar imponerende optreden. Een echte persoonlijkheid in het doel van Las Leonas, die bovendien maar vier veldgoals tegenkreeg. Wat ons betreft gaat deze markante sluitpost door tot de Spelen van Parijs.

De pijn bij Belen Succi na de verloren finale. Foto: FIH/Worldsportpics

Verdedigers
Gurjit Kaur (India)
Samen met keeper Savita – die we net wat minder goed vonden dan Succi – vertolkte Gurjit Kaur een hoofdrol bij dé toernooistunt van Tokio. Die magische, onvergetelijke vroeg-in-de-Nederlandse-ochtend-wedstrijd tegen Australië. Kaur pushte India op een voorsprong, die de ploeg van Sjoerd Marijne niet meer uit handen gaf. In de halve finale deed de verdediger dit nog eens dunnetjes over tegen Argentinië. Toen was haar doelpunt niet genoeg voor een nieuwe stunt. Het maakte eigenlijk al niet meer zoveel uit. Haar naam is gevestigd door te pieken op het juiste moment.

Agustina Gorzelany (Argentinië)
Ze maakte de finale weer wat spannender, deze cornerspecialiste van Argentinië. Beschikt over een snoeiharde sleep, die in de eindstrijd dwars door de benen van Josine Koning vloog. Gorzelany is een prima verdediger, die bovendien nog jaren mee kan. Ze is pas 25 jaar en kan – zeker als ze haar corner blijft verbeteren – een heuse kwelgeest worden voor Oranje. Argentinië had de corners overigens ook hard nodig: die waren stukken gevaarlijker dan de veldkansen die de ploeg van Carlos Retegui kreeg.

Noël Barrionuevo (Argentinië)
Was eigenlijk na Rio al aan de kant geschoven bij de Argentijnen, maar beleefde onder Retegui een rasechte revival. De sleper uit de tijden van Luciana Aymar en Carla Rebecchi mocht haar oude wapen uit de kast halen toen Gorzelany tegen India geblesseerd langs de lijn stond. Haar sleeppush bleek allerminst roestig: met twee goals knalde ze Argentinië naar de finale. Ondertussen staat de opvolging al klaar: de pas achttienjarige Valentina Raposo maakte ook een prima indruk en kan – indien de 37-jarige Barrionuevo afzwaait – de nieuwe leider worden in de defensie van Las Leonas.

Caia van Maasakker (Nederland)
Over pieken op het juiste moment gesproken. Daar weet dit boegbeeld van SCHC alles vanaf. Eerlijk is eerlijk: haar corner liep verre van gesmeerd voor de finale. Ze maakten er maar eentje van de 25 pogingen die ze ondernam. Maar toen werd het vrijdag, finaledag. Het allerlaatste duel van de loopbaan van Van Maasakker. Het werd háár dag. Eerst dat waarschuwingsschot op de lat en daarna twee rake corners. Ze bewaarde het allerbest tot het allerlaatst. Dat is knap. Heel knap.

De ultieme vreugde bij Caia van Maasakker. Foto: Koen Suyk

Middenvelders
Xan de Waard (Nederland)
Haar weg naar Tokio was bezaaid met hobbels en kuilen. Al voor de play-offs kreeg ze last van een bovenbeenblessure die haar niet alleen de belangrijkste duels in de Hoofdklasse, maar ook het EK kostten. Het grote doel waren de Spelen. En daar presteerde De Waard als nooit tevoren. Ze was overal. Als balafpakker op het middenveld, maar ook als stuwende kracht richting de aanval. De Waard had de bal aan een touwtje en speelde een fenomenaal toernooi.

Hannah Martin (Groot-Brittannië)
Daar gaat Hurley komend seizoen een hoop plezier aan beleven, aan deze Hannah Martin. Denderde vanaf het middenveld door de cirkel in en pakte meer dan geregeld een goaltje mee. Waar de Britse spitsen geregeld teleurstelden, gaf Martin altijd thuis. Ze maakte bijna de helft van de veldgoals van GB en is daarnaast niet te beroerd om hard te werken. Kan ze nog beter worden? Dat zullen we komend jaar in de Hoofdklasse meemaken.

