Guusje en Freeke Moes beiden in Oranje op drie kilometer afstand

Ze heeft dezelfde versnelling over links, dezelfde houding en dezelfde manier van lopen. Guusje Moes (17) lijkt als twee druppels water op haar zus Freeke (23). En als je met de jongste van de twee spreekt, blijkt dat ze ook nog eens exact hetzelfde klinkt als haar oudere zus.

De een is bezig aan haar eerste WK in Estadi Olímpic, de ander speelt met U18 een achtlandentoernooi op Club Egara. Allebei in Terrassa. En dat allemaal op nog geen drie kilometer afstand van elkaar.

Het enige verschil is dat Guusje zich al heeft geplaatst voor de finale. Dat deed ze door vrijdagavond de halve finale te winnen van België met 2-0. Zondagochtend speelt U18 de finale tegen Duitsland. Maar als ze over haar zus begint te praten wordt de stralende glimlach na de overwinning op haar gezicht – die niet groter leek te kunnen – nog stralender. Want wat is ze trots op haar zus, haar grote voorbeeld.

Guusje Moes. Foto: Willem Vernes

De hechte band tussen de Moesjes

‘Ik word zo vrolijk als ik haar zie spelen. Het is zo mooi om te zien. Ik leer heel veel van haar’, zegt ze trots, waarmee ze klinkt als haar grootste fan. Uit alles blijkt de hechte band tussen de Moesjes. Die overigens niet met twee, maar met vier meiden thuis zijn. Geboren in een echt hockeygezin. Waar opa, oma en vader Moes ervoor zorgden dat Freeke en Guusje eigenlijk geen andere sport konden kiezen.

Opgegroeid in Moergestel bewandelden Guusje en Freeke hetzelfde pad. Begonnen ze met hockey bij het Oisterwijkse HOCO en maakten hun debuut uiteindelijk bij Oranje-Rood. De club waar Guusje (die debuteerde als B-junior) komend seizoen definitief overgeheveld is naar het vaandelteam. De ploeg waarvoor haar oudere zus vier seizoenen uitkwam, tot ze naar Amsterdam verkaste.

Guusje volgt alles van haar grote zus. Is er bijna altijd bij. Maar uitgerekend tijdens de kwartfinale tegen België van dinsdagavond, de wedstrijd waarin Freeke de winnende goal maakte, stond Guusje nog op het veld. Speelde ze tegen Tsjechië, de ploeg die ze uiteindelijk met 16-0 versloeg. Manager Ireen van den Assem hield met een schuin oog de kwartfinale van het grote Oranje in de gaten. ‘Meteen na afloop van onze wedstrijd vroeg ik Ireen wat het geworden was. Ze wilde het eigenlijk nog niet zeggen, maar ze kon het niet laten. Freeke heeft de winnende gemaakt. Dat zei ze. Ik was zo blij. De tranen stonden in mijn ogen.’

Guusje Moes Foto: Willem Vernes

Momenten die pap en mam Moes ook niet zijn ontgaan. Zij maken beide toernooien mee. Pendelen op een gehuurd scootertje van Estadi Olímpic naar Club Egara. Waar mama Moes alles filmt en doorstuurt. Trotser dan trots. En zelf soms ook niet helemaal weten wie nou wie is. ‘Soms kom ik thuis en roep ik even snel wat. Dan zeggen ze: huh Freek, wat doe jij hier?’ Guusje kan er wel om lachen. Ze hoort het vaak. ‘Zelf zie ik het niet helemaal, maar hoor het van iedereen: jij bent zeker het zusje van Freeke?’

Het tweetal heeft veel contact. Appen en bellen voor en na iedere wedstrijd. Bespreken alles. Zijn van alles op de hoogte. ‘Het is fijn om zo’n zus te hebben. Die weet hoe je je voelt. Hoe je met spanning om moet gaan. Ze helpt me echt.’ Guusje omschrijft het als een tweeling van zes jaar verschil. Want niet alleen hockeyend lijken de twee op elkaar, maar ook qua persoonlijkheid. Vrolijk, met een enorme drive en nog grotere lach op het gezicht.

Dromen van samen in Oranje

‘Freeke is fel en heeft een enorm doorzettingsvermogen. Ik zie het aan haar wanneer ze een doelpunt gaat maken. Dat vind ik zo gaaf om te zien. Dat wil ik het liefst nadoen. Wat ze van mij kan leren? Dat vind ik lastig. Misschien een stukje mentaal.’

Guusje geniet van haar tijd in Spanje. ‘Als ik dit zo meemaak, heb ik absoluut geen twijfels. Ik ben zo blij dat ik hier ben. Ik geniet.’ Zaterdagavond zit ze met haar team op de tribune. Is ze toeschouwer bij het grote Oranje. Ze kan niet wachten tot het zover is. Maar stiekem droomt ze van meer. Niet toekijken, maar samen spelen. Samen in Oranje.

Terwijl ze het veld van Egara verlaat en haar ouders tegemoet loopt, opent ze haar telefoon: het eerste appje? Een van Freeke.

Freeke en Guusje Moes.