Tigges vertrekt uit Duitsland: ‘Het seizoen afmaken had mijn voorkeur’

‘Ik zit hier midden tussen de verhuisdozen’, lacht Robert Tigges (40), terwijl hij belt vanuit zijn appartement in Hamburg. Eind maart verhuist hij, na anderhalf jaar, terug naar Amsterdam, om assistent te worden van Raoul Ehren bij het Nederlands elftal.

‘De huur van mijn huis, mijn leaseauto, mijn internet, mijn zorgverzekering en mijn gas, water en licht…’, somt de voormalige coach van Amsterdam de lange lijst aan zaken op die hij deze weken heeft moeten opzeggen. Niet alleen zijn baan, maar praktisch zijn hele leven verandert. De afgelopen anderhalf jaar woonde hij in Duitsland, waar hij tot voor kort trainer was van Hamburger Polo Club, een topclub in het Duitse mannenhockey.

Het liefst had hij het seizoen afgemaakt met Hamburg, maar plotseling liep alles anders. In oktober, toen de aanstelling van Raoul Ehren rond was als bondscoach van het Nederlands elftal, werd hij benaderd door de KNHB met de vraag of hij openstond voor een rol als assistent-bondscoach. ‘Natúúrlijk stond ik daarvoor open. Maar tegelijkertijd wilde ik loyaal blijven aan Hamburg en het seizoen afmaken’, vertelt Tigges, die na overleg een akkoord bereikte met de KNHB. Per 1 juni zou hij in dienst treden bij de hockeybond. Sjoerd Marijne – voormalig bondscoach van Oranje – werd tot die tijd bereid gevonden om op interimbasis de rol van assistent-bondscoach te vervullen.

‘In feite was alles rond. Maar een paar weken later bleek de leiding van de club toch een andere visie te hebben over hoe het verder moest. Ik wilde het seizoen afmaken, maar de club besloot dat het beter was dat toch anders te doen. Natuurlijk was dat jammer, maar ik respecteer de beslissing die is genomen. De samenwerking was altijd prettig en ik heb een fantastische tijd gehad’, vertelt Tigges, die nu in de loop van de tweede seizoenshelft aan zijn klus begint.

In 2023 veroverden Robert Tigges en zijn assistent Kim Lammers met Amsterdam de landstitel. Foto: Willem Vernes

‘Na Amsterdam was ik op zoek naar een andere prikkel, die heb ik hier gevonden’

Tigges, die als speler van Rotterdam en Amsterdam jarenlang actief was in de Hoofdklasse, richtte zich na zijn spelersloopbaan op het coachen. Bij de KNHB was hij onder meer manager en bondscoach van Nederlands Jongens U18 en assistent en bondscoach van de Nederlandse zaalhockeymannen. Daarnaast was hij vier seizoenen lang hoofdcoach van Amsterdam Dames 1. Na het winnen van de Euro Hockey League (2022) en de landstitel (2023) was de tijd rijp voor een ander avontuur en maakte hij de overstap naar het Duitse mannenhockey. Bij Hamburg trainde hij de afgelopen anderhalf jaar meerdere olympiërs, onder wie de Duitsers Paul-Philipp Kaufmann en Mathias Müller, maar ook de Australiërs Tim Brand en Tom Craig.

Hij blikt terug op een mooi avontuur in Duitsland, zegt Tigges. Het eerste seizoen onder zijn leiding eindigde Hamburg als tweede, na een verloren finale in de play-offs op shoot-outs. Dit jaar ging Hamburg als koploper de winter in. ‘Na Amsterdam was ik op zoek naar een andere prikkel. Die heb ik hier gevonden. De cultuur is hier zo anders dan in Nederland. Ook op hockeygebied. Alleen al het feit dat je hier wekelijks dubbelweekenden speelt, waarbij je zowel op zaterdag als zondag speelt, is iets waar ik als coach van heb geleerd. Je moet goed nadenken over wanneer je reist, want het vraagt een andere manier van plannen. Het dwingt je echt om anders na te denken over hoe je alles indeelt en hoe je traint. Dat werkte voor mij verfrissend.’

Als speler was Robert Tigges Mister Zaalhockey. Foto: Koen Suyk

‘Raoul en ik vullen elkaar goed aan’

Tigges kijkt ernaar uit om aan de slag te gaan met Ehren, de voormalige succescoach van Den Bosch, met wie hij met Amsterdam mooie wedstrijden uitvocht. ‘We zijn verschillende types. Maar juist dat maakt het interessant. Raoul oogt kalm en rustig, ik ben misschien wat emotioneler en kan dat toevoegen. Tactisch hebben we natuurlijk mooie wedstrijden uitgevochten. Op dat vlak kennen we elkaar goed en ik zal op mijn manier Raoul ondersteunen en uitdagen om zo van waarde te kunnen zijn voor de ontwikkeling van het team. Ik denk dat we elkaar daardoor goed aanvullen.’

Het wordt een mooie uitdaging om de regerend olympisch kampioen aan de top te houden, stelt hij. ‘Ik geloof dat ik daar mijn steentje aan kan bijdragen. Het lijkt me ook ontzettend interessant om mezelf verder te ontwikkelen en mijn horizon nu te verbreden met het internationale hockey. Het meemaken van de Olympische Spelen lijkt me heel gaaf. Maar dat is nog ver weg. We gaan eerst maar eens lekker aan de slag.’