Ireen van den Assem is terug: ‘Heb onwijs veel zin om te hockeyen’

Haar in Australië woonachtige zus Sabine was deze feestdagen op bezoek in Nederland. Zo vaak ziet Ireen van den Assem haar niet en dus was er veel family time. Maar dat weerhield de international van Den Bosch er niet van ook deze feestdagen veelvuldig de sportschool op te zoeken. Een plek waar Van den Assem de afgelopen maanden bijna dagelijks aan het herstel van haar slepende liesblessure werkte.

Voor de speelster zelf hoeft daar de aandacht niet al te veel op te worden gelegd. Ze vindt die trainingen vanzelfsprekend voor een topsporter. ‘Alle meiden van Oranje werken hard. Dat hoort erbij als je een atleet, een sporter bent die bepaalde doelen heeft’, stelt Van den Assem. ‘Je kunt niet denken: tijdens de feestdagen ga ik even een paar weken niets doen.’

Maar toch, waar anderen soms een prikkel nodig hebben, moet de verdediger eerder worden afgeremd. ‘Ik kan wel eens doorslaan’, bekent ze eerlijk. ‘Ik moet de balans tussen arbeid en rust goed bewaken. Ik heb me daarom precies aan de schema’s gehouden. Bij de staf van Oranje en Den Bosch kennen ze me inmiddels al jaren. Ze weten hoe ik in elkaar zit.’

Trainingsbeest

Van den Assem is een trainingsbeest. Maar in de zomer zei haar lichaam voor het eerst: nu is het wel genoeg. ‘Op zich is dat niet zo gek. Ik ben nu 29 jaar en hockey eigenlijk vanaf mijn twaalfde al twee keer per dag. Ik had last van overbelasting aan mijn rechterlies en linkerkuit. Waarschijnlijk het gevolg van de sleeptraining op strafcorners. Het begon als een soort spierpijn in mijn lies, maar werd steeds erger en bereidde zich uit.’

Ik heb geen motivatieproblemen gehad om aan mijn herstel te werken, maar mentaal was het best pittig.' Ireen van den Assem

Op het EK in België viel Van den Assem uit met een kuitblessure. Ze miste twee poulewedstrijden, maar speelde in de ploeg van bondscoach Alyson Annan wel mee in de halve finale tegen Engeland en de gewonnen finale tegen Duitsland. ‘Achteraf blijkt dat ik tijdens het EK een kleine pees onderin mijn kuit heb gescheurd. Het klinkt misschien een beetje gek, maar dat komt uiteindelijk wel goed uit. Die pees heb je namelijk niet nodig en zorgt er nu voor dat mijn spieren daar wat meer ruimte hebben.’

Ireen van den Assem krijgt een knuffel van Lauren Stam na het behalen van de Europese titel. Foto: Willem Vernes

Van den Assem nam niettemin wat gas terug na het EK in de hoop dat haar lies en kuit zouden herstellen. Dat bleek ijdele hoop. De pijn in haar lies werd eerder meer dan minder. Na vijf competitiewedstrijden met Den Bosch kreeg ze het dringende advies een flinke periode van herstel in te plannen. ‘In het begin zat ik nog in de ontkenningsfase, hoopte ik voor de winterstop nog wel te kunnen spelen. Maar al snel heb ik me erbij neergelegd, zag ik de ernst van de blessure in en heb ik netjes alle schema’s gevolgd. Ik ben de afgelopen jaren door schade en schande wijs geworden, weet nu dat ik niet eigenwijs moet zijn en die adviezen maar beter ter harte kan nemen.’
Lachend: ‘Dat was wel anders toen ik een jaar of twintig was.’

Overbelasting

Van den Assem was niet de enige international bij wie het zware programma van club en Oranje zijn tol eiste. Ook Caia van Maasakker en Margot van Geffen konden de afgelopen maanden niet spelen door overbelastingklachten. Van den Assem: ‘We hebben de afgelopen tijd best veel aan elkaar gehad. Met Margot heb ik samen de wedstrijden van Den Bosch gekeken. Dat is samen toch fijner dan alleen. Ik heb geen motivatieproblemen gehad om aan mijn herstel te werken, maar mentaal was het best pittig. Eigenlijk ben je altijd met je herstel bezig. Je moet trainen, maar ook op tijd rust nemen. Door de aard van de blessure weet je ook niet hoe lang je weg bent. Dat maakte me onzeker. Op die momenten was het fijn dat ik met hen kon sparren. Zij zeiden dat ik rustig moest blijven en dan echt wel weer fit ging worden.’

Ireen van den Assem samen met Margot van Geffen (rechts) en Caia van Maasakker (links). ‘We hebben de afgelopen tijd best veel aan elkaar gehad.’ Foto: Frank Uijlenbroek

De vele inspanningen in de sportschool hebben hun vruchten afgeworpen. Sinds enige tijd mag Van den Assem weer met bal en stick aan de slag. ‘Het is lekker om weer op het veld te staan. Toen ik weer het veld op mocht, begon voor de andere speelsters de winterstop. Dat was een nadeel. Ik heb echt alle momenten aangegrepen om wel te kunnen hockeyen. Natuurlijk met mijn vriendin Abi (Raye, Belgisch international, red.), maar ook met Alyson, Margot en Caia in Amsterdam.’

Pro League

Van den Assem is tevreden over de progressie die ze heeft gemaakt, hoewel ze nog steeds niet pijnvrij kan trainen. ‘Maar welke topsporter van bijna dertig jaar kan dat wel? Pijntjes horen erbij. Zo lang het je niet belemmert je niveau te halen en je vrij kunt spelen, is het oké.’

Van den Assem vloog donderdagavond met de Oranje Dames naar Singapore, waar de ploeg van Annan zich voorbereidt op de FIH Pro League die volgende week voor Oranje met twee duels in en tegen China begint. Enthousiast zegt ze: ‘Ik heb echt onwijs veel zin om te hockeyen. Nou moet ik zeggen dat ik altijd wel op het veld wil staan. Maar deze periode zonder hockey heeft me ook doen inzien hoe ontzettend leuk ik het spelletje vind en ik er nog lang niet klaar mee ben.’