De Oranjemannen houden hoop op hun eerste olympische medaille sinds 2012. In Parijs versloeg Nederland zondagmiddag Australië, dat op de vorige Spelen zilver pakte. In het oranjegekke Yves-du-Manoir won Oranje volkomen terecht met 2-0, waardoor dinsdag de halve finale tegen Spanje op het programma staat. En dat was ook een beetje dankzij Louis van Gaal.
Een orkaan van lawaai barstte zondag rond zeven uur los in Parijs. Jonas de Geus en Derck de Vilder vlogen elkaar in de armen. Pirmin Blaak balde nog maar eens de vuisten na een oerkreet. Ze hadden ‘m overleefd, die bijltjesdag op de Spelen. Nadat titelkandidaten Groot-Brittannië en België naar huis werden gestuurd, overleefde Nederland deze death day wel.
Gedragen door een euforisch publiek, dat knaloranje kleurde, gingen de spelers van het veld. Ze zweefden, na een hele moeilijke middag. Australië was vooraf genoemd als een van de topfavorieten, maar de Kookaburras stelden in de poulefase wat teleur. Ze verloren van België (dik ook, met 6-2) en daarna verrassend van India (3-2), waardoor ze slechts derde werden in hun groep.
Daardoor werd Australië net als in 2016 en 2021 de tegenstander van Oranje in de kwartfinales. In Rio zegevierde Nederland (4-0), in Tokio wonnen de Aussies na shoot-outs (2-2 na zestig minuten). Oranje moest tot het uiterste gaan om in Parijs aan het langste eind te trekken. Een dag voor de wedstrijd kregen ze nog wat laatste tips ingefluisterd door niemand minder dan de legendarische voetbalcoach Louis van Gaal, die zaterdag het olympisch dorp bezocht. Die weet immers alles van het doorkomen van lastige knock-outs.
Foto: Willem Vernes
Oranje dicteert, Croon straalt
Zondag was Van Gaal net in het stadion toen Oranje z’n eerste grote kans van de wedstrijd kreeg. Hij zag hoe Jip Janssen zijn eerste corner van het duel op de Australische doelman Andrew Charter sleepte. Het gebeurde in een kwart waarin Oranje de bovenliggende ploeg was. Toegegeven, ook Australië kreeg een corner, die Pirmin Blaak knap redde. Maar Nederland swingde meer, met fraaie acties over de achterlijn van Thierry Brinkman en Jorrit Croon, die na een wat stroeve start z’n draai echt gevonden heeft in Parijs.
Diezelfde Croon toverde vlak voor rust de mooiste actie van de eerste helft uit zijn stick. De oeh’s en ah’s vlogen door de wijk Colombes toen de Bloemendaler vanaf de zijkant van de middenlijn zichzelf lanceerde. Na een heerlijk liftje was de middenvelder weg en stoof hij richting de cirkel. Het was ronduit jammer dat hij net wat te veel tijd nam, waardoor een schot in de ramvolle cirkel onmogelijk was geworden. Van Gaal – die inmiddels een aantal selfies had ondergaan op de eretribune – zag het glimlachend aan.
En die lach had ook bij Oranje op de gezichten kunnen staan na dat eerste half uur. Nederland speelde strak, georganiseerd en had de beste kansen op de openingstreffer. De Mol, Telgenkamp – twee keer zelfs – en Brinkman namen het vijandige doel onder vuur. Allemaal zonder resultaat. Australië liet eigenlijk vrij weinig zien in die eerste helft. Het powerhockey dat de Aussies als geen ander beheersen, was amper te zien. Ze hoopten vooral dat Oranje in het mes zou lopen.
Het gelijk van Van Gaal
Maar Nederland bleef op de Australische deur beuken. Met succes. Want vlak na rust was daar het moment waar iedereen naar uitkeek en stilaan zelfs naar snakte. De dik-en-dik verdiende openingsgoal. Die viel uit een strafcorner, de derde van Oranje. Janssen schoof de bal prachtig naar de inglijdende Telgenkamp die de Australische defensie verraste. Daarmee luisterde Nederland naar het advies dat Van Gaal in de rust gaf. De bondscoach vertelde in de rust het volgende aan hockey.nl: ‘Ik vind dat Australië heel compact verdedigt, maar dat Nederland desondanks twee strafcorners heeft gekregen. Daar moet je dan toch uit scoren.’
Lang verhaal kort, dat gebeurde vlak daarna dus ook.
Logischerwijs drong Australië na de openingstreffer meer aan, zonder dat het echt gevaarlijk werd voor de neus van Pirmin Blaak. De doelman zag hoe zijn verdediging goed op de been bleef, ook toen ze wat meer onder druk kwamen te staan. Een open doekje was er voor Joep de Mol, toen de Brabander een aanval prima onschadelijk maakte en daarna op zijn typerende wijze tientallen meters pakte. Croon moest zich in diezelfde fase laten verzorgen, nadat hij zelf wat onbesuisd een duel met Jeremy Hayward in ging. Met wat tape op zijn enkel en wat pijnstillers in de keel, kon de middenvelder het strafstoeltje – hij kreeg groen bij die actie – twee minuten later weer verlaten.
