Hij viel op het laatste moment af voor de Spelen van Rio, verdween daarna helemaal uit de Oranje-selectie, keerde in januari terug, maar moest in de aanloop naar Tokio genoegen nemen met een een reserverol. Op dinsdag 27 juni 2021 was het echter eindelijk zover: Roel Bovendeert debuteerde in het Oranje-shirt op de Olympische Spelen tegen Canada.
De glimlach op zijn gezicht verraadde na afloop al het antwoord op de vraag hoe Bovendeert zich voelde, nog voor die goed en wel was gesteld. ‘Zo trots!’, vatte de aanvaller daarna zijn emotie kernachtig samen. ‘Ik heb een lange weg met veel hobbels afgelegd naar de Spelen. Ik was ook teleurgesteld dat ik niet bij de eerste zestien zit. Dan is het mooi dat ik uiteindelijk toch die minuten mag maken. In een pot waarin we als team een stapje naar voren hebben gezet en die we winnen.’
Bovendeert werd door bondscoach Max Caldas samen met verdediger Justen Blok en keeper Maurits Visser aangewezen als reserve voor de Spelen in Tokio. Een rol die, zo leert de historie, normaal weinig hoop op speelminuten geeft. Eens gewisseld, blijft gewisseld, was altijd de regel. Die wijzigde het IOC in de aanloop naar Tokio, vanwege de coronapandemie. Coaches mogen in Tokio per wedstrijd de reserves rouleren.
Bovendeert rekende zich echter niet rijk, zeker niet nadat Caldas duidelijk had gemaakt dat hij bij voorkeur het hele toernooi met zijn vaste zestien spelers speelt. ‘Je kunt er wel op hopen, maar dat kan alleen maar uitdraaien op een teleurstelling. Daarom heb ik nergens rekening mee gehouden, maar er wel voor gezorgd dat ik er klaar voor was als het team me nodig had’, vertelde Bovendeert na afloop van de 4-2 zege op Canada.
Justen Blok, de pas twintigjarige verdediger van Rotterdam, sloot zich bij die woorden aan: ‘Ik ben hier zonder enige verwachting op minuten naar toe gekomen. Ik heb het gewoon op me af laten komen.’
Mindset
En dus trainden Blok en Bovendeert de hele voorbereiding wel mee, maar zaten ze de eerste twee duels van Oranje op de tribune van het Oi Hockey Stadium. De wedstrijd van zondag tegen Zuid-Afrika veranderde die positie voor beiden. Sander de Wijn kreeg last van zijn hamstring, Seve van Ass van zijn rug.
Maandag kregen Bovendeert en Blok al een voorwaarschuwing, dinsdagmorgen vertelde Caldas dat ze ’s avonds gingen spelen. Het bericht veranderde in een klap de mindset richting het duel van Canada. Bovendeert: ‘Ik zou gaan hockeyen op de Spelen! Dat maakte de dag natuurlijk totaal anders dan wanneer je met een accreditatie op de tribune moet zitten.’
Het lachte nog maar eens zijn tanden bloot. Dit was waarvoor de aimabele aanvaller al die jaren had gewerkt. Hij met enorme inzet steeds nieuwe tegenslagen, zoals blessure en het afvallen voor toernooien, had overwonnen. In de aanloop naar deze Spelen kreeg Bovendeert nog te maken met een onwillige hamstring. Het werd een race tegen de klok, die hij pas twee dagen voor de start van het hockeytoernooi in zijn voorbeeld beslechtte. Nu stond hij hier. Op het mooiste podium van de hockeysport. ‘Ik ben wel nuchter, maar ik weet zeker dat ik hier later heel, heel trots op terug ga kijken. Nu is daar geen ruimte voor, zit ik midden in het toernooi.’
