Winnen en met een verschil van zes doelpunten luidde de opdracht voor de Oranje Heren om Duitsland uit de EK-finale in Hamburg te houden. In het eerste deel van de opdracht slaagde de ploeg van bondscoach Robert Tigges. Oranje won met 7-4 van Oostenrijk, maar die marge was echter te klein en dus slaagde het tweede deel van de missie niet. Er rest de ploeg zondag om 12.30 uur de strijd om het brons tegen of België of Zwitserland.
Na de resultaten van Duitsland tegen Oostenrijk (6-7 verlies) en Tsjechië (9-1 winst) wist Oranje wat er te doen stond om de eindstrijd van het EK te halen. Er moest niet alleen worden gewonnen van de wereldkampioen, maar ook met zes doelpunten verschil. Als beloning zou de ploeg van bondscoach Tigges dan opnieuw tegenover de Oostenrijkers staan, die zich eerder op de dag al hadden verzekerd van een finaleplaats na de 7-6 winst op het gastland.
Een overwinning op de verliezend EK-finalist van twee jaar geleden is geen vanzelfsprekendheid. Net als Duitsland is Oostenrijk een lastige tegenstander voor Oranje op een EK. De laatste vijf onderlinge ontmoetingen eindigden alle in een nederlaag. Bij het vorige EK in Berlijn versperden de Oostenrijkers Oranje de weg naar de EK-eindstrijd door in de halve finales met 5-3 te winnen.
Doelpuntenjacht
In de jacht op doelpunten probeerde Oranje Oostenrijk direct onder druk te zetten. Het leidde halverwege het eerste kwart tot de eerste strafcorner. Jochem Bakker pushte de bal op het lichaam van de Oostenrijkse lijnverdediger. Max Sweering zette zich achter de strafbal, maar dit keer werd zijn inzet gekeerd. Met de voeten hield Mateusz Szymczyk de bal uit het doel.
Dat had nu net de ruggensteun kunnen zijn die Oranje nodig had in zijn missie op weg naar een ruime overwinning. Het leek de ploeg nauwelijks te deren. Oranje ging door met waar het mee bezig was. Nadat keeper Hidde Brink een inzet van de Oostenrijkse topscorer Michael Körper met de voet had gekeerd, schoof Boris Burkhardt aan de andere kant de bal hard tegen de plank: 1-0. Bakker maakte twee minuten later het tweede doelpunt van Oranje.
In een spaarzame aanval van de Oostenrijkers maakte Sebastian Eitenberger de aansluitingstreffer. Vervolgens ontsnapte Oranje na een foutje aan de gelijkmaker. Moritz Frey zag zijn bal echter in het net naast het doel belanden.
Bakker verhoogt naar 4-1
Ook na deze tegenslag ging Oranje onverdroten verder. Bakker zette met zijn tweede doelpunt van de wedstrijd de 3-1 op het bord. Na een goede actie van Bram van Battum over rechts kreeg Oranje een strafbal toegewezen. Dit keer nam Bakker plaats achter de bal en hij pushte raak: 4-1.
Deze tussenstand stond niet lang op het bord. Eitenberger verschalkte Brink met een verdekt schot (4-2). Het spel vloog heen en weer met kansen over en weer. Hertzberger was dichtbij de 5-2 en Körper liet het na om de 4-3 te maken. Na twee enerverende kwarten zocht Oranje met een voorsprong van twee doelpunten de kleedkamer op.
Het was zaak om na de pauze nog vier doelpunten te maken zonder daarbij een tegentreffer te incasseren. Tigges besloot het derde kwart te starten zonder keeper en dus met een extra veldspeler. De druk op Oostenrijk werd opgevoerd, maar dat resulteerde uiteindelijk in kleine kansjes voor Hertzberger – net niet bij de bal – en Bakker, voorlangs het doel.
Brink keerde vervolgens terug onder de lat bij Oranje. De storm leek een beetje te gaan liggen. Oostenrijk wilde vervolgens een succesvolle counter op te gaan zetten, maar die werd er kundig uitgehaald door Max Sweering die daarna Gijs Campbell in staat stelde te scoren (5-2).
Zonder keeper
In het laatste kwart hanteerde Tigges dezelfde tactiek als een kwart eerder. Hij liet de ploeg starten zonder keeper met het risico op een succesvolle counter. Nadat Körper tot twee keer toe een doelpunt werd ontzegd, met name de redding van Bram van Battum op de lijn was mooi, was het wel raak voor Leon Thörnblom. Dit keer was Van Battum net te laat om het tegendoelpunt te voorkomen (5-3).
Oranje moest risico nemen om Duitsland in de stand op doelsaldo te passeren. Hertzberger bracht uit een strafcorner de marge met de Oostenrijkers weer op drie (6-3). De helft van de opdracht was voldaan, maar de tijd begon te dringen. Zeker nadat Fabian Unterkircher met iets minder dan drie minuten de stand op 6-4 bracht. Burkhardt maakte nog wel de 7-4, maar de marge was uiteindelijk te klein om de EK-finale te halen.
1 Reactie
tom-kool
Oranje heeft het eigenlijk in de wedstrijd met Duitsland laten liggen. Uit angst om te verliezen werd met minder dan een minuut te gaan de keeper terug gehaald. Hiermee werd het initiatief aan Duitsland terug gegeven. Met een strafcorner, doelpunt en verlies tot gevolg. Het verschil in klasse van de top 3 was dit keer echter heel klein en het dubbeltje had zomaar de andere kant kunnen opvallen. Een derde plaats is mogelijk, maar de Zwitsers zijn in de zaal niet te onderschatten en zijn tijdens het toernooi steeds beter gaan spelen.