Hoe Eefje Piel als snelle atlete bijna de Spelen van 1948 haalde

In de rubriek Oranje Franje belichten we opvallende en niet-alledaagse gebeurtenissen uit de rijke historie van de beide Oranje-teams. In deze aflevering aandacht voor Eefje Piel, de bliksemsnelle Oranje-international die op de atletiekbaan zelfs een bedreiging was voor topatlete Fanny Blankers-Koen.

We gaan terug naar de hockeyjaren vlak na de Tweede Wereldoorlog. Op 31 maart 1946 spelen de Oranje Dames na vijf oorlogsjaren eindelijk weer een interland, in Brussel tegen België. Eén van de debutanten is Eefje Piel, die bij het Haagse HHIJC furore had gemaakt als pijlsnelle rechterspits.

Piel was rap van nature, het rennen kostte haar nauwelijks moeite. Behalve hockeyen deed ze in haar jeugd ook aan atletiek. Sprinten, hoogspringen, verspringen; het ging haar allemaal gemakkelijk af. Zo veroverde ze in 1943 al eens vier titels bij de Haagse atletiekkampioenschappen: de 100 meter in 12,9 seconden, de 200 meter in 27,7 seconden, het verspringen (5,33 meter) en het hoogspringen (1,29 meter). Twee jaar eerder, bij haar debuut in een seniorenwedstrijd, had ze de honderd meter glansrijk gewonnen in een tijd van 12,6 seconden.

Eefje Piel (geheel rechts) in actie tijdens kampioenschappen in 1941, waarbij ze de 100 meter met ruime voorsprong won. Foto: Panorama

In Oranje was haar start al even flitsend als op de atletiekbaan, getuige vijf goals in haar eerste vijf interlands. Op de hobbelige grasvelden was ze opvallend balvast en had ze vanwege haar snelheid geen kind aan haar tegenstanders. Oranje had opeens een machtig aanvalswapen in handen.

Bijna als atlete naar de Spelen

Dat sterke wapen was inmiddels ook de Nederlandse Atletiek Unie opgevallen. Piel krijgt in juli 1948 een uitnodiging voor de kwalificatietraining van het Nederlandse estafetteteam voor de Olympische Spelen van dat jaar in Londen. De vier snelste atletes op de 100 meter verdienen een ticket voor Londen en er lijkt zich die dag een verrassing aan te dienen.

In het deelnemersveld, waarin de dan al legendarische Fanny Blankers-Koen de absolute ster is, maakt Piel grote indruk. Ze finisht bij de laatste serie vóór de finale als derde, vlak voor de ervaren Netty Witziers-Timmer. Die is woedend, tekent protest aan tegen de uitslag en krijgt gelijk. Niet Piel, maar zij wordt uiteindelijk derde in de laatste serie.

Piel is zo van slag door de pittige onderlinge concurrentie dat ze in de finale buiten de topvier valt. Géén ticket voor de Spelen in Londen.

Blankers-Koen opgelucht

Een paar maanden later speelt ze met de Oranje Dames in Amsterdam haar laatste interland. Na dertien caps met zes goals houdt ze het voor gezien. Volgens de officiële lezing vanwege studieredenen, maar het is dan al duidelijk dat Piel niet de juiste mentaliteit heeft om alles uit haar sportloopbaan te halen. De vele verleidingen van het normale leven zijn te groot en zo snel als ze furore maakte in Oranje, zo snel verdwijnt ze uit het internationale hockey en uit de atletiek.

Jaren later zou Fanny Blankers-Koen verklappen dat ze opgelucht was dat Piel uit beeld verdween bij de Atletiek Unie. Ze herkende het looptalent van de pijlsnelle Haagse en was als de dood voor haar, zo is te lezen in het standaardwerk ‘De Hockey Top 50’ van Philip Kooke en Rim Voorhaar.

Lees hier de eerdere afleveringen in deze rubriek


7 Reacties

  1. WilHoebergen

    Wordt het geen tijd voor een lock down voor Hockey.nl? Of gaan we binnenkort stukken schrijven over KZ heren 17 tegen HGC dames 22 in 1934?

    1. net niet....

      of je gaat er zelf in ...

    2. mrme

      Je hoeft het niet te lezen he..

  2. PeterMontijn

    Gewoon doorgaan redactie, dit zijn juist wel leuke verhalen, zeker als het normale hoxkeynieuws droog staat.

  3. PeterMontijn

    Ik houd me overigens zeer aanbevolen voor het verslag van KZ heren 17 tegen HGC dames 22 in 1934!

  4. rustaaagh

    Daar sluit ik me volledig bij aan. Graag een breedteteam volgen, bijv gedurende een jaar. Niet alleen maar tophockey.

  5. ericst29

    Leuk verhaal. Dat er maar meer mogen volgen! De bewierrookte Blankers-Koen was een secreet van een wijf en zal ongetwijfeld een rol hebben gespeeld bij het `afhaken` van Piel, net zoals zij destijds grote concurrente Foekje Dillema gedemoniseerd heeft en lastercampagnes uiteindelijk leidden tot het vernederende schorsen van deze hyperandrogene vrouw.


Wat vind jij? Praat mee...