Bob de Voogd met Bergkamp-neigingen gelooft nog in Oranje

Aanvaller Bob de Voogd (30) heeft de gave van oud-voetballer Dennis Bergkamp. Soms lijkt hij hele delen van wedstrijden afwezig, maar dan slaat hij ineens toe. Toch vindt ook De Voogd – die afviel voor het EK in Antwerpen – dat hij meer zal moeten laten zien om terug te keren bij het Nederlands elftal.  

Bergkamp had soms het talent om onzichtbaar over het veld te bewegen en dan schitterend te scoren, zoals op het WK in 1998, toen hij in de laatste minuut van de kwartfinale Oranje legendarisch langs Argentinië schoot.

De Voogd is geen type Bergkamp, geen ‘nummer 10’, maar de acties van de vleugelaanvaller doen af en toe denken aan de Nederlandse voetballer. De Voogd is een man van momenten. Zoals in de EHL tegen Uhlenhorst Mülheim, toen hij een snoeiharde stuiterbal van buiten de cirkel dood op zijn stick legde, naar zijn backhand draaide en briljant afrondde (nummer 3 mooiste goals EHL 2019). Of neem de goal op het EK in Amsterdam tegen Spanje (nummer 3 mooiste goals EK), waar hij tegen Spanje vanaf een paar centimeter vanaf de achterlijn onmogelijk binnen pushte, na een heerlijke dribbel.

Zo gaat het zondagmiddag ook, als hij in Eindhoven met zijn nieuwe club Braxgata tegen zijn oude club Oranje-Rood oefent. Bij de oude club Oranje-Zwart werd hij tophockeyer en hengelde hij drie landstitels en de EHL binnen. In de eerste helft is tijdens de rentree weinig van De Voogd te zien in zijn blauwe shirt, behalve dat hij het veld goed breed houdt aan de linker zijlijn.

Dan volgt in het tweede bedrijf die De Voogd-flits. Een bal die hij controleert en vanaf rechts in de cirkel heerlijk in het net langs Oranje-keeper Pirmin Blaak kegelt. Hij gooit daarna de schroom van zich af. Een paar minuten later krijgt hij de bal op de eigen achterlijn en begint hij aan een dribbel waarbij hij vier spelers van Oranje-Rood achteloos voorbij loopt. Met zijn stick en lichaam doet hij aan de zijlijn alsof hij naar het centrum draait, maar hij loopt gewoon rechtdoor.

Hij ligt op topsnelheid als hij voorbij de middenlijn vliegt. Dan komt hij zijn oude teamgenoot en kamergenoot bij Oranje Mink van der Weerden tegen. Die trekt aan de noodrem met een harde overtreding. ‘Mink zei tegen me dat hij me even neer moest halen, want dit ging te ver’, lacht De Voogd.

Mannen Oranje Rood v Braxgata. Bob de Voogd van Braxgata. Foto: Frank Laracker/Orange Pictures

Niemand verbaasd als De Voogd EK had gespeeld

De gewonnen EK’s van 2015 en 2017, de Olympische Spelen in Rio, het zilver op het WK in Bhubaneswar: De Voogd was er allemaal bij. Hij nadert met zijn 142 interlands (35 doelpunten) de grens van 150. Of hij dat aantal haalt is onzeker. Voor het EK in Antwerpen viel De Voogd af. Het was niet onverwacht, maar het had ook niemand verbaasd als de nummer 19 er gewoon bij was geweest.

De Voogd zelf kon leven met de teleurstelling en geeft bondscoach Max Caldas indirect gelijk, met zijn keuze om de aanvaller te passeren. ‘Het is heel dubbel om op je bijna 31ste weer af te vallen voor een toernooi. Maar ik was het afgelopen jaar niet zichtbaar genoeg. In de Pro League heb ik te wisselvallig gespeeld. Ik was niet onomstreden. Ik kon een wedstrijd heel slecht of heel goed spelen. Dat moet eruit.’