Debuut als 20-jarige
Voor Bovendeert komt zijn olympische droom op zijn 29ste alsnog uit. Voor Blok al op zijn 20ste. Twee jaar geleden debuteerde de verdediger in de Pro League in en tegen Nieuw-Zeeland. Met een mogelijke deelname aan de Spelen, die een jaar later zouden worden gehouden, was hij totaal niet bezig. Maar Blok benutte het jaar uitstel door zich stormachtig te ontwikkelen. Waar leeftijdsgenoten afvielen, daar bleef Blok bij de selectie. Hij speelde op het gewonnen EK en maakte tegen Canada dus samen met Bovendeert zijn debuut op de Spelen.
‘Dit is zo verschrikkelijk vet, een droom die ik heb sinds ik klein was. Ik denk niet dat ik het al helemaal besef. Dat komt waarschijnlijk later wel’, vertelde Blok, net zo rustig en kalm als hij even daarvoor zijn wedstrijd tegen Canada speelde.
Blok is er niet het type naar om zich gek te laten maken. ‘Ik denk dat dit een beloning is voor het harde werken in het afgelopen jaar’, sprak de verdediger nuchter.
Hij heeft zich voorgenomen om deze Spelen ‘vooral te genieten’. Dat doet hij ook met volle teugen. ‘Ik had niet verwacht dat de Spelen zo groot zouden zijn. Ik kijk mijn ogen uit. In het dorp, rond de wedstrijden.’
Ik appte als eerste mijn vriendin, maar die sliep nog Justen Blok over het moment dat hij doorhad dat hij zijn debuut in Tokio ging maken
De aanloop naar de derde poulewedstrijd tegen Canada beleefde Blok rustig. ‘Toen ik het hoorde, ging er wel iets meer adrenaline door me heen. Ik heb meteen mijn vriendin een berichtje gestuurd. Ze lag nog te slapen, dus ik moest wachten tot ze wakker werd. Ze was heel blij en heel trots. Net als mijn moeder en mijn broers. Ik voelde richting de wedstrijd geen extra spanning. Toen we met de bus aankwamen, heb ik een beetje om me heen gekeken. Op het veld heb ik wat sfeer geproefd en toen ben ik gewoon de voorbereiding op de wedstrijd gestart.’
‘Het draait niet’
Oranje begon goed tegen Canada. Al na vier minuten stond Nederland met 2-0 voor. Een mooie avond leek in het verschiet, maar een treffer van Canada gooide zand in de Nederlands motor die daarna opnieuw moeizaam ging lopen.
Bovendeert was na afloop de eerste om dat te onderkennen. ‘Wij zien ook dat het niet draait. We zijn er reëel in, ontkennen het niet. We benoemen wat niet goed gaat, maar weten ook dat het beter kan. We moeten groeien in het toernooi. Daar blijf ik aan vasthouden. Ik denk dat we gewoon iets meer tijd nodig hebben. We zijn er best rustig onder. Al wil dat niet zeggen dat er soms geen harde woorden vallen. In beleving hebben we vandaag een stap vooruit gezet, nu moeten we dat in kwaliteit ook nog doen.’
Accreditatie
Bovendeert en Blok hebben dinsdagavond hun debuut gemaakt op het hoogste podium. Mogelijk blijft het daarbij, als De Wijn en Van Ass herstellen en er geen andere spelers geblesseerd raken.
Blok maakt zich daar niet druk om: ‘Ik geniet van elk moment dat ik kan meenemen. Ik hoop nergens op, laat het lekker op me af komen. Al smaakt dit natuurlijk naar mee. Dit is het vetste dat je kunt meemaken.’
Bovendeert, glimlachend: ‘Ik ben een heel flexibele jongen. Ik zit ook zo weer met de accreditatie om mijn nek. Ik hoop voor Sev dat hij er de volgende wedstrijd weer staat. Maar ik ben er klaar voor als het moet.’
3 Reacties
stekel
Tis m gegund!
arnoldS
Zeker gegund.
partijtje
Goed dat beide van de tribune af zijn. Het werd tijd na zulke slechte prestaties. nieuw bloed kan het team er misschien doorheen helpen.