Ze zit erbij. Bij de selectie van achttien speelsters die meedoen aan het WK dat vanaf 1 juli in Nederland en Spanje wordt gehouden. Maar Eva de Goede – om haar gaat het – wil nog niet te hard juichen. Ze ligt op koers, maar weet dat elke tegenslag fataal kan zijn.
Een beetje voorzichtig ontvangt ze de felicitatie. ‘Dat is het wel waard hoor’, zegt De Goede dinsdagmiddag in het clubhuis van Kampong, na de training met Oranje. Daar deed ze een aantal oefeningen gescheiden van de groep. Speelde ze nog geen duels. Allemaal om zo rustig mogelijk de stappen te zetten in het revalidatieproces van haar kruisbandblessure.
‘Er kan nog van alles gebeuren’, zegt de aanvoerder van Oranje. ‘Er komen nu belangrijke dagen en weken aan. Ik voel me fit, maar heb nog helemaal geen wedstrijdritme. Deze week wil ik richting ‘vol meedoen met de groep’. Dat is het volgende stapje, maar ook meteen een belangrijke. Ik moet me daar goed bij voelen. Als dat niet zo is, dan stap ik eruit. Dan is het klaar.’
In die komende periode staan ook de interlands tegen China op 21 en 22 juni roodomrand in de agenda van De Goede. Ze wil één van die twee duels spelen. ‘Het is nodig om voor het WK iets te hebben meegedaan. Die wedstrijden tegen China hebben we als target neergezet. Verder leef ik van dag tot dag. Iedere dag een stap meer. Als ik nu te ver vooruit denk, maak ik mezelf gek.’
Uitlopen met generatiegenoot Margot van Geffen. Foto: hockey.nl
‘Geen honderd procent garantie’
De Goede gaat dus het WK spelen, mits haar herstel goed blijft verlopen. ‘We denken zeker dat ze het kan halen’, geeft bondscoach Jamilon Mülders aan. ‘Maar we hebben geen garantie van honderd procent. Eva’s herstel gaat ontzettend goed. We hebben veel vertrouwen in haar en in de medische staf. Als je de kans hebt om haar mee te laten doen, willen we dat niet nalaten.’
Het WK begint voor Oranje op 2 juli met een poulewedstrijd tegen Ierland. ‘Mocht iemand van de groep geselecteerden het niet halen, dan kunnen we 24 uur van tevoren nog iets veranderen aan de selectie. Dat geldt voor Eva, wanneer ze het toch niet haalt. Maar net zo goed voor ieder ander.’
‘Jamilon geeft mij de tijd’, zegt De Goede. ‘Dat is heel fijn. Maar ik wil natuurlijk ook dat het ergens op moet lijken. Ik wil niet half op het WK staan. In het begin wedstrijden missen en later aanhaken, is geen optie voor mij. Ik ga er vol voor, of – helaas dan – helemaal niet. Iets anders vind ik ook niet fair naar anderen.’
De Goede wil snel weer volledig meetrainen met de groep. Foto: hockey.nl
Memphis Depay als voorbeeld
De Goede vertelt haar verhaal vrij feitelijk. Strak. Rationeel. ‘Zo probeer ik het ook te benaderen. Bewust. Al zitten er natuurlijk ook veel emoties bij. Ik ben ook trots dat ik bij de groep zit. Dat het nog steeds allemaal kan. Het was een paar maanden geleden makkelijker. Toen was het WK nog zo ver weg. Nu komt het dichterbij. Komt er een kans om het toch te halen. Dat is spannend, omdat het nog niet zeker is.’
‘Begrijp me goed: de intentie is om het te redden. Maar ik wil mij niet te vroeg rijk rekenen. Normaal staan er negen tot twaalf maanden voor een herstel van deze blessure. En ja, ik weet dat het wel sneller kan. Memphis Depay is het ook gelukt. Maar ja, denk ik dan weer, dat is een kerel. Is dat een eerlijke vergelijking? Werkt dat zo? Ik sta er goed voor. Ik ben niet aan het pushen. Maar het kan ook nog fout gaan. Zo is het ook.’
Dit bericht op Instagram bekijken
1 Reactie
robvisser
Een verstandige benadering lijkt me. Uiteindelijk gaat het teambelang boven het individuele belang. Als ze fit en goed is en snel haar spelritme vindt, dan is ze van toegevoegde waarde. Is het moeizaam, niet overtuigend, ingehouden of gewoon niet goed genoeg qua spel, wat geen verbazing wekt na zo'n lange tijd, dan moet ze het niet doen. Het is denk ik ook niet zo dat de Oranje dames in zak en as hoeven te zitten als Eva het niet haalt. Ik wens haar veel succes.