Geen bijrol meer voor Visser: ‘Nu voel je het: dit is de dag’

Op het vorige EK was Maurits Visser nog de stand-in van Pirmin Blaak. Hij zag toen vanaf de bank hoe Oranje ten koste van Duitsland de Europese titel pakte. Nu is zijn verantwoordelijkheid in de finale een stuk groter. Met Visser in de basis hoopt Nederland vanmiddag z’n titel te verdedigen in de eindstrijd tegen Engeland.

Hij ziet de beelden nog zo voor zich. Hoe op het EK van 2021 het Wagener ontplofte na een fantastische slotfase tegen Duitsland, waarin Oranje zich terugknokte naar een 2-2 gelijkspel. ‘Jip Janssen die vlak voor tijd een corner rechtdoor het dak in schoot. Daardoor kwamen er shoot-outs. Pirmin deed het daarin heel goed. En volgens mij namen wij ze ook uitstekend. Als ik het goed heb, scoorden we ze allemaal.’

Visser zag het allemaal gebeuren. Genoot, op zijn eigen manier. Maar hij kon niet in het veld een bijdrage leveren aan het succes van zijn ploeg. Zo was het ook op het afgelopen WK, waar Oranje derde werd. Altijd bij de selectie, zelden ingezet. Het aanstaande vaderschap van Pirmin Blaak gaf de kansen van Visser een nieuwe impuls. Al in het begin van de lange Pro League-reeks, ver voor het EK, koos Delmée voor zekerheid, dus voor Visser. Hij beëindigde de concurrentiestrijd, die weer open was na het WK.

‘Dit toernooi is daardoor heel anders voor mij’, zegt Visser. ‘Dit is de rol die je wil. Ik vind het geweldig, die verantwoordelijkheid. Hierdoor voel je je veel meer onderdeel van het team. Nu kan ik echt actief iets bijdragen. Heb je een heel ander soort focus. Je weet nu dat je er moet staan. Dat is heel anders dan wanneer je heel misschien moet invallen. Zeker op een wedstrijddag voel je het echt veel meer: dit is de dag.’

Visser vlak na de 3-2 zege op België. Foto: Willem Vernes

Bolle kant?

Visser blonk vrijdagavond uit in de gewonnen halve finale tegen België (3-2), waarin hij Oranje op de been hield in de eerste helft. Na de vroege achterstand pakte hij alles wat er op hem afkwam. Een dag later weegt Visser, goed voor dertig interlands, de vraag of hij het zijn beste optreden in het Nederlands elftal was. ‘Deze zit sowieso in mijn top 3. Het ging lekker, ik was degelijk en scherp. Maar het waren geen wereldreddingen die ik maakte hoor. Ik denk wel dat het de belangrijkste wedstrijd is, die ik tot nu toe heb gekeept.’

Die halve eindstrijd kreeg vrijdag laat op de avond nog een staartje. Op internet kwam – dankzij de Belgische media – een discussie op gang over de winnende goal van Oranje. Matchwinner Duco Telgenkamp, die vlak voor tijd de 3-2 maakte, zou de bal met zijn bolle kant hebben geraakt. ‘Ik hoorde daarover, maar op de beelden die ik heb gezien, kon ik het niet goed zien. Op het moment zelf heeft niemand erop gereageerd. België kon in die fase nog de videoscheidsrechter inschakelen. Blijkbaar hadden zij toen ook niet de indruk dat het bol was.’ Lachend: ‘Duco slaat met zo veel kracht, dat-ie ook met z’n bolle kant hard kan slaan.’

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door HLN Sport (@hlnsport)

Na een rustdag, die precies werd benut waar hij voor bedoeld was, is het vandaag de dag waarop Visser zijn eerste EK-finale speelt. Hij zag samen met zijn hele team dat Engeland verraste door gastland Duitsland te verslaan. De Britten wonnen de shoot-outs na zestig doelpuntloze minuten. ‘Ik had Duitsland als tegenstander verwacht’, zegt Visser. ‘Ook toen het aankwam op shoot-outs. Op het WK hebben de Duitsers het daarin heel goed gedaan. En nu deden ze het ook niet verkeerd. Maar Engeland was nog beter. Die misten er niet een. Ik vond het een geweldige shoot-outserie. Engeland had een paar heel interessante shoot-outs, ze schoten een paar keer heel snel. Dat was wel verrassend, misschien dat het de keeper van Duitsland ook een beetje verbaasde.’

De wedstrijd van vijftien saves

Sinds het gewonnen EK van 2009 speelde Engeland geen enkele eindstrijd meer op een groot toernooi. Oranje stond in die veertien jaar liefst in zeven finales (EK, WK en Olympische Spelen). Het maakt Nederland zondag de favoriet, beseft Visser. ‘Maar Engeland is wel heel goed bezig de laatste jaren. Ze hebben een gevaarlijke ploeg, waarmee ze bijna de Pro League hadden gewonnen. Het is een team dat graag met energie smijt. Powerhockey speelt.’

Visser denkt aan het eind van het gesprek nog even terug aan de vraag over zijn beste wedstrijd in Oranje. ‘Dat was vorig jaar zomer. We wonnen met 6-3, maar ik heb wel een bal of vijftien tegengehouden. Het was een grote schiettent. Het aantal kansen tegen was veel te hoog. Maar ik vond het heerlijk.’ De tegenstander in dat duel? ‘Ha, dat is nu wel aardig om te zeggen. Engeland.’


Wat vind jij? Praat mee...