9 redenen waarom Oranje van Pakistan wint (en 2 waarom niet)

Zaterdag en zondag moet Oranje zich in het Wagener Stadion langs Pakistan hockeyen, om zich te kwalificeren voor de Olympische Spelen. Hockey.nl vond negen redenen waarom Oranje wint en twee waarom Oranje het niet redt.  

Pakistan trainde en speelde tien maanden niet met elkaar 

Het Nederlands elftal won in december zilver op het WK in Bhubaneswar en stond een maand later alweer in Nieuw-Zeeland voor de start van de Pro League. Na de lange Pro League was er een korte pauze en begon de voorbereiding op het EK. Na het EK ging de blik snel richting de kwalificatiewedstrijden tegen Pakistan. Oranje heeft dus heel veel met elkaar gehockeyd.

Pakistan werd twaalfde op het WK in India, deed ondanks een eerdere toezegging toch niet mee aan de Pro League en had door financiële problemen geen trainingsprogramma. Sinds een paar weken was er een groep van 35 spelers bij elkaar om zich voor te bereiden op het treffen met Oranje. Volgens de Pakistaanse bond waren er 5 x 15 minuten voor nodig om van die 35 spelers de beste 19 (18 plus 1 reserve) te selecteren. Wat betreft voorbereiding ligt Oranje lichtjaren voor op Pakistan, dat tien maanden geen interland speelde en alleen deze week twee keer tegen Duitsland oefende.

De recente historie is in het voordeel van Oranje

Toen hockey op natuurgras werd gespeeld was Pakistan vaak de betere van Oranje, wat leidde tot een negatieve balans in de onderlinge duels. Van de eerste 33 duels – tussen 1948 en 1979 – won Oranje er maar zes.

Wie kijkt naar de recente historie, ziet dat Nederland vaak geen kind heeft aan Pakistan. Sinds 2007 speelde Oranje acht keer tegen Pakistan. Zeven keer leverde dat winst op, met klinkende cijfers: 5-1, 4-0, 4-0, 5-2, 3-1, 4-2, 4-1.

De enige uitzondering is de Champions Trophy van 2014 in Bhubaneswar. Het eerste toernooi van Max Caldas als bondscoach van de mannen. Toen verloor Oranje onverwacht van Pakistan met 2-4. Die wedstrijd zal bij sommige spelers deze dagen zeker door het geheugen schieten.

Robbert Kemperman (Ned) is er weer bij tegen Pakistan. Hier in actie tijdens het WK in India. Foto: Koen Suyk

Oranje heeft sinds 1936 geen Olympische Spelen gemist (op boycots na)

Sinds 1936 doen de Oranje Heren mee aan de Olympische Spelen, op de eigen boycot in 1956 en 1980 na. Sinds 1988 eindigen de Nederlandse hockeyers altijd bij de laatste vier op de Olympische Spelen. Niet meedoen is voor Oranje – met bijna duizend kunstgrasvelden het hockeyparadijs van de wereld – geen optie.

Voor Pakistan zou het missen van de Olympische Spelen ook een ramp zijn, maar het gebeurt dan wel voor de tweede keer op rij. Vóór Rio kwalificeerde Pakistan zich altijd, sinds het ontstaan van de natie in 1947.

Thuispubliek helpt Oranje, mocht het moeilijk worden

Niemand die het Nederlands elftal volgt, zal vergeten hoe het team in de EK-finale van 2017 een 0-2 achterstand goedmaakte tegen een sterk België. Het verhaal is bekend: het publiek ging er achterstaan, Robbert Kemperman zweepte na een waanzinnige 1-2 de toeschouwers op en Oranje zweefde naar een 4-2 zege.

Mocht het dit weekend lastig worden tegen Pakistan, dan heeft Oranje het thuisvoordeel. Veel supporters van de Pakistaanse gemeenschap worden in Amsterdam niet verwacht.

Het Oranje legioen zal zaterdag en zondag achter Nederland gaan staan. Foto: Willem Vernes

Pakistan kan niet twee keer verrassen

In het bizarre nieuwe kwalificatieformat van de FIH spelen de sterkste landen twee thuiswedstrijden om zich te kwalificeren voor de Olympische Spelen. Twee thuiswedstrijden zorgen ervoor dat de kansen dat Oranje verrast wordt door Pakistan, gereduceerd zijn.

Het onbekende Pakistan kan één wedstrijd verrassen en stunten met een goed resultaat. Maar dan volgt er nog een wedstrijd, waardoor Oranje misstappen goed kan maken. Eén do-or-die wedstrijd nodigt uit tot verrassingen, twee niet.

Op (bijna) elke plek is Oranje superieur

Op papier is Oranje Pakistan op elke plek in het veld de baas. De nummer drie van de wereld beschikt over spelers die op mondiaal niveau tot de top of subtop van de wereld horen. Of het nou om bekende aanvallers als Mirco Pruyser en Jeroen Hertzberger gaat, middenvelders als Billy Bakker, Seve van Ass en Jonas de Geus of verdedigers als Sander Baart en strafcornerkanon Mink van der Weerden: op papier overtreft Oranje Pakistan ruimschoots.

Natuurlijk is onder andere de 32-jarige Rashid Mehmood (ex-Oranje Zwart, nu Schaerweijde) een geweldige speler, maar hij speelt Promotieklasse in Nederland bij Schaerweijde, op het tweede Nederlandse niveau. Spelers als Ali Shan (135 caps) en Umar Bhutta (167) hebben veel internationale ervaring, maar acteren ook met minimaal zes jonge Pakistaanse spelers die deze week pas hun debuut in het nationale team maakten.

