Thierry Brinkman is belangrijk maar niet zelfzuchtig

Bij een 3-0 stand in de kwartfinale van de Hockey World League in Londen ontvangt Thierry Brinkman op de linksvoorpositie de bal van Bob de Voogd. Hij dreigt naar binnen, maar geeft mee aan Billy Bakker. Brinkman rent mee naast de aanvoerder richting het Chinese goal en krijgt de bal terug. Een uitgelezen kans voor de 22-jarige spits om zelf de 4-0 binnen te schieten, maar hij gunt hem aan de Amsterdammer. Bakker prikt voor een leeg doel binnen: zijn 50ste interlandgoal in zijn 150ste interland. 

‘Op zo’n moment in de aanval realiseer ik me dat Bil z’n vijftigste kan maken. Dan geef ik hem. Mooi dat het ook precies zo uitpakt’, vertelt Brinkman. Hij genoot van het spel van zijn ploeg tegen China. Met uitzondering van de eerste 24 minuten. Toen zag het er niet naar uit dat Nederland uiteindelijk met 7-0 zou winnen. ‘Sloom, slordig, passief. Eigenlijk zakten we toen wel een beetje door de ondergrens,’ beaamt de aanvaller. Na de openingstreffer van Robbert Kemperman transformeerde Oranje naar een doelpuntenmachine. Brinkmans aandeel: twee assists. Bij de 3-0 van Mirco Pruyser en de 4-0 van Bakker was hij de aangever.

Brinkman is bezig aan zijn derde grote toernooi met Oranje. De halvefinaleronde van de Hockey World League brengt hem terug naar de plek waar hij in zijn eerste toernooi met Nederland meteen Europees kampioen werd. Inmiddels heeft de 22-jarige spits in 26 interlands elf goals gemaakt. Een prima moyenne, dat nog beter had kunnen zijn als de Bloemendaler wat zelfzuchtiger was geweest. Maar hij gunde Bakker zijn mijlpaal. Toch haalt Brinkman het voor een spits zo belangrijke hoge rendement dit toernooi. Hij zet voor, haalt corners en scoorde tot nu toe twee keer, de 1-0 tegen Pakistan en de 1-0 tegen India. Lekkere cijfers voor de spits, die afviel voor de Olympische Spelen van Rio. ‘Het gaat inderdaad goed, maar ik wil deze lijn doortrekken naar de halve finale en de finale. We zijn geplaatst, maar we gaan nu niet twee wedstrijden halfbakken aanpakken. Het worden interessante testmomenten waarin we kunnen laten zien dat we ook van lastige tegenstanders kunnen winnen.’

Brinkman met de voorzet op Pruyser (c) Frank Uijlenbroek

Thierry Brinkman scoorde twee keer de belangrijke eerste treffer bij Oranje

Dankzij de ruime zege in de kwartfinale heeft Oranje doel één bereikt: kwalificatie voor het wereldkampioenschap van 2018 in India. In het post-Rio Oranje is Brinkman al lang niet meer het broekie van het elftal. Met zijn 22 jaar en een Europese titel op zak, hoort hij door de komst van jonkies Thijs van Dam, Jonas de Geus en Floris Wortelboer en de nog altijd pas achttienjarige Jorrit Croon, plots tot een soort middengroep. ‘Opeens ben je vier jaar ouder dan sommigen’, vertelt Brinkman over zijn nieuwe positie. Het is echter niet zozeer de leeftijd die meespeelt, als wel de ervaring van het spelen van toernooien. Daar meent Brinkman zijn eigen progressie aan te danken.

Toen hij afviel voor de Spelen in Rio werd hij weer opgenomen in de Jong Oranje-selectie en speelde in december het WK in India. ‘Het is gewoon een feit dat hoe meer toernooien je speelt, hoe beter je erin wordt. Tijdens mijn eerste grote toernooi met Oranje had ik veel meer last van spanning. Inmiddels weet ik wat er allemaal bij komt kijken. Met het WK met Jong Oranje had ik meer verantwoordelijkheid. Daar heb ik nu profijt van. Door die toernooien zie ik de progressie in mijn prestatie en dat is leuk.’

Brinkman met Pruyser (c) Frank Uijlenbroek