Stralend liep Justen Blok donderdag van het WK-veld in Bhubaneswar. Dat kwam natuurlijk door de galavoorstelling die Oranje weggaf in het recordduel tegen Chili (14-0), maar ook absoluut door zijn eigen aandeel in die wedstrijd. Hij scoorde namelijk voor het allereerst in het Nederlands elftal.
Het verhaal van Blok begint eigenlijk bij afgelopen zaterdag. Bij de 4-0 zege op Maleisië. Op die dag maakte Teun Beins zijn eerste goal in Oranje. Leuk voor de Brabander, maar daardoor was Blok nog de enige veldspeler in de selectie van bondscoach Jeroen Delmée zonder interlandgoal achter zijn naam.
‘Ja, toen moest ik wel’, zegt Blok grappend in de hoek van het veld waar hij zojuist geschiedenis schreef. ‘Ik zag laatst op social media zo’n lijstje voorbijkomen. Je weet wel, waarop staat hoeveel interlands en goals iedereen heeft gemaakt. Bij mij stond daar dus een nul.’ Hij schiet in de lach: ‘Ik kreeg er berichtjes over. Dat het wat lullig stond. Of het misschien niet tijd werd voor mijn eerste goal.’
Zijn volgers werden dus in Bloks derde WK-duel op hun wenken bediend. Hij was met zijn 10-0 nota bene degene die ervoor zorgde dat Nederland in de dubbele cijfers belandde tegen Chili. Dat gebeurde uit een aanval die hij zelf opzette. Blok sloop mee naar voren, richting de vijandige cirkel. ‘Ik zag dat Jorrit [Croon] ging schieten en dacht: misschien valt-ie nog ergens’, klinkt de centrale verdediger opeens als een spits. ‘Ik hoefde ‘m alleen maar binnen te prikken. Dit was natuurlijk een mooie wedstrijd daarvoor. Het was een beetje nu of nooit, haha.’
Scoren voor de ogen van zijn broer en moeder
Het was natuurlijk een fantastisch moment voor de blonde verdediger die luid werd bejubeld door zijn teamgenoten, die Blok zijn unieke succesje meer dan gunden. Bovendien was zijn timing behoorlijk aardig. ‘Vandaag was de eerste wedstrijd dat er veel familie op de tribune zat. Mijn broer Jesse en mijn moeder waren er ook bij. Ik heb ervan genoten. Tijdens het volkslied en pauzemomenten kan je wel even om je heen kijken. Rourkela was al heel vet en ook dit stadion is gigantisch.’
In dat Kalinga Stadium stond het na een kwart tegen Chili pas 1-0 voor Oranje. ‘Het was even zoeken waar de ruimtes lagen. Maar die hebben we uiteindelijk gevonden. We zeiden tegen elkaar: we moeten zestig minuten lang het gaspedaal intrappen, wat er ook gebeurt. Dat is soms makkelijker gezegd dan gedaan. Maar ik denk dat we het deze keer ook echt hebben laten zien. Dat we zo door kunnen stampen, geeft voor de rest van het toernooi een goed gevoel.’
Want wat zegt die monsterscore van Oranje? ‘Dat we mentaal sterk zijn en met veel plezier spelen. Het toont aan dat we goed in het toernooi zitten. Veel meer dan we vandaag niet kunnen doen.’ Relativerend: ‘Maar in de kwartfinale gaan we echt zien wat dit allemaal waard is.’
Eén ding is zeker. Als de volgende keer zo’n overzichtje voorbijkomt met ieders statistieken in Oranje, dan staat er bij Blok geen lullige nul meer achter zijn naam. ‘Haha, dat is heerlijk.’
1 Reactie
Runa Honig
Deze zeer zwakke poule is in de knockoutfase mogelijk een nadeel. De jongens zijn nog helemaal niet getest onder druk en dan ineens is het do or die. Benieuwd hoe Delmee dat gaat coachen de komende dagen.