Ze zat een blauwe maandag in Nederlands B, viel af voor de selectie van Nederlands A en vervolgens voor Jong Oranje. Maar nu mag Stella van Gils (21) mee met de olympische selectie naar Tokio. Hoewel ze fungeert als reserve-reserve, is dit het nieuwe hoofdstuk uit Van Gils’ nog prille Oranje-avontuur.
We kennen het verhaal inmiddels van Stella van Gils. De middenvelder van Pinoké werd driekwart jaar geleden door bondscoach Alyson Annan toegevoegd aan de groep potentials. Ze kreeg de kans om te trainen onder leiding van de staf van het Nederlands team. Om zo te zien of deze groep speelsters in de toekomst potentie had om aan te sluiten.
Bij Van Gils ging het sneller dan gedacht. Ze speelde op 31 mei haar eerste interland voor de FIH Pro League tegen België en een week later volgde het EK. De uitnodiging daarvoor zag de bescheiden Amstelveense destijds al niet aankomen, laat staan het ticket naar Tokio. Weliswaar als reserve-reserve, maar dat maakt voor Van Gils niets uit.
‘Dit had ik nooit verwacht’, zijn de eerste woorden van Van Gils. De middenvelder moet soms even een moment pakken om te beseffen wat er de afgelopen week allemaal is gebeurd. Haar bizarre afgelopen twee weken krijgen een bizar vervolg. ‘Het EK ging goed, maar ik zit er natuurlijk pas net bij. Ik had totaal geen verwachtingen’, blikt Van Gils terug op vorige week. De week dat bondscoach Alyson Annan de olympische selectie bekendmaakte.
Toen ik bij de potentials aansloot, dacht ik nog: daar gaan we weer. Weer een selectie waarvoor ik uiteindelijk afval. Stella van Gils
Van Gils heeft een hekel aan selecties
Met selecties heeft Van Gils niet zo veel. Eigenlijk heeft ze er maar een hekel aan. Opgegroeid in Amstelveen sloot ze als zesjarige aan bij Pinoké. Doorliep ze alle eerste teams en zat ze – heel kort – bij Nederlands B. Ze deed later selectie voor Nederlands A en Jong Oranje, maar viel telkens af. ‘Ik liep op mijn tenen. Ik kreeg tegenslag na tegenslag. Maar daar heb ik uiteindelijk veel van geleerd. Toen ik bij de potentials aansloot, dacht ik nog: daar gaan we weer. Weer een selectie waarvoor ik uiteindelijk afval.’
Stella van Gils met haar eerste prijs in Oranje. Foto: Willem Vernes
Maar niets bleek minder waar. Eindelijk een succesvol selectieverhaal. ‘Ik zat woensdagmiddag de hele dag een beetje op mijn telefoon te kijken. Telkens maar weer te controleren of mijn geluid inderdaad wel aanstond’, blikt ze terug op de dag dat de bondscoach de groep bekend maakte. Ze kan zich ieder woord van de bondscoach tijdens het telefoongesprek nog herinneren: ‘Ze vroeg of ze me mocht feliciteren. Met deze rol. Ik zei: dat denk ik wel. Dat weet ik wel zeker.’
‘Ik ben een laatbloeier’
Waar ging het destijds dan mis? ‘Ik ben geen type die de bal opeist. Ik ben bescheiden. Ik had hoge verwachtingen van mezelf. Wilde het heel goed doen. Daardoor lukte het nooit. Ik heb er veel van geleerd. De afgelopen tijd heb ik echt genoten. Ik maakte plezier en raakte in een flow. Ik had het geluk dat ik in de groep potentials mezelf langer kon laten zien. Ik was niet afhankelijk van een aantal momenten. Dat past meer bij mij. Ik ben een laatbloeier.’
Hoewel de rol als reserve-reserve een heel kleine kans biedt op minuten in Tokio, is Van Gils enorm trots. ‘Het is een enorm compliment. Ik ga niet liegen: natuurlijk zijn er de afgelopen tijd wel eens dingen door mijn hoofd gevlogen. Maar dit is het grootste compliment dat ik van Alyson had kunnen krijgen. Het wordt een mooie ervaring. Het onderdeel mogen zijn van zo’n goede ploeg, geeft me kippenvel. Ik zal eerlijk toegeven: de Olympische Spelen in Parijs, daar wil ik voor gaan.’
