Lidewij Welten: ‘Natuurlijk baalde ik dat ik niet in topvorm was’

Lidewij Welten ontbrak vrijdagmiddag tijdens de laatste training van de Oranje Dames in Amsterdam, voordat ze zaterdagochtend in het vliegtuig naar Engeland stapten. De speelster van Den Bosch kampt al enkele weken met een vervelende blessure: hielspoor. Een vraagteken voor de Hockey World League is ze naar eigen zeggen niet.

Zondagmiddag spelen de Oranje Dames in Londen om 15.00 uur Nederlandse tijd een interland tegen Engeland. Welten, die de zware trainingen van Oranje aan zich voorbij laat gaan maar wel meespeelt tijdens lichtere trainingen, is met de selectie meegereisd.

De Oranje Dames trainden vrijdagmiddag zonder Lidewij Welten. Foto: Willem Vernes

Hielspoor hield Welten twee competitiewedstrijden aan de kant

In medische termen is hielspoor ‘een verkalking van de peesplaat aan het hielbeen’, die soms een ontsteking onder de hiel veroorzaakt. Symptomen zijn pijn onder de hiel bij lang staan of lopen. Langzaamaan is deze blessure er ingeslopen bij de Wereldspeelster van het Jaar 2015. Halverwege de tweede competitiehelft nam de kwetsuur een ietwat ernstigere vorm aan: ze moest de uitwedstrijd tegen Pinoké en de thuiswedstrijd tegen Amsterdam laten schieten. In die periode trainde ze ook enkele weken niet met de Oranje Dames mee.

‘Het is niet zo dat ik niet kan lopen’

Nu gaat het nog steeds niet helemaal geweldig. Terwijl haar teamgenoten vrijdagmiddag aan een groepstraining deelnemen, werkt Welten in de gym in het clubhuis van Amsterdam een individueel programma af. Een half uurtje daarvoor zit ze ontspannen aan tafel en zegt ze: ‘Hielspoor is een lastige blessure, maar wel één die behandelaar is. Natuurlijk is het vervelend, maar het is niet zo dat ik niet kan lopen. Vooral ’s ochtends en tijdens het rennen heb ik er last van.’

Door deze blessure was Welten tijdens de play-offs en de EHCC niet helemaal fit. Na haar weergaloze eerste competitiehelft slaagde ze er niet in om tijdens de ontknoping van het seizoen haar stempel te drukken. Den Bosch leunde dit keer iets minder op de levensgevaarlijke rushes van Welten en iets meer op het scorend vermogen van al die andere speelsters. Een kwaliteit van de landskampioen, die duidelijk niet afhankelijk is van één speelster.

‘Ik heb in de play-offs op mijn manier wel een bijdrage kunnen leveren’

Welten: ‘Natuurlijk baalde ik dat ik niet in topvorm was. Daar heb je meer dingen voor nodig dan alleen een stick in je hand. Je moet fit zijn, maar dat was ik niet. Ik vond het frustrerend dat ik niet de beste versie van mezelf kon zijn. Het is niet erg als je een keer een pijntje hebt, maar je wilt niet door de pijn worden tegengehouden. Uiteindelijk heb ik in de play-offs op mijn manier wel een bijdrage kunnen leveren. Door hard te werken en door aanspeelbaar te zijn. Je kunt niet altijd pieken, zo is het gewoon. Maar ik stond er wel. Dat is niet altijd een vanzelfsprekendheid. Met Lieke Hulsen en Joosje Burg hebben we twee speelsters die een veel zwaardere blessure dan ik hebben opgelopen.’

‘Het is ook niet zo belangrijk dat ik wat last van m’n hiel heb’, vervolgde Welten. ‘Ik ben blij dat we weer met Oranje bij elkaar zijn. Het is supergaaf wat we dit seizoen met Den Bosch hebben neergezet, maar het is ook fijn om weer naar de toernooien van komende zomer toe te werken. Want daar ben ik sowieso bij.’

Bondscoach Alyson Annan kijkt gehurkt toe. Foto: Willem Vernes.