Max Caldas: ‘Wij zitten er goed in, maar dit is pas het begin’

Terwijl de spelers van Oranje feestend midden op veld stonden, snelde bondscoach Max Caldas na het laatste fluitsignaal richting de hoofdtribune. Vanaf die plek wenkte hij naar boven. Zijn vier kinderen stormden daarna de trap af. Ruim tien dagen lang was vanwege de coronabubbel fysiek contact niet mogelijk. De knuffel voelde zichtbaar als ultieme bekroning op een prachtige hockeytoernooi. 

‘Ik moest bij dat moment terugdenken aan tien jaar geleden. Mijn eerste toernooi als bondscoach van Nederland, toen we hier met de dames de Champions Trophy wonnen. Ook na shoot-outs, van Argentinië. Mijn oudste dochtwr Emma was toen nog een baby. Nu is zij twaalf jaar. Sta ik hier weer.’

De grote glimlach die volgde vertelde de rest van het verhaal. Caldas genoot. Met volle teugen. Van zijn laatste toernooi op Nederlandse bodem als bondscoach van een Nederlands team. In het Wagener Stadion, de plek die als zijn tweede huis moet voelen. Dag in, dag uit was hij er de afgelopen dagen, de afgelopen weken, de afgelopen maanden. Zo vaak kil en leeg, nu vol met duizenden dolenthousiaste Oranje-fans. Zij zagen een razend spannende finale. Waar vreugde en verdriet dichtbij elkaar lagen, en de fans zich na een bloedstollende shoutout-serie laafden aan de winst van de Europese titel.

Rustig blijven

Die fans zagen, als ze daar überhaupt oog voor hadden, een bondscoach die tot het laatste fluitsignaal bijzonder rustig bleef. Zijn emotie zestig minuten lang onder controle had. ‘We hadden van tevoren afgesproken dat we niet gestresst zouden raken door externe prikkels, zoals schwalbes en opmerkingen die ze maken. Als je dat van de jongens eist, moet je zelf als coach het goede voorbeeld geven. Dus ben ik rustig gebleven.’

Max Caldas coacht zittend vanaf het hekje in het Wagener Stadion. Foto: Willem Vernes

Dat ging niet altijd even gemakkelijk, erkende de bondscoach, na zijn derde Europese titel met de Oranje Heren. ‘Dat was lastig, dat is niet mijn natuur. Maar het is gelukt. Al kon ik een moment of twee die Spaanse scheidsrechters figuurlijk gesproken wel wurgen, maar ik heb op mijn tong gebeten.’

Caldas zag vanaf de kant een Nederlands team dat aan de bak moest tegen Duitsland. Dat twee keer op achterstand kwam, zich twee keer terugknokte en de shoot-outs won. ‘Ik ben trots op de manier waarop de jongens vandaag hebben gereageerd. Ze zijn rustig gebleven, hebben mét elkaar gespeeld. Als ik deze wedstrijd vergelijk met de halve finale, dan hebben we vandaag – zeker in de tweede helft – beregoed gespeeld. Daarnaast hebben we tot het eind gestreden.’

Moment suprême

Dat was nodig ook, want acht seconden voor tijd stond Nederland nog met 2-1 achter tegen Duitsland. Toen mocht Nederland aanleggen voor een strafcorner en pushte Jip Janssen hard in het doel: 2-2. Opnieuw glorieerde de Kampong-verdediger op het moment suprême. En waren het dus niet de Duitsers, zoals in de bizarre slotfase van de poulewedstrijd, maar de Nederlanders die op z’n Duits toesloegen.

Caldas: ‘In de topsport heb je soms ook dat balletje binnenkant paal nodig. Vandaag was dat geluk aan onze zijde, al trainen we ook vaak op die slotminuten. Gisteren op de training, riep Jip nog: ‘Dit is de laatste bal van de wedstrijd, voordat hij een shoot-out ging nemen. Hij pushte toen de bal op precies dezelfde manier als hij nu in de wedstrijd deed.’

Jip Janssen scoort de 2-2. Foto: Willem Vernes

Janssen sleepte zo Oranje naar de shoot-outs. Na de heldenrol in de penaltyserie in de halve finale tegen België, eiste doelman Blaak nu in de finale de absolute hoofdrol op. De eerste doelman van Oranje bekroonde daarmee een uitstekend toernooi. Volkomen terecht werd hij verkozen tot beste doelman. De prestatie van Blaak kan niet los worden gezien van het vertrouwen dat de bondscoach in hem uitsprak: Blaak is tot en met de Spelen de nummer 1 in het Oranje-doel. Een status die hem zichtbaar goed doet. Caldas: ‘Soms kun je met een kannetje vertrouwen wonderen verrichten.’

Olympische Spelen

Caldas wilde aan de EK-zege met het oog op de Olympische Spelen over zes weken in Tokio geen al te grote conclusies verbinden. ‘We zijn op de goede weg, hebben op verschillende vlakken stappen gezet en zaken kunnen oefenen. Vandaag de laatste minuten zonder keeper, shoot-outs nemen onder druk en in de poule spelen zonder keeper. Natuurlijk trainen we daar op, maar je krijgt niet zo vaak de kans dat in echte wedstrijden te oefen. Dat is winst.’

Soms kun je met een kannetje vertrouwen wonderen verrichten.' Max Caldas over Pirmin Blaak

Over de kansen op de Spelen wilde hij niet speculeren. ‘We hebben nu tegen de Europese ploegen gespeeld, maar straks komt de rest van de wereld erbij: India, Australië, Argentinië. We hebben nog geen idee hoe zij ervoor staan, omdat we ze lang niet hebben gezien. Wij zitten er goed in, maar dit is pas het begin.’