Helaas voor Oranje ging Croon twaalf minuten voor tijd alsnog trekkebenend naar de kant, om later overigens wel meer mee te strijden. Zijn teamgenoten werden nog wat verder onder druk gezet. Australië vloog er ineens op, gaf Nederland weinig ruimte om op te bouwen. Een wereld van verschil met de eerste helft. Oranje ploegde, knokte en vocht. Mooi was het allang niet meer. Het was simpelweg overleven. Een strijd.
Foto: Willem Vernes
De ‘magnifique’ but van Van Dam
Eentje die Oranje won. Want Thijs van Dam zorgde acht minuten voor tijd voor de bevrijding. ‘Un but magnifique‘, tetterde de speaker door het stadion. En terecht. Van Dam legde zeker dertig meter af vanaf de linkerkant van het veld, denderde de cirkel binnen en plaatste heel beheerst de 2-0 achter Charter met een tegendraads schot. Een golf van bewondering trok over het complex.
Australië duwde en stoeide nog wat. Kreeg nog een corner, waarbij Joep de Mol – nadat de bal zijn voet raakte – een knal op zijn knie kreeg. Maar die ene, spaarzame grote kans was niet aan de zilveren ploeg van 2021 besteed. Dat gold ook voor de corner die vijf minuten voor tijd werd gemist. In de stevige strijd ging ook Lars Balk na een lompe hoge klap van het veld. Voor de uitslag maakte dat niet meer uit. Want dit jaar halen ze geen medaille down under. Nederland legde de powerhockeymachine lam, speelde simpelweg een dijk van een wedstrijd en staat daardoor dinsdag in de halve finales tegenover Spanje. Hopelijk lukt het Oranje uiteindelijk om te doen, wat Van Gaal nooit lukte: goud pakken op een mondiaal toernooi.
Nederland – Australië 2-0
35. Duco Telgenkamp 1-0 (sc)
52. Thijs van Dam 2-0
Lees hieronder de hoogtepunten van de kwartfinalewedstrijd tussen Nederland en Australië tijdens de Olympische Spelen in Parijs.
6 Reacties
edwin-smolders
Genoten van een belevingsvol en passievol spelend Oranje. Een team dat organisatorisch geweldig stond, twee fantastische doelpunten maakte en deze kwartfinale volledig heeft gecontroleerd/gedomineerd. Nog twee wedstrijden om een Olympische medaille mee naar huis te nemen. In de sport telt alleen het resultaat. Het Olympisch hockeytoernooi is vandaag pas echt begonnen….vraag dat maar aan onze Zuiderburen.
Eelco Houwink
Nou, de overheersende mening daar is dat het na vandaag toch vnl. afgelopen is
Reinout van Leeuwen
Goede overwinning van team dat speelde met veel energie en hoge intensiteit. waarin niemand zich verheven voelt boven de ander, maar wel ruimte is voor individuele 'inbreng'. Zaken waar in het verleden andere landen ' ons' in waren voorbijgestreefd. Goede stappen van Jeroen Delmee, staf en spelers. Hopelijk volgen twee overwinningen dit toernooi.
w-j-arriens
De goal van Van Dam: een van de allermooiste (en moeilijkste, na lange solo, omzeilen tegenstander en keeper en in de goede hoek gepushed! Hoop dat Hoedemakers in het vervolg meer de bal krijgt (op rechts); Als alle energie die de spelers nu steken in appelleren ....., eens in bal-akties zou worden omgezet ......; als de sc-variant wat vaker in wedstrijdsituaties zou worden beoefend ...... dan vliegt hij er vast ook vaker in; hoop dat Balk zich in de volgende wedstrijd niet zo makkelijk omver laat duwen ..... Dan: zou Oranje de finale wel eens kunnen halen en winnen.
LiesedeVos
Als als als… Ik heb toch heel wat anders gezien dan dat als als als…. Wat een wedstrijd, wat een inzet, vechtlust, samenwerking, teameffort etc etc. Genoten heb ik. Ze staan in de halve finale. Veel mensen hadden dit überhaupt niet verwacht. Wat een enorme prestatie. Super trots op ze 💪🏻
r-wortmann
prima pot van NL. heel weinig weg gegeven en dat zag je vooral in het vierde kwart toen Australië gefrustreerd begon te raken. Wat stonden we goed. We zijn geen wereld spelers maar als team halen we een heel hoog niveau. gecontroleerd, geconcentreerd, met het koppie spelen, dat is wel eens anders geweest.