Er is duidelijkheid bij Oranje

Na het teleurstellend verlopen EK in Antwerpen met de onverwachte uitschakeling in de halve finale tegen Spanje, is er meer duidelijkheid gekomen bij Oranje. Van het driemanschap Billy Bakker, Seve van Ass en Mink van der Weerden is Amsterdammer Bakker nu verkozen tot vaste aanvoerder, zodat er geen onduidelijkheid is hoe onder andere een wedstrijd gekanteld moet worden.

Elk kwart wisselen van keeper is ook verbannen. De van een hersenschudding herstellende Pirmin Blaak – verkozen tot beste keeper van het zilveren WK – is de eerste keeper voor Tokio. Sam van der Ven (momenteel ook geblesseerd) is de tweede man. De ervaren internationals Robbert Kemperman en Valentin Verga – onderdeel van het befaamde Nederlandse middenveld – zijn weer in genade aangenomen, en het eerder gepasseerde talent Floris Wortelboer is ook weer geselecteerd. Back to basics.

Krachtmens Floris Wortelboer is ook weer van de partij tegen Pakistan. Foto: Koen Suyk

Oranje is wereldtop, Pakistaan niet eens meer subtop

Nederland is de nummer drie van de wereld, Pakistan is de afgelopen jaren afgegleden naar plek zeventien. Het Aziatische land met het gewicht van drie olympische titels en vier wereldtitels in hun rugzak, heeft sinds winst op het WK en de Champions Trophy in 1994 geen grote titel meer gewonnen.

De recente historie doet de Pakistaanse ziel huilen: twaalfde op het WK in India (2018), zesde en laatste op de Champions Trophy in Breda, veertiende op de laatste HWL. Tel daarbij het missen van de Olympische Spelen van Rio en het WK in Den Haag bij op en de Pakistaanse vrije val in de hockeyhiërarchie kent geen grenzen. Alleen de zilveren medaille op de Champions Trophy van 2014 spreekt tot de verbeelding.

Oranje is het land van de twee olympische gouden medailles en de drie wereldtitels en loopt daarmee achter bij Pakistan. Maar de recente historie is veel succesvoller. Oranje was in december een shoot-out verwijderd van de wereldtitel, won de Europese titel in 2015 en 2017 en won zilver op het WK in Den Haag tweede, net als op de Olympische Spelen van Londen.

De week van Pakistan valt tot nu toe tegen

De belangrijke captain Muhammad Rizwan is geblesseerd. Drie andere spelers zijn geblesseerd, of het visum is niet op orde. Daardoor moest Pakistan lastminute vier nieuwe spelers toevoegen aan de selectie. Het zijn voortekenen – samen met de 6-1 en 6-2 nederlagen tegen Duitsland – die aangeven dat dit Pakistaanse team niet in olympische vorm verkeert. 

Seve van Ass in actie tegen Pakistan op het WK (5-1). Foto: Koen Suyk

Twee redenen waarom Oranje niet wint

Onderschatting

Je kunt honderd keer tegen elkaar zeggen dat je de tegenstander niet gaat onderschatten, maar als speler moet je dat ook vóélen. Tegen Spanje op het EK was er onbewust sprake van onderschatting en stond Oranje in de halve finale op een gegeven moment 0-4 achter, waarna de gaskraan pas open ging in het laatste kwart. Maar verder dan 3-4 kwam Oranje niet meer. Zo’n onderschatting kan fataal zijn tegen Pakistan.

Spanning

Het missen van de Olympische Spelen betekent een ramp voor het Nederlandse hockey. Wat dat betreft kan spanning een rol spelen, in dit nieuwe FIH-format van twee wedstrijden, waarin alles op het spel staat in twee keer zestig minuten. Mocht het serieus tegenzitten dit weekend, dan zal blijken hoe stressbestendig dit Oranje is. En hoe hoog de ondergrens, waar zoveel over werd gesproken tijdens en na het EK.

Lees ook:

ORANJE

PAKISTAN

 


6 Reacties

  1. mrrr

    Wat is dit voor een subjectieve kolder-post? Even de voetjes op de vloer houden en misschien eerst eens de wedstrijd spelen? Wie willen ze nou eigenlijk moed inspreken, het NL-team zelf of wij ons Hockey.nl lezers?

  2. Mark Bouwman

    Ik wens uit naam van onze hockeynatie iedereen succes, maar ik kan niet wachten tot Tokyo achter ons ligt. Dan kan eindelijk overal de bezem doorheen. En met "overal" wordt ook overal en alles bedoeld.

  3. pacoh

    @bouman. Ik hoop het ook. Maar het pluche is weerbarstig.

  4. Runa Honig

    Pakistan is tegenwoordig een dreumes in het hockey en de heren zijn het aan hun stand verplicht om met grote cijfers te winnen. Dat zal ook wel gebeuren en dan doen we weer alsof we op de goede weg zijn om vervolgens in Tokio ontzettend te worden afgestraft. Heel voorspelbaar inderdaad.

  5. ericst29

    Het Nederlandse heren hockey zou er bij gebaat zijn om te verliezen van Pakistan en derhalve Tokio niet te halen. Dan pas kan de tent eens behoorlijk uitgemest worden en tzt een frisse start worden gemaakt. Huidge beleidsmakers, staf en spelers houden elkaar in een verstrengende wurggreep en ontberen het vermogen om dit in te zien dan wel te veranderen. Hier past slechts medelijden.

  6. max-annan

    Iets van hoogmoed en val... Jammer stukje dit.


Wat vind jij? Praat mee...