Stella van Gils in duel. Foto: Koen Suyk
‘Als je me dit een maand geleden had verteld, had ik je uitgelachen’
Op haar zestiende – toen de helft van haar Oranje-teamgenoten al aan de vorige Spelen deelnamen – zat Van Gils nog voor de tv. ‘Toen keek ik met grote ogen naar die ploeg. Ik had toen nooit bedacht dat ik er ooit tussen zou staan. Bovendien: als je me dit een maand geleden had verteld, had ik je uitgelachen.’
De bizarre rollercoaster van Van Gils dendert voorlopig door. Door haar vakantie naar Mallorca met haar vriendinnengroep kan een streep. Haar studie tandheelkunde komt even op een lager pitje te staan, maar Van Gils is er relaxt onder. ‘Ik laat het allemaal op me afkomen. Het enige dat ik echt nog moet regelen, zijn een paar goede boeken. Ik geloof dat we in Tokio niet heel veel mogen.’
11 Reacties
circlestorm69
Je gunt het natuurlijk niemand om vlak voor de OS uit te vallen, maar voor het verhaal zou het wel heel gaaf zijn als Stella van Gils daar zou spelen.
valley-in-the-alps
Scherp oog van Alyson ... groep potentials ‘n prima opleiding voor talenten ... mooi mens, bescheiden en toch deze stap gemaakt. Proficiat.
Badwaiter
Vond haar heel goed en fris spelen tijdens EK. Goed dat ze meegaat, al was het maar om ervaring op te doen voor de verdere (OS) toekomst.
ronald
Jammer dat ze niet bij de eerste 16 ziet, stuk beter dan Phennincx momenteel. Ja ervaring speelt een rol, maar onbevangenheid doet ook veel. V gils en Albers hadden prima beide als nieuwelingen meegekund en voor een frisse wind gezorgd
Runa Honig
Zo zie je maar hoe belangrijk het is om selecties open te houden. Niet iedereen loopt hetzelfde pad. Denzel Dumfries is hiervan ook een goed voorbeeld. Hij was in de jeugd niet eens goed genoeg voor een topclub.
gelderlander
Wat goed is komt snel .
RobV
Van Gils was m.i. een betere keuze geweest dan Malou Pheninckx, maar het zal waarschijnlijk ook niet het verschil maken tussen goud of zilver. En hopelijk is Laura Nunnink weer de oude op de OS, want dit EK was ze onzichtbaar.
martijn.tijssen@gmail.com
Van Gils behoort tot de selectie van eerste 16, speelt beter dan Phenincks. Goed voor de frisse wind, onbevangenheid en creativiteit doet ook veel. Dit heeft ze tijdens het EK zeker bewezen.
gelderlander
Dumfries heeft geen techniek (hij kan niet voetballen) en kan alleen maar hardlopen . Hij loopt andere mensen in de weg en als hij speelt kan je Berghuis niet opstellen : dat botst . En wat een verschil met de mooie hockeyshirts met witte opdruk in vergelijking met de lelijke Ned. XI-tal shirts en de lelijke trainingspakken : zwart met blauw , waar halen ze het blauw vandaan . Maar ja : we zien ze nog maar één keer spelen en dan gaan ze op vakantie .
Runa Honig
Gelderlander: een beetje kort door de bocht. Wat mij vooral irriteert is dat we overvoerd worden met voetbal, soms zelfs op 2 netten tegelijk, en eerlijk gezegd is het gemiddelde niveau erg matig. Voetbal is aan vernieuwing toe: buitenspel afschaffen, kortere wedstrijden, groene en gele kaartenregeling invoeren en spelers continu doorwisselen. Ze kunnen nog wat van ons leren. Nu echt gedateerd.
gelderlander
Het is kort door de bocht maar als je voetbaltrainer bent geweest en voetbalscout bij grote clubs is dit gewoon mijn mening over hem : 2 makkelijke wedstrijden winnen en toevallig 2 keer scoren zegt mij niets . En je moet wel een achtergrond hebben om te kunnen oordelen . De rest van het toernooi zul je hem niet meer zien en Nederland ook niet , en Stekelenburg is een zwakke schakel , hij staat regelmatig te ver voor zijn doel , dat gaat Nederland fataal worden . En Dumfries kan niet eens een balletje over de keeper heen stiften . Bij Ajax willen ze hem zeker niet . En het nivo valt net zo tegen als bij het hockey . Regeltjes veranderen in het voetbal gaat niet gebeuren , alleen 2 scheidsrechters zou al een groot pluspunt zijn . Maar in het voetbal zijn ze erg conservatief wat dat betreft .