Zondagmiddag tegen Australië (4-0) was het Josine Koning die het doel van de Oranje Dames verdedigde. Vrijdagavond tegen Australië (4-1) stond Anne Veenendaal in de goal. En vorige week zondag in Londen tegen Engeland (2-2) mochten ze allebei twee kwarten keepen. Wie van de twee goalies, die al sinds de Nederlandse jeugdelftallen elkaars teamgenoten én concurrenten zijn, staat er tijdens de halvefinaleronde van de Hockey World League in Brussel in het doel?
Of zouden ze, net als Pirmin Blaak en Sam van der Ven bij de Oranje Heren, elkaar afwisselen en allebei ieder duel twee kwarten keepen? Het antwoord wil bondscoach Alyson Annan nog niet geven. ‘Ik laat het eerst aan de keepers weten voordat ik het bekendmaak’, zei Annan zondagmiddag na de tweede interland in drie dagen tegen Australië, die de Oranje Dames opnieuw ogenschijnlijk makkelijk wonnen. Voor rust stond Nederland al met 3-0 voor en, gezien de vele kansen, mocht het zichzelf aanrekenen dat er na rust slechts één treffer bijkwam.
Frédérique Matla en Maria Verschoor juichen na een doelpunt van Oranje. Foto: KNHB/Willem Vernes
Koning: ‘Ik weet al wel dat ik minuten ga maken’
Zondagochtend tijdens de wedstrijdbespreking hoorde Koning dat zij degene was die mocht keepen, de hele wedstrijd. Net als Anne Veenendaal afgelopen vrijdag in Hilversum hoefde Koning in Nuenen niet vaak in actie te komen. Twee keer in het tweede kwart redde ze liggend met haar stick. De eerste keer op een schot van Kate Barra, die ze knap uit de hoek tikte. De andere keer op een sleeppush uit een strafcorner van Jane Claxton. De rest van de wedstrijd hoefde Koning niet veel meer te doen tegen de nummer vier van de wereld, die beide wedstrijden behoorlijk tegenviel.
‘Ik heb nog niks van Alyson gehoord over wie er in Brussel gaat keepen’, zei Koning na afloop van de interland die onderdeel was van de Rabo Super Serie. ‘Ik weet al wel dat ik minuten ga maken, maar wanneer, hoe lang en in welke wedstrijd is nog onbekend. Waarschijnlijk laat Alyson het zo lang mogelijk in het midden, zodat Anne en ik zo lang mogelijk de concurrentiestrijd met elkaar blijven aangaan. Ik zie het vooral als een leerproces. Elke minuut die ik meepak, vind ik al supergaaf.’
Keeper Josine Koning deelt in Nuenen handtekeningen uit aan de jonge fans. Foto: KNHB/Willem Vernes
Tijdens het WK onder 21 afgelopen december in Chili, waar Jong Oranje de finale verloor van Argentinië, behoorden Koning en Veenendaal allebei tot de selectie van Rick Mathijssen. In de poulefase wisselden beide keepsters elkaar af, maar later in het toernooi bleek Veenendaal de onbetwiste nummer één.
‘Ons niveau ligt dicht bij elkaar’, zei Veenendaal op het veld van HC Nuenen. ‘Dat is altijd al geweest sinds we elkaar kennen. Ik ken Josine al vanaf m’n tiende. In de districtselftallen en in Nederlands Meisjes B en Nederlands Meisjes A ontliepen we elkaar ook al niet veel. In de play-offs heeft Josine ook weer laten zien dat ze een goede keepster is.’
‘Uiteindelijk kom ik dichterbij, maar Anne groeit zij ook’
Vorig seizoen kwam het voor de buitenwereld als een verrassing dat Larissa Meijer en niet Anne Veenendaal als reservekeepster meeging naar de Olympische Spelen. Voor Koning kwam Rio nog te vroeg, maar afgelopen seizoen maakte ze een stormachtige ontwikkeling door. Vooral in de tweede competitiehelft keepte ze voortreffelijk in het doel van Den Bosch.
De 21-jarige goalie, die vorige week zondag tegen Engeland haar debuut in Oranje maakte, heeft zelf ook het idee dat ze dichter naar het niveau van Veenendaal is toe gekropen. ‘Ook omdat ik nu al een paar seizoenen bij Den Bosch speel (ze maakte in de zomer van 2014 de overstap als reservekeepster van SCHC, red.). Anne speelt langer in de Hoofdklasse dan ik. Uiteindelijk kom ik dichterbij, maar zij groeit ook. Het is een eeuwig durend spelletje.’
De Oranje Dames vieren de 4-0 overwinning op Australië. Foto: KNHB/Willem Vernes
Net als vrijdag (4-1) won Oranje relatief eenvoudig van Australië. Na zes minuten profiteerde Frédérique Matla van een foute breedtepass van Edwina Bone, die vanaf de achterlijn de bal voor het doel langs wilde uitverdedigen. Matla reageerde scherp en schoot meteen hoog raak: 1-0.
In het tweede kwart bouwde Oranje de score verder uit dankzij een raak schot van Maria Verschoor en een benutte strafbal van Ireen van den Assem. Een minuut na rust sleepte Caia van Maasakker een strafcorner in het doel, waarna Oranje met name in het derde kwart genoeg kansen kreeg om de voorsprong verder uit te bouwen. In het laatste kwart gebeurde er weinig spectaculairs meer, misschien ook omdat de Oranje Dames last van de hitte begonnen te krijgen.
‘We kunnen alleen nog maar beter en beter worden’
‘Ik had eerlijk gezegd wel een beetje verwacht dat deze twee wedstrijden spannender zouden zijn’, was de conclusie van Koning. ‘Al vond ik niet dat wij over hen heen liepen, maar wij hebben bij balverlies gewoon snel druk op hen gezet. Vooral in de eerste drie kwarten speelden we vol energie. In het laatste kwart werd het van onze kant iets minder, maar over het algemeen houden we aan deze wedstrijd een positief gevoel over.’
Veenendaal: ‘Natuurlijk is het lekker dat we twee keer van zo’n goede ploeg hebben gewonnen, met 4-0 en 4-1. Dat laat zien dat we goed kunnen hockeyen en dat we met dit team nú al goed zijn. We kunnen alleen nog maar beter en beter worden.’
Nederland – Australië 4-0 (3-0)
‘6 Frédérique Matla 1-0
’22 Maria Verschoor 2-0
’29 Ireen van den Assem 3-0 (sb)
’31 Caia van Maasakker 4-0 (sc)
Basis: Koning, Nunnink, Stam, Van Geffen, Van den Assem, Dirkse van den Heuvel, Keetels, De Waard, Van Male, Vega, Leurink.
Wissels: Krekelaar, Matla, Van Maasakker, Stam, Sanders, Pheninckx.
Niet gebruikte wissel: Veenendaal.
Bekijk ook
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.