Eva de Goede (Nederland)
Ze is en blijft van de buitencategorie, zei oud-international Floris Jan Bovelander in aanloop naar de Spelen. ‘Flop’ had het helemaal bij het juiste eind. De Goede was een echte leider in de hockeymachine die Oranje was. Leidde met haar stick, maar straalde ook constant gezag en autoriteit uit. Niet door hard te schreeuwen of rariteiten uit te halen. Nee, ‘gewoon’ door zichzelf te zijn. Door voorop te gaan in de strijd en vooral heerlijk te hockeyen. Een captain om trots op te zijn.

Hannah Martin danst door de defensie van Spanje in de kwartfinale. Foto: FIH/Worldsportpics

Aanvallers
Frederique Matla (Nederland)
Er stond in Tokio geen maat op Frederique Matla. Ze stichtte constant gevaar en beschikt over zoveel wapens dat je er als verdediger zenuwachtig van wordt. Backhand, forehand, sleeppushes, rushes…als zij de bal heeft is het alarmfase tien voor de defensie. Matla brak het doelpuntenrecord van Lisanne Lejeune en kroonde zich met negen treffers tot beste schutter van het toernooi. De finale was de enige wedstrijd waarin ze niet scoorde, al had ze wel een heel groot aandeel in de openingsgoal van Margot van Geffen.

Felice Albers (Nederland)
Ze kreeg een wake-up-call van bondscoach Alyson Annan. Het moest beter, hoorde Albers in dit voorjaar. Anders zou het talent van Amsterdam niet meegaan naar Japan. Een boodschap die de aanvaller goed in haar oren knoopte. Ze speelde een uitstekend EK en trok die lijn schier moeiteloos voort in het Oi Hockey Stadium. Ze begon weergaloos met vier treffers in haar eerste drie olympische optredens. In de halve finale prikte ze er nog ‘effe’ twee in, waardoor ze de boeken ingaat als de speelsters met de meeste veldgoals van dit toernooi.

Emily Chalker (Australië)
Die eerste twee aanvallers, dat was een makkie. Maar er was nog een plekje over. Suggesties genoeg. Agustina Albertarrio? De Argentijnse barst van de leuke acties, maar beschikt ook over weinig rendement. De Indiase groeibriljant Lalremsiami? Groot talent, maar erg wisselvallig. We kozen uiteindelijk voor Emily Chalker, die in de groepsfase imponeerde met Australië. Ja, ze gingen vroeg – veel te vroeg – naar huis. Maar in de vijf duels die Chalker speelde, scoorde ze er lustig op los. Acht kansen kreeg ze en die leverden vijf goals op. Knappe cijfers, al zou ze die treffers graag hebben ingewisseld voor een plek bij de laatste vier.

 

 


15 Reacties

  1. hansasscheman

    Op de keeper na hadden hier 10 nl veldspeelsters moeten staan. Dat Welten niet gekozen is in dit team is zeer bedenkelijk. Iemand met lijm aan haar stick.

    1. bartherklots

      Ben het eens met de NL spelers, wil er wel 11 hebben. Josine Koning is toch ook een keeper van wereldklasse.

  2. hadewee

    teveel scorebord-ranking inderdaad: ipv Eva de Goede of Xan de Waard: Marloes Keetels. Meer meters, minder balverlies, veel slimmer aan de bal. Het is ook Philip Kooke volledig ontgaan. Die ziet een haarband en roept de Goede, altijd prijs. beste Philip, als je doorgaat, laat je niets wijsmaken door reputatie maar wel door prestatie.

  3. RobV

    Persoonlijk vind ik dat Lidewij een net iets beter toernooi speelde dan Eva de Goede. Terecht dat een Delfina Merino niet in het team staat, ik vind dat ze net wat te vaak verstek laat gaan op grote toernooien. Belen Succi is weliswaar een huilebalk, maar nog steeds wel een prima keeper, al zag ze er bij strafcorners niet altijd goed uit. Voor het overige snap ik de keuze wel. Het staat ook wat gek om er alleen maar NL speelsters in te zetten. @bartherklots Ik snapte waarom Josine Koning werd gekozen in plaats van Anne Veenendaal maar ik vind zelf niet dat Josine een geweldig toernooi heeft gespeeld. Wel goed genoeg overigens.

