De Oranje Dames hebben maandagavond ook hun tweede wedstrijd op het WK zaalhockey winnend afgesloten. In tegenstelling tot de galavoorstelling van zondag tegen Nieuw-Zeeland (10-0) kreeg de ploeg van bondscoach Kristiaan Timman tegen gastland Zuid-Afrika met serieuze tegenstand te maken. Uiteindelijk bezorgden twee doelpunten van Eva van ’t Hoog Oranje verdiend de winst: 3-1.
Oranje stond op het WK 2015 in Leipzig voor het laatst tegenover Zuid-Afrika. Toen stond er na veertig minuten 14-0 op het scorebord, met onder meer vijf treffers van Denise Admiraal. Zo bont als toen werd het maandagavond in Pretoria niet. Integendeel. Oranje kon het enorme kwaliteitsverschil pas ver na rust ook in de score uitdrukken. Maar meer dan drie doelpunten vielen er niet te bejubelen.
Het lukte Oranje aanvankelijk vrij gemakkelijk gaatjes te vinden in de Zuid-Afrikaanse organisatie. Na speldenprikjes in de eerste minuten van Donja Zwinkels en Elin van Erk was het Pam Imhof die Oranje in de zesde minuut terecht op een 1-0 voorsprong zette. Ze tikte de bal voor de neus van keeper Cheree Greyvenstein simpel binnen na een heerlijke combinatie via Tessa Clasener en Elin van Erk.
Onnodig balverlies
Geschrokken door de gaten in de eigen defensie trok het gastland zich na die tegengoal ver terug richting eigen cirkel. Dat maakte de ruimte voor Oranje – net als zondag tegen Nieuw-Zeeland – uiterst klein. De vrouwen van Timman bouwden geduldig aan nieuwe aanvallen, maar leden in de passing van achteruit een aantal keren onnodig balverlies. Uit één van die omschakelingen sloeg Zuid-Afrika meteen toe: Edith Molikoe kon op keeper Alexandra Heerbaart afstormen, raakte met de bal de voet van Mabel Brands waarna de meegerende Celia Seerane de rebound kon benutten: 1-1, tot grote vreugde van het enthousiaste thuispubliek.
Oranje raakte niet in paniek na die tegenvaller, maar was ineens gewaarschuwd na die gevaarlijke tegenstoot. Er kwamen kansjes voor Imhof en Eva van ’t Hoog, maar hun backhandpushes waren te zwak om keeper Greyvenstein te verrassen. Zodoende gingen beide ploegen naar de kleedkamer met een verrassende 1-1 ruststand.
Glansrol voor Greyvenstein
Na rust was de passing van Oranje beter op orde en werden de unforced errors teruggeschroefd. De druk op de achteruitlopende Zuid-Afrikaanse ploeg werd groter en groter, maar dat gold ook voor het zelfvertrouwen van keeper Greyvenstein, die enkele fraaie reddingen verrichtte en onder anderen Lieke van Wijk twee keer knap van een strafcornerdoelpunt afhield.
Drie minuten vóór het einde van het derde kwart zorgde Eva van ’t Hoog eindelijk voor opluchting bij Oranje. Na een crosspass van achteruit werd de aanvaller op maat bediend door Imhof: 2-1 voor Oranje, maar zeker nog niet de genadeklap. Nederland overleefde een minireeks van twee Zuid-Afrikaanse strafcorners, maar kon in de omschakeling steeds vaker gaten vinden in de afbrokkelende Zuid-Afrikaanse muur. Telkens was het echter óf Greyvenstein die een derde doelpunt hinderlijk in de weg stond, óf de laatste pass die niet aankwam bij de Oranje-speelsters. Dat Oranje geen enkele van haar zes strafcorners kon benutten, vertelt ook een deel van het verhaal van deze wedstrijd.
Genadeklap Van ’t Hoog
Het was uiteindelijk opnieuw Van ’t Hoog die de zege veiligstelde voor Oranje. In een overvolle cirkel deed ze precies waarvoor ze in januari bij de WK-selectie werd gehaald: onvoorspelbare dingen doen en voor verrassingen zorgen in de aanval. Ze dribbelde zich knap vrij in een woud van Zuid-Afrikaanse sticks en pushte de 3-1 binnen. De Oranje-defensie kwam daarna nog een paar licht onder druk te staan bij een aantal opportunistische counters van het gastland, maar tot echte doelpogingen kwam Zuid-Afrika niet.
Oranje ligt met zes punten uit de eerste twee duels prima op schema en mag morgen om 09.50 uur (Nederlandse tijd) alweer aan de bak. In de Heartfelt Arena is Australië dan de tegenstander.
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.