Jorrit Croon trots op ploeg en vindt Aussies ‘beetje overrated’

‘Er wordt altijd gezegd dat de Aussies sterke jongens zijn. Dat ze powerhockey spelen.  Ik vind het eigenlijk een beetje overrated. Als je dat zegt heb je niet goed gekeken naar wat wij de afgelopen drie jaar hebben laten zien. Dat is met power spelen. Vandaag vechten we voor elke meter, kleunen we overal erin, geven alles voor het team. Dus als we het over powerhockey hebben, past die term vandaag meer bij ons past dan bij de Australiërs.’

Was getekend Jorrit Croon na afloop van de met 2-0 gewonnen kwartfinale tegen de Kookaburras in Parijs. De ploeg die drie jaar geleden in Tokio Oranje nog uitschakelde in de kwartfinales via shoot-outs. Die toen grote delen van de wedstrijd Nederland zijn wil oplegde. Nu was dat anders. Nu was het Oranje dat het tempo van deze olympische wedstrijd in het volgepakte Yves-du-Manoir bepaalde. Australië moest achteruit.

Croon: ‘Ik denk dat ze ons goed bestudeerd hebben. Dat ze weten wat onze krachten zijn. Dus ik denk dat ze dat heel bewust gedaan hebben. Het was een beetje aftasten, kijken waar de ruimtes liggen. Ook als ze ons wel hoog op het veld onder druk probeerden te zetten, kwamen we er met counters en snelheid goed uit. Ik denk dat we een heel volwassen, goede wedstrijd hebben gespeeld.’

Glunderen

De middenvelder, die afgelopen week 26 jaar werd en al op zijn derde Olympische Spelen staat, glundert net als toen hij acht jaar geleden vanuit het niets zijn debuut maakte in Rio. Hij is trots. Zo enorm trots op de ploeg, die drie jaar geleden op de puinhopen van Tokio werd gebouwd. De ploeg waarvan Croon en Brinkman een van de grondleggers zijn en coach Jeroen Delmée de juiste stuurman blijkt te zijn.

Jorrit Croon is in vorm en snelt langs zijn tegenstander. Foto: Willem Vernes

‘We vertrouwen enorm op wat we de afgelopen drie jaar aan het doen zijn. We hebben vandaag nergens iets laten liggen, alles afgevinkt. Iedereen sprintte maximaal naar voren, naar achteren, opzij. Dit is waarom we zijn begonnen met bouwen aan een nieuw Oranje. Het vertrouwen in onszelf is heel groot, op een gezonde manier. Het is alles geven en los gaan. Ik ben heel trots dat we dat gedurende dit toernooi steeds een beetje beter hebben laten zien. Dat het er dan in een do-or-die-wedstrijd op zo’n manier uitkomt – dat iedereen zijn niveau haalt – vind ik echt verschrikkelijk mooi. Ik heb genoten van iedereen.’

Goede voorbeeld

Croon, die tegen Australië zijn 150ste interland speelde, gaf zelf de laatste wedstrijden het goede voorbeeld. Na het duel tegen Duitsland erkende hij nog dat hij zoekende was naar zijn rol en daardoor iets te veel met de rem erop speelde. Sindsdien laat hij elk duel progressie zien. Zondag in de kwartfinale behoorde tot de beste spelers aan Oranje-zijde.

Dus als we het over powerhockey hebben, past die term vandaag meer bij ons past dan bij de Australiërs. Jorrit Croon

Hij ging voorop in de strijd, liep alle gaten dicht en toonde en passent met een paar fraaie 3D-trucs hoe verschrikkelijk goed hij kan hockeyen. ‘Ik zat er een paar keer goed op. Het is zonde dat ik hem in de eerste helft net niet lekker mee kreeg. We hebben vooraf afgesproken dat iedereen zijn eigen taak maximaal moest uitvoeren. Dat betekent als jij iemand met een 3D-actie uit elkaar moet trekken en het halve veld over moet sprinten, dat te allen tijde moet laten zien.’

Geblesseerde enkel

Croon had ook in de slotfase van het duel nog een lekkere actie op de rand van de cirkel. De middenvelder speelde een Aussie uit, kreeg een duw en knalde vervolgens bovenop een tweede Australische verdediger. Een beste klap, waarbij Croon door de lucht vloog en daarna naar zijn enkel greep. Terwijl hij hinkelend naar de kant werd begeleid, kreeg hij ook nog een groene kaart. ‘Ik snap nog steeds niet waarom.’  Op het strafbankje draaide de Nederlandse fysio vakkundig een rolletje tape om zijn enkel, waarna de middenvelder even later weer het veld in ging. Soepel liep hij niet, al onderschepte hij met een tackle back over dertig meter nog een gevaarlijke Australische aanval.

Croon vliegt door de lucht. Hij raakte bij de botsing geblesseerd aan mijn enkel. ‘Komt wel goed voor de halve finale.’ Foto: Willem Vernes

Trekkebenend vroeg hij vervolgens om een wissel. ‘Het gaat echt niet’, riep hij tegen de bank. De wedstrijd van Croon leek gespeeld, maar een paar minuten later was hij daar weer. ‘Iedereen is volgens mij wel geraakt of heeft pijn gehad vandaag. Op het einde lukt het echt niet meer en moest ik aan de kant blijven. Maar ik heb gelukkig daarvoor nog de jongens een beetje lucht kunnen geven, ook al had ik vanaf dat moment echt pijn aan mijn enkel. Het is nu redelijk oké. De pijnstilling doet zijn werk. Hij zit goed ingetapet. Ik verwacht dat het voor de halve finale geen probleem is. Dat komt echt wel goed.’