  4. MIck

    Ik denk dat onze dames niet wakker liggen van of ze wel of niet in zo’n elftal staan who cares? De dames hebben Olympisch goud al het andere is totaal niet relevant.

  5. slangenmensnl

    Lauren Stam, zwaar ondergewaardeerd; regisseur in de verdediging met een onderschatte strafcorner. Vaste prik bij shoot-outs.

  6. SanderE

    Jammer dat je Caja omlaag moet halen om je punt betreft Stam duidelijk te maken. Er missen wel meer namen die eventueel genoemd hadden kunnen worden. De 2 goals in de finale hebben goud opgeleverd😉.

    1. bastiaan-van-veelen

      Caia scoorde 2 belangrijke corners in de finale. Persoonlijk vind ik Lauren Stam nog beter en had zij ook zeker een plekje verdiend op deze lijst.

  7. lynnBosman

    Helemaal eens met SanderE! Behalve dat dit gewoon de persoonlijke keuzes zijn van hockey.nl, is het nergens voor nodig iemand ten koste van een ander omlaag te halen. Ik vind dat beide gewoon een prima toernooi gespeeld hebben. Caia heeft twee hele belangrijke corners erin gesleept. Af en toe een foutje gemaakt, maar deze heeft Stam ook gemaakt tegen GB. Ik had zelf wel voor Stam gekozen ipv Barrinuevo of Gorzelany. Natuurlijk is Koning wereldklasse. Daar doet een corner door het midden (die ontzettend lastig zijn voor een keeper) niks aan af.

  8. RobV

    @bastiaan-van-veelen Caia mag terugkijken op een prachtige carrière waarin ze alles eruit heeft gehaald. Ik denk dat ze het mede zo lang heeft kunnen volhouden bij Nederland omdat er maar weinig ploegen zijn die de Oranje dames onder (hoge) druk kunnen zetten en houden. Haar handelingssnelheid is eigenlijk te laag. Lauren Stam is inderdaad wel een betere speelster, maar dat Caia scoorde in de finale zal wel de reden zijn dat ze in het dreamteam staat. Muller-Wieland zei een paar dagen geleden nog dat de achterste linie van de Oranje dames eigenlijk het zwakste onderdeel is, als er al een zwakte is aan te wijzen. Ik denk dat dit wel klopt.Ik ben benieuwd wie nu de plek van Caia gaat overnemen.

  9. lynnBosman

    ^ Waar zei ze dat? Ik kan het mij wel voorstellen als je iets moet kiezen als je kijkt naar het middenveld en voorhoede maar er wordt bizar weinig weggegeven door de verdediging inclusief Caia. Ik denk Renee v Laarhoven overigens dat zij door gaat schuiven. Misschien Richardson naar de back en Sanders het centrum.

    1. slangenmensnl

      Ik zou Rosa Fernig een kans geven; die kan zich nog verder ontwikkelen. Wat een seizoen heeft zij gespeeld !

  10. RobV

    @lynnBosman Daarnaast zei Janne Muller-Wieland dat de Oranje dames altijd heel veel verdedigers achterin houden, anders dan andere teams. Op die manier is het moeilijk voor tegenstanders om een overtal te creëren. Het is niet zozeer de individuele kwaliteit van de speelsters achterin maar meer het aantal speelsters dat het lastig maakt voor de tegenstanders.

  11. rustaaagh

    Deden onze mannen dat maar

  12. lynnBosman

    @RobV: interessant gesprek. Ik denk dat NL meerdere sterren heeft en daarnaast hebben alle speelsters een hoog basisniveau. Dat kun je van geen enkel ander land zeggen. Hoog en snel druk zetten heeft NL het moeilijk mee gehad maar houd geen enkel land lang vol, als je niet meteen aan de goede kant van het scorebord komt geef je NL de kans zich daaronder uit te hockeyen en de tactiek aan te passen (wk 2014 poulefase Australië).


Wat vind jij? Praat mee...