‘IJskonijn’ Matla mist publiek in Tokio, maar blijft belangrijk

Frédérique Matla blijft ook op deze Spelen in Tokio statistieken scoren om van te watertanden. Tegen Zuid-Afrika (5-0 zege) scoorde de aanvaller al voor de negende interland op rij (twee goals). Bovendien is ze nu in haar interlandloopbaan onder coach Alyson Annan bij liefst 77 goals betrokken. Daarmee is ze qua statistieken Annans MVP, most valuable player. Ook in de derde poulewedstrijd had Matla met een assist op Maria Verschoor een grote hand in een treffer.

‘Lang niet gek hè’, is het eerste dat Matla zegt als ze met deze cijfers wordt geconfronteerd. Om daarna het belang ervan maar meteen te nuanceren. ‘Ik vind het leuk dat jullie die statistieken bijhouden, maar ik ben daar in het veld niet mee bezig. Ik hockey niet voor Alyson en niet voor lijstjes. Ik sta in het veld om te scoren en om belangrijk te zijn voor het team. Het is leuk dat in cijfers wordt uitgedrukt dat ik dat ben.’

Coach Alyson Annan en qua statistieken haar ‘MVP’ Matla. Foto: Koen Suyk

Belangrijk

Belangrijk was Matla woensdag dus met twee doelpunten en een assist tegen het kwaliteitsarme Zuid-Afrika, dat vanaf de afslag een soort cordon in de eigen cirkel legde. Ruimte om te hockeyen was er amper voor de Nederlandse ploeg, die dat scenario van tevoren al had besproken.

Matla legt uit: ‘Het is voor ons de kunst om met zo min mogelijk speelsters in de cirkel te gaan staan. Dus alleen drie, vier aanvallers en de rest erbuiten. Anders wordt het veel te druk. Het is dan aan ons als spitsen om die ruimte zo goed mogelijk te benutten en een hoekje te vinden. Gemakkelijk is dat niet altijd, want iedereen wil graag die actie maken om de ploeg te helpen.’

Matla loert op een kansje in de overvolle cirkel van Zuid-Afrika. Foto: Koen Suyk

Tegen Zuid-Afrika vond Malta direct aan het begin van het tweede kwart voor het eerst ‘een hoekje’. Vanaf de afslag kreeg ze de bal buiten de cirkel. Ze zocht de een-twee met haar Bossche ploeggenoot Lidewij Welten, die haar op maat bediende waardoor Matla met haar 56ste goal in 84 interlands Oranje op een 1-0 voorsprong zette. Ze vierde de treffer met een vuistje en een knuffel als bedankje voor Welten.

Meer doelpunten vielen er niet voor de rust, maar dat leidde allerminst tot zorgen in het Nederlandse kamp. Matla: ‘We moesten in de eerste helft het tempo hoog houden. Door daarin te investeren, wisten we dat we in de tweede helft meer ruimte zouden krijgen en de goals wel zouden vallen.’

‘Strafcorner kan beter’

Dat gebeurde ook. Tegen het einde van de wedstrijd vielen de arme Zuid-Afrikanen bijna om van vermoeidheid en had Nederland volledig de vrije hand. Een monsterscore behoorde tot de mogelijkheden, maar Oranje liet het bij vijf treffers. De tweede was van opnieuw van Matla, rechtstreeks uit een strafcorner. Hoewel ook de tip-in van Keetels, na een mislukte variant, als strafcornerdoelpunt telt, kwam Nederland tegen Zuid-Afrika niet verder dan twee goals uit dertien strafcorners.

‘Dat kan beter’, concludeert Matla bondig. Op de vraag hoe dat komt, laat ze even een stilte vallen. Dan zegt ze: ‘Het valt even de verkeerde kant op. Maar het is niet dat wij in zak en as zitten door het iets lagere rendement. We kunnen beter, móeten beter. Ik heb liever dat dit nu in de poulefase gebeurt, dan straks in de finales. We bewaren ze nu nog even en scoren ze straks als het echt moet. Zullen we dat maar zeggen dan?’ Een grote glimlach siert haar gezicht na die laatste opmerking.

Frédérique Matla haalt uit voor een strafcorner. Foto: Koen Suyk

Oranje heeft met Caia van Maasakker en Matla twee strafcornerschutters. De hiërarchie tussen het tweetal is duidelijk, schetst Matla. ‘Caia beslist op de kop wat er gaat gebeuren. Soms krijgen we een call vanaf de zijkant dat ik hem mag nemen of dat we een variant spelen.’

Na de duels tegen de laagvliegers India, Ierland en Zuid-Afrika, wacht Oranje in de resterende twee poulewedstrijden krachtmetingen met Groot-Brittannië en Duitsland. Ploegen van een ander kaliber. Maar het is niet dat Matla daar meer naar uitkijkt. ‘Tegen GB en Duitsland spelen we heel vaak. Ik vind het wel mooi dat we een keer tegen Zuid-Afrika moeten. Hoe vaak treffen we die nu? Ik weet hoe trots zij zijn dat ze tegen ons mogen spelen. En wij hebben ook veel respect voor hen en het is mooi van de Spelen dat wij hen hier ook treffen.’

Ringen

Over de Spelen gesproken. Matla geniet absoluut van haar eerste olympische toernooi, ‘maar door het ontbreken van het publiek had ik me er toch iets anders van voorgesteld.’ Ze volgt: ‘Ik sta dan wel bekend als ijskonijn. Ik vind het ook wel lekker dat ik word meegenomen door het publiek zoals bij het EK in het Wagner. We spelen nu maar voor het publiek achter de tv. En als je dan die ringen ziet, moet je maar denken: we staan er echt.’