Maurits Visser in 48 uur van zaalhoezen naar tropisch hitte

Het kan soms snel gaan in een hockeyleven. Dat ondervond Maurits Visser. Zondagmorgen lag de 23-jarige doelman van Bloemendaal nog nietsvermoedend in zijn bed in Nederland, 48 uur later verdedigt hij in het State Netball & Hockey Centre in Melbourne het doel tijdens een trainingspartij bij het Nederlands Elftal in voorbereiding op het FIH Pro League-duel tegen Australië.

‘Dit is vrij bizar’, zo vat Visser de afgelopen dagen kernachtig samen. Dat eerste doelman Pirmin Blaak zondagmorgen in alle vroegte Nederlandse tijd in de warming up tegen Nieuw-Zeeland geblesseerd was geraakt en vanwege een gebroken middenvoetsbeentje vier weken is uitgeschakeld, daarvan had hij geen weet. ‘Ik heb mijn telefoon ’s nachts altijd op vliegtuigmodus staan. Toen ik zondagmorgen wakker werd, zag ik dat ik drie oproepen van Max (Caldas, red.) had gemist. Dan weet je al: daar is iets aan de hand. Ik heb contact opgenomen en hoorde ik dat Pirmin geblesseerd was geraakt. Toen was de boodschap: kijk of je wat kunt regelen en of je deze kant op kunt komen.’

Ik merk dus wel dat ik wat ritme mis. Maar als je dan hier in de zon met het Nederlands elftal op het veld stapt, is het gevoel meteen goed Maurits Visser is koud uit Nederland in Australië op het veld gezet

‘Vanaf dat moment was het snel schakelen. Ik loop coschappen en heb daarom meteen de verantwoordelijke arts gebeld. Die zei: “Jongen, dit is fantastisch. Dit is je droom, ga alsjeblieft. Wij regelen het wel.” Die medewerking was geweldig. Ik mis vier dagen van mijn coschappen. Die haal ik later wel in met extra avond- en weekenddiensten. Dat heb ik er zeker voor over om hiernaartoe te gaan.’

Flow

Door de snelle toestemming van het ziekenhuis werden de tickets snel geboekt en kon de goalie zijn tas pakken voor de lange trip down under. Visser werd woensdagnacht door bondscoach Max Caldas persoonlijk van het vliegveld gehaald, waarna hij nog een manmoedige poging deed om te slapen. ‘Ik heb weinig geslapen omdat het voor mijn lichaam nog midden op de dag was. Maar ik vind het echt mooi om hier te zijn. Zeker toen ik vanmorgen wakker werd, het team zag en eigenlijk direct de flow ingetrokken werd. Het is mijn eerste echte trip met Oranje. Dit is zo mooi om mee te maken.’

Max Caldas spreekt de Oranje-selectie toe. Maurits Visser luistert aandachtig.

Visser vertelt zijn verhaal met een mengeling van enthousiasme en verbazing. Hij lijkt het nog altijd niet helemaal te bevatten dat hij aan de andere kant van de wereld is, bij Oranje. Al was het hem woensdagmorgen bij het verlaten van het hotel wel helder dat hij in een andere wereld is gestapt: Melbourne heeft namelijk nog altijd te kampen met een hittegolf, die grote delen van Australië inmiddels wekenlang geselt. Zelfs de Australiërs zijn de hitte inmiddels meer dan beu en smachten, zo vertellen ze, naar de sneeuw die in Nederland valt. Visser: ‘Toen ik vannacht aankwam, viel het wel mee. Maar vanmorgen wist ik niet wat me buiten overkwam. Dit is zweten, niet normaal. Je wilt alleen maar binnen in de airco zitten.’

Dat de thermometer woensdag bijna de 40 graden aantikte, weerhield bondscoach Caldas er niet van zijn spelers aan een pittige training te onderwerpen. Zaterdag spelen de Oranje Heren op het heetst van de dag tegen de Kookaburras. In de reprise van de halve finale van het WK is er ook geen ruimte om het rustig aan te doen, zo is de gedachte.

Zaalhoezen

Visser stond woensdag tijdens de verschillende partijvormen, waarbij de lokale hockeyploeg Victoria fungeerde als tegenstander, in het doel. Dat was voor het eerst sinds een paar weken, vertelde hij. ‘Toen ik mijn tas pakte, moest ik de zaalhoezen nog van mijn legguards halen. Vanwege de kou konden we de laatste periode met Bloemendaal niet buiten trainen. Ik merk dus wel dat ik wat ritme mis. Ik ben niet zo fit, scherp en in vorm als midden in het seizoen. Maar als je dan hier in de zon met het Nederlands elftal op het veld stapt, is het gevoel meteen goed. Dit zijn de momenten waarvoor je hockeyt’, vertelt Visser in de catacomben van het fraaie State Netball & Hockey Center, nadat de training van Oranje voortijdig is afgebroken.

Melbourne is behalve de hitte ook berucht vanwege de wisselende weersomstandigheden. Vier seizoenen in één dag, noemen ze dat in de metropool in Zuid-Australië. Nu werd de kokende hitte weggevaagd door storm en regen. De velden op het complex, die een uur eerder nog met veel pijn en moeite nat gemaakt waren, stonden in no time volledig blank.

De komende twee dagen wordt er een aangename temperatuur van ruim twintig graden voorspeld, maar het weekend belooft weer bloedheet te worden. Zoals het zich nu laat aanzien, moet Visser tijdens het Pro League-duel met Australië genoegen nemen met een plek op de bank en keept Sam van der Ven het hele duel. Visser: ‘Ik heb Max daarover nog niet gesproken. Maar ook als ik alleen op de bank zit, is dat al fantastisch. Ik vind het alleen al mooi om hier te zijn. Al hoop ik diep in mijn hart natuurlijk dat ik aan spelen toe kom. Ik ga nergens van uit en dan zie ik het wel.’


Wat vind jij? Praat mee...