Bob de Voogd in actie tijdens de Pro League. Foto: Koen Suyk

Af en toe blijft De Voogd in Antwerpen slapen

Bij Oranje wordt hij weleens de ‘thermometer van de groep’ genoemd. Maar moet hij zich niet wat assertiever opstellen? De Voogd twijfelt. Het zit niet in zijn aard om elke bal op te eisen en met veel branie naar voren te stormen, terwijl zijn spel als pijlsnelle vleugelaanvaller of middenvelder dat wel vereist.

‘Misschien ben ik te bescheiden. Maar ik zat vooral vast in waar ik zat. Daar kwam ik niet meer uit. Ik speelde bij Oranje-Rood altijd met tien internationals. Met jongens die vrienden zijn geworden. Ik haalde er niet meer alles uit’, legt De Voogd uit. ‘Dat is de reden dat ik weg ben. Ik moest opnieuw uitgedaagd worden om mezelf elke week te pushen en te laten zien wat ik kan. Bij Braxgata moet ik het nu elke week laten zien.’

Af en toe kort De Voogd Braxgata in het gesprek af tot ‘Brax’, zoals zijn teamgenoten hem al liefkozend ‘Bobby’ noemen. Het is zijn nieuwe club en het team van sterke internationals als Sander Baart en de Belg Loïck Luypaert. Een EK missen is pijnlijk, maar het voordeel is dat De Voogd vanaf de eerste training mee kon doen met zijn nieuwe club. ‘Het heeft me de kans gegeven om een frisse start te maken bij Braxgata. Het heeft me twee hele leuke maanden opgeleverd. Brax is een warme, hechte club. De eerste weken kwamen er allemaal mensen die niets met het eerste team te maken hebben, zich allemaal aan me voorstellen. Ik stelde me zeker niet op van ‘hier-is-ie!’, maar ik hoor dat ze het fijn vinden om mij op het veld te zoeken. Dan is het goed.’

Om goed te integreren blijft De Voogd af en toe slapen in Antwerpen, zodat hij af en toe met teamgenoten buiten het hockey om wat kan doen. Er worden niet alleen prestaties op het veld en de trainingen verwacht in Boom, maar ook buiten het veld moet hij als ‘niet-Belg’, zoals hij het zelf noemt, het team met al zijn ervaring een impuls geven. Dan hoopt Braxgata na een matig jaar weer te verrassen in de Belgische competitie. De keuze voor Braxgata betekent wel een uur extra reistijd vanuit zijn woonplaats Helmond. Elke keer als hij naar zijn nieuwe club rijdt, ziet hij vanaf de snelweg de lichtmasten van de velden van Oranje-Rood branden.

Bob de Voogd scoort tegen België. Foto: Willem Vernes

De Voogd gelooft nog in de eerste 16 van Oranje

Voormalig teamgenoot en oud-international Robert van der Horst, nu coach van Oranje-Rood, gelooft in een comeback van Bob de Voogd. ‘Hij is een fantastische speler met schitterende kwaliteiten. Als hij het gevoel heeft dat hij ertoe doet, dan gaat-ie vliegen. Toen hij een paar jaar geleden zelf besloot om naar de Hockey India League (HIL) te gaan, kwam hij daarna bevrijd terug.’

Rob Reckers, voormalig assistent van Oranje-Rood, kent De Voogd vooral als een geweldige verbinder. Reckers was de afgelopen jaar assistent bij de mannen van Oranje-Rood. Hij denkt dat de aanvaller gevoelig is voor de sfeer in de groep. Als het team niet loopt, zul je dat snel zien aan De Voogd. Als De Voogd zichzelf kan zijn in een team, kan hij vliegen, denkt ook Reckers.

De Voogd wil in deze fase van zijn carrière weer verrassen als hockeyer. Tokio lijkt voor hem ver weg, maar ook dichtbij. Maakt hij een comeback in Oranje of heeft hij zijn laatste internationale wedstrijd gespeeld? ‘Natuurlijk spookte het op het moment van afvallen voor het EK wel even kort door mijn hoofd van ‘Is het nu klaar voor me?’ . Maar ik ben 30 en fitter dan ooit. Ik train iedere dag. Dat ik in België hockey is geen reden om niet bij Oranje te spelen. Er zijn genoeg redenen om wél bij Oranje te zitten. Ik weet dat als ik goed en fit ben, bij de eerste zestien kan zitten.’