Lars Balk emotioneel na finale: ‘Deze is voor tante Noesja’

Juist op de mooiste sportmomenten komen soms ook de pijnlijkste emoties naar boven. Lars Balk en Floris Middendorp, beiden met Oranje winnaars van de gouden olympische hockeymedaille, ondervonden dat donderdagavond. Los van elkaar, vertelden ze beiden over de dubbele emotie die de winst van de olympische titel met zich meebracht.

Bij verdediger Lars Balk maakt het succes van Oranje na afloop veel los. Naast de vreugde over de prestatie is er bij hem ook verdriet. Op de tribune zaten tijdens de finale al zijn familieleden. Maar een iemand ontbrak: zijn tante Noesja. De stoere verdediger, die eerder vertelde te genieten van harde ballen op zijn benen. Ze zelfs lekker noemde. En die tijdens de finale weer de ballen uit zijn broek verdedigde en daarmee de Duitsers het overgrote deel aanvallend machteloos liet. Die harde verdediger krijgt het te kwaad als hij na afloop aan zijn tante denkt.

Zijn ogen worden vochtig als hij vertelt: ‘Mijn allerliefste tante is de enige die ik moet missen. Deze medaille is voor haar. Zij is nu met haar man in Amerika. Zij heeft twee maanden geleden te horen gekregen dat ze kanker heeft. Ze wordt daar behandeld en is aan het vechten tegen die kutziekte. We hebben elke dag contact. Ik heb met haar de afspraak dat we het samen gaan afdwingen. Ik heb deze gouden medaille met het team afgedwongen. Zij gaat daar afdwingen dat ze weer gezond wordt.’

Balk valt even stil. ‘Deze is zwaar’, verzucht de verdediger. ‘Ik heb alles gegeven. Deze is voor haar.’

Foto: Willem Vernes

‘Deze is voor Mart’

Middendorp had eerder in een interview met hockey.nl als voorbeschouwing op Parijs 2024 niet willen onthullen aan wie hij een eventuele medaille zou opdragen. ‘Vraag het me als ik die medaille heb’, reageerde hij toen. Met een gouden medaille om zijn nek vertelde hij zijn verhaal. ‘Deze medaille is voor mijn broer. Voor Mart. We zijn door een zware tijd gegaan. Ik weet niet wat er gaat komen verder. Of hoe het zich…’

Floris Middendorp met de gouden medaille, bestemd voor zijn broer Mart. Foto: Willem Vernes

Middendorp laat even en stilte vallen. ‘Hier word ik emotioneel van.’ Hij wrijft even in zijn ogen, vecht tegen de tranen. Dan vervolgt hij. ‘Hoe het zich gaat ontwikkelen. Maar hij geeft mij de energie om hier te staan. Deze is voor hem. Hij is elke wedstrijd hier geweest, staat nu daar op de tribune. Veel contact hebben we nu niet gehad. Tijdens een toernooi houd ik radiostilte. Ik lees alles, maar reageer op niks.’