Seve van Ass bijt af en toe op z’n lip, als een van de leiders

Als de hockeyers van Oranje tegenwoordig in ‘het hok’ zitten – de plek op dat moment in het hotel waar er serieus over tactiek wordt gesproken – probeert aanvoerder Seve van Ass (25) eerst zijn mond te houden. En dat is nog niet zo makkelijk voor de uitgesproken middenvelder. ‘Mijn eerste reactie is altijd om iets te zeggen.’

‘Vroeger was het gewoon mijn mening geven en hopen dat er iets mee gedaan wordt. Nu zou ik bij wijze van spreken twee uur mijn mond kunnen houden’, zegt Van Ass een dag na het bereiken van de halve finale, na de duidelijke 6-0 overwinning op Oostenrijk. ‘Als je met achttien spelers een wedstrijd nabespreekt heb je te maken met achttien meningen en achttien spelers die wat nuttigs te zeggen hebben. Dan kan het alle kanten opgaan. Ik geloof zelf in korte, scherpe meetings. Hoe langer het duurt, hoe meer mensen afdwalen. Nu is het in vergelijking met twee jaar geleden meer mijn taak om anderen eerst aan te horen. En daarna de verschillende meningen aan elkaar te knopen en dan besluiten op een bepaalde manier verder te gaan.’

Sinds Van Ass tot de drie leiders behoort bij het Nederlands elftal – samen met Billy Bakker en Mink van der Weerden – en tijdens het EK ook de aanvoerdersband draagt, is er wel het een en ander veranderd in zijn rol. Hij drukt iedereen vooral op het hart om te genieten van zo’n toernooi als het EK in eigen land. Want het lijkt normaal, maar voordat je het weet is het voorbij, weet Van Ass, die het WK in 2014 ook meemaakte en weet hoe bijzonder het is om in een kolkende oranje zee te spelen.

‘Meer dan voorheen check ik actief of iedereen zich goed voelt. Wat ik iets meer doe dan twee jaar geleden, is kijken of ik gasten een boodschap mee kan geven waar ze wat aan hebben. Even een momentje in de kleedkamer, even op het veld. Ik zeg tegen spelers vooral dat ze lekker moeten hockeyen en dat ze moeten genieten. Als je deze week niet genoeg om je heen kijkt is dat zonde. Zo’n toernooi als dit is zo bijzonder en speciaal. We willen keihard werken en presteren. Maar het liefst doen we dat met een glimlach. Dan zetten we sowieso een goed toernooi neer, ongeacht het resultaat.’ 

Valentin Verga en Seve van Ass na hun heerlijke combinatie. Foto: Willem Vernes

Seve van Ass is nu degene die contact heeft met de scheidsrechter

Kleine dingen zijn er dit toernooi anders voor rashockeyer Van Ass, die van het hockeyen soms tot kunst verheft. Een lichaamsschijnbeweging, een stickbeweging, waarbij het lijkt alsof de razendsnelle middenvelder liever de bal liever streelt dan een harde mep verkoopt. Hoewel hij een en ander ook goed kan combineren, zoals bij de 4-0 tegen Oostenrijk. Een combinatie met die andere handige middenvelder Valentin Verga, en dan een doffe klap om te scoren.

Tegenwoordig heeft de aanvoerder extra taken. Uiteraard moet hij tegenwoordig de toss doen. Hij mag voorop lopen als Oranje het veld betreedt, net voor de wedstrijd. Het contact met de scheidsrechter is anders. Tegen Oostenrijk was er een opstootje toen Billy Bakker hard werd geraakt. ‘Op dat moment word ik bij de scheidsrechter geroepen. Hij vertelt zijn verhaal. Ik het mijne. Ik zeg hem ook dat hij moet opletten dat die Oostenrijkers soms hun stick omhoog halen in een duel. Dan zorgen wij dat we rustig zijn, vertelde ik hem. Na afloop ben ik nog naar hem toe gegaan. Toen complimenteerde hij het team met onze houding. Dat soort dingen doe je sneller met de aanvoerdersband om. Omdat de scheidsrechter mij ook als het bruggetje tussen hem en het team ziet.’