Nieuwe aanvoerder Keetels: ‘Ik ben er van overtuigd dat ik het kan’

Dat de 23-jarige Den Bosch-speelster Marloes Keetels de nieuwe aanvoerder van de Oranje Dames is, mag voor de buitenwereld misschien een verrassing zijn. Intern was het dat zeker niet, vertelt de opvolgster van de gestopte Maartje Paumen zelf. ‘Ik ben langzaam in die rol gegroeid en ben er van overtuigd dat ik het kan.’

Net voor de stage sprak Keetels met bondscoach Alyson Annan. In dat gesprek kreeg ze al te horen dat ze tot de nieuwe leiderschapsgroep ging behoren. Samen met Carlien Dirkse van den Heuvel, Lidewij Welten, Kelly Jonker en Margot van Geffen. Keetels: ‘De coach heeft ons bij elkaar gehaald.’
Pas tijdens de stage werd het Keetels duidelijk dat ze de nieuwe aanvoerder is. ‘Ik heb met Alyson een goed gesprek gehad over het aanvoerderschap’, vertelt Keetels. ‘Ze zei dat het heel belangrijk is dat je er zelf in gelooft. Dat is zo. Ik ben er van overtuigd dat ik het kan.’

‘Pas 23, maar zit al lang bij Oranje’

Keetels vindt het een grote eer om aanvoerder van Oranje te zijn, maar vond het zelf geen grote verrassing. ‘Ik ben pas 23, maar ik zit er al een hele tijd bij. Ik heb de laatste jaren al steeds meer verantwoordelijkheden gekregen. Zo groei je er langzaam een beetje in. Ik vind het een mooie uitdaging, ook voor mezelf om als persoon te groeien.’
De buitenwereld is misschien verrast omdat Keetels niet tot de meest uitgesproken personen in Oranje behoort. ‘Ik ben niet iemand die snel zelf het podium pakt’, weet ze zelf ook. ‘Daar heb ik het met Paumen ook over gehad. Die had dat in het begin ook niet, zei ze. Ik voel me nu in dat soort situaties in ieder geval al veel meer op mijn gemak dan vroeger.’

Overnemen van Maartje Paumen

Zowel bij Den Bosch als bij Oranje had Keetels Paumen altijd als aanvoerder. ‘Ze is een goede captain, bij Den Bosch nog steeds. Ik ga haar af en toe zeker bepaalde dingen vragen. Ze heeft veel ervaring natuurlijk. En ze gaat altijd voorop in de strijd. Dat is al een goede kwaliteit als speelster, maar zeker als captain.’

De komende tijd gaat blijken hoe Keetels de aanvoerdersrol zelf gaat invullen. Ze hoopt een aanvoerder te zijn die duidelijkheid geeft, zowel binnen als buiten het veld. ‘Daarnaast vind ik het belangrijk om het team op sleeptouw te nemen als het even niet lekker loopt. Het team erdoorheen trekken als dat nodig is.’

De verbinding tussen jong en oud

Haar teamgenoten reageerden positief op de kersverse aanvoerder, zegt ze. ‘In Rosario, toen Paumen er niet was, was ik al een wedstrijd captain. Dat ben ik in Spanje ook weer een paar keer geweest. Dus ik denk dat iedereen wel steeds meer vertrouwd is geraakt met het idee.’
Ze heeft als voordeel, zegt ze zelf, dat ze zowel binding heeft met de jonge als met de oudere speelsters. ‘Met de jongere speelsters heb ik nog samen in Jong Oranje of Nederlands A gezeten. De ouderen ken ik goed omdat ik al een hele tijd bij Oranje zit.’

En zo is ze dus op haar 23^ste aanvoerder van Oranje. Is het niet raar aanvoerder te zijn van teamgenoten, zoals Carlien Dirkse van den Heuvel, die een stuk ouder zijn? Keetels lacht: ‘Daar heb ik in het begin natuurlijk wel even over gedacht. Maar aan de andere kant verandert er niet zoveel. Ik besprak met Car sowieso al veel de tactiek. Car en Lidewij zijn vice-aanvoerders. Ik zal beslissingen zeker met hen overleggen.’

Buiten het veld: dat is wennen

In het veld zal ze zelf ook nauwelijks veranderen, denkt ze. ‘Ik ben sowieso al vaak bezig om te kijken of het goed staat.  Stuur bij als het nodig is. Ik merk dat ik als speler in het veld hetzelfde ben.’
Buiten het veld zal ze moeten wennen aan de aanvoerdersrol, merkt ze. ‘In Spanje was bijvoorbeeld een moment waarop we de club gingen bedanken. Dan houd je als captain natuurlijk het praatje. Dat soort dingen zijn voor mij nieuw. Dat deed Paum altijd, en anders Naomi (Van As, red.) of Ellen (Hoog, red.).’

Keetels ziet een mooie uitdaging in het aanvoerderschap. Ze is ook blij met de leidersgroep die Annan heeft aangewezen. ‘We zijn allemaal heel verschillend. Dat is goed. Margot is veel meer uitgesproken dan ik. Ik ga liever eerst analyseren voor ik iets zeg. Soms komt het ene meer uit, soms het andere. Daarin kunnen we elkaar aanvullen. Ik doe het niet helemaal in mijn eentje.’