Een grote bos bloemen had Willemijn Bos maandag in haar hand. Niet vanwege de 4-0 overwinning op Zuid-Korea, maar vanwege haar 100e interland. ‘100! 100! 100!’, riepen de speelsters van Oranje in koor.
Dat gebeurde na afloop van de wedstrijd, net buiten het stadion. Toen Bos klaar was met haar laatste interview en haar spullen had opgeruimd, verzamelde ze zich bij het groepje Oranjespeelsters. Eerst klonk er applaus, toen volgde het ‘100! 100! 100!’. Daarna riep Naomi van As: ‘200! 200! 200!’
Bos moest er om lachen. Ze had de bos bloemen op het veld gekregen, uit handen van Marjolein Bolhuis-Eijsvogel, commissaris Tophockey Dames van de KNHB. ‘Hartstikke leuk om mee te maken. Bijzonder ook dat mijn 100e tijdens de Spelen is’, glunderde Bos. Om daarna te zeggen: ‘Volgens mij was m’n 50e tegen Zuid-Korea’.
Drama van 2012
De verdedigster van Oranje heeft inmiddels 2 olympische wedstrijden achter haar naam staan. Daarmee is het drama van 2012, toen ze 2 dagen voor de Spelen haar kruisband scheurde, langer geleden dan ooit. Ze heeft er 4 jaar lang op gewacht, maar nu is ze eindelijk olympiër.
Bos: ‘Ik ben nu heel erg aan het genieten van het feit dat ik hier sta. De afgelopen week heb ik er meerdere keren aan gedacht. Ik ben er dus wel een beetje mee bezig geweest, ja. Vooral de dagen voorafgaand aan de Spelen. Maar ik was niet zenuwachtiger dan normaal of zo. Het is niet zo dat er – nu ik die 1e wedstrijd gespeeld heb – een last van m’n schouders is gevallen. Helemaal niet. Ik ben gewoon aan het genieten van het moment.’
‘Een prima 4-0 overwinning’
Bos was in ieder geval tevreden over het spel dat Oranje in haar 100e interland had laten zien. ‘We hebben de wedstrijd gecontroleerd en elk kwart een doelpunt gemaakt. Het was een prima 4-0 overwinning. Kunnen er dingen beter? Jazeker, maar we hebben een goede start van het toernooi. We kunnen tevreden zijn, we hebben 6 punten en 0 tegengoals.’
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.