Of haar clubcoach Daan Sabel haar telefoonnummer aan de bondscoach Jamilon Mülders mocht geven? Dat mocht hij zeker. Maxime Kerstholt (26) werd na drieënhalf jaar afwezigheid teruggevraagd bij Oranje. Lang hoefde de spits van Pinoké niet na te denken.
Het is 25 november 2018. Kerstholt speelt haar achtste interland in het Nederlands elftal. De spits, die zich dan nog ’talent’ mag noemen, wint die dag in China de allerlaatste editie van de Champions Trophy. Australië wordt in de finale met 5-1 verslagen. Kerstholt, nog speler van Laren, scoort één keer. Het lijkt de opmaat naar meer. Meer goals, toernooien, belangrijke momenten in Oranje. Maar die komen er niet.
De teller blijft steken op acht. Jaren gaan voorbij, toernooien ook. Doelpunten worden gemaakt, maar komen niet van haar stick. Het wordt langzaamaan wat stiller rondom die spits met haar verwoestende klap. Ze krijgt fysieke tegenslag. Laat zich opereren aan haar heup. Ziet ‘haar’ Laren afglijden, waardoor ze als spits steeds minder tot haar recht komt. Na de degradatie van afgelopen lente, gaat ze naar Pinoké. Daar bloeit ze op. Dat valt op. Ook bij de nieuwe bondscoach, Mülders.
‘Het Nederlands team is voor mij zo lang ver weg geweest’
Hij nodigt Kerstholt uit voor een kop koffie. Vraagt of ze terug wil keren in de trainingsgroep. ‘Toen ik dat hoorde, was ik verrast. Het Nederlands team is voor mij zo lang heel ver weg geweest. Ik had er niet meer aan gedacht. Ben er überhaupt niet mee bezig geweest. Pas toen Daan erover ging vragen, begon het weer te leven. Dit is een enorm compliment en een verrassing’, aldus Kerstholt, die zich vereerd voelt door de onverwachte uitnodiging.
Lang hoefde ze dan ook niet na te denken over het aanbod om weer deel uit te maken van de trainingsgroep. Natuurlijk, de praktische zaken moesten geregeld worden. Ze maakte de afgelopen weken een bewuste keuze. Nu of nooit, zo voelde het. ‘Oranje is en blijft gewoon super bijzonder. Zo voelt het nog steeds. Ik heb besloten er nog een keer voor te gaan. Mijn stinkende best doen. En dan zien we wel waar het schip strandt.’
‘Vroeger moest het, nu mag het’
Er staat een andere Kerstholt dan is haar eerste Oranje-periode. ‘Hockey was toen een groot deel van mijn leven. Dat is het nu nog steeds, maar het zit nu wat anders. Ik zit in een andere fase. Dat voelt als een voordeel. Ik ben op een punt in mijn leven dat ik er klaar voor ben. Mijn leven klopt. Is stabiel. Ik woon samen met mijn vriend, heb een vaste baan als consultant. Alles wat erbij komt, is een aanvulling. Ik val altijd terug op een goede basis. Vroeger legde ik mezelf meer druk op. Toen moest het. Nu mag het.’
En met die instelling staat ze nu weer op het trainingsveld bij het Nederlands elftal. Ze laat het allemaal maar op zich afkomen. ‘Alles wat in het Oranje-shirt mag, is heel bijzonder. Ik wil beter worden, meekijken. Bekijk het per training. Ik ben er klaar voor. Anders had ik geen ja gezegd. Maar kan je er helemaal klaar voor zijn? Dat nooit. Gewoon springen en ervoor gaan. Niet te lang nadenken.’
1 Reactie
Ron van Asperen
Van harte Maxime met deze kans ! Go girl go !!