Eindrapport OVK (H): Alle lof voor KZ en Nijmegen

Het seizoen in de Overgangsklasse Heren zit er op. Na het Kerstrapport blikken we ditmaal terug met een eindrapport. Welke teams stegen boven zichzelf uit en welke teams bleven onder de maat?

Toppers

Klein Zwitserland

Alle lof voor Klein Zwitserland: twee seizoenen achtereen kampioen worden en via de play-offs tegen Hurley de Hoofdklasse in duiken. Criticasters zullen ongetwijfeld melden dat de financiële spankracht, de faciliteiten en ‘het netwerk’ aan de Klatteweg vele malen groter zijn dan bij de meeste andere overgangsklassers, maar je moet het toch maar even doen. Bij het bepaald ook niet armlastige Schaerweijde mislukte dat bijvoorbeeld.

KZ is terug op het podium waar de club negen jaar naar snakte. De degradatie van twee seizoenen geleden, toen het voor het eerst in de historie terugzakte naar het derde niveau van ons land, zorgde voor een wake-up call. Dit nooit meer. KZ revancheerde zich en heeft zijn lesje nu waarschijnlijk geleerd.

Wouter Rens, duimpje omhoog voor KZ! (c) Willem Vernes Fotografie

Nijmegen

Nijmegen ging vorig weekend eervol ten onder tegen Pinoké in de strijd om een plekje in de Hoofdklasse. Dat was vermoedelijk ook een stapje te ver geweest voor de Gelderlanders, die kunnen terugblikken op een voortreffelijk hockeyjaar. De komst van trainer-coach Bas Bogaard, die zomer 2017 gedesillusioneerd vertrok bij Schaerweijde, speelde een belangrijke rol in het verwezenlijken van ‘the next step’ aan de boorden van de Wal. De coach bracht de topsportgedachte binnen bij Nijmegen en dat wierp zijn vruchten af. Chapeau dus en we zijn nu al benieuwd of de club zijn status kan bestendigen in de nieuwe Promotieklasse.

HBS

HBS verraste vriend en vijand door via een vijfde plaats rechtstreekse kwalificatie voor de Promotieklasse af te dwingen. Los van alle andere resultaten waren de overwinningen in eigen huis op Hurley en Schaerweijde waarschijnlijk van doorslaggevende betekenis. Dat leverde in de cruciale fase na de winterstop niet alleen zes punten op, maar bovenal een brok zelfvertrouwen van heb ik jou daar. Daar waar de buitenwacht mikte op Huizen als de verwachte nummer vijf werd het dus HBS. En dus deed de club (anno 1919) haar naam eer aan: Houdt Braef Standt.

Tegenvallers

Schaerweijde

Schaerweijde zette tot tweemaal toe alles op alles om snel terug te keren in de Hoofdklasse. Vorig seizoen liep dat stuk tijdens de play-offs met Almere, dit jaar reikte het team van oud-international Suzan Veen-van der Wielen niet verder dan een vierde plaats. De uitspraak van Veen, onlangs op Hockey.nl, dat het team dit seizoen eigenlijk meer progressie boekte dan het jaar er voor, komt hiermee in een opmerkelijk daglicht te staan.

De coach bouwt, zoals zij zelf zegt, aan een nieuw team en dat gaat met vallen en opstaan. Het is te hopen dat het cornerkanon Pieter-Jan Voerman volgend seizoen in Zeist blijft spelen, anders dreigt Schaerweijde in de loodzware Promotieklasse voor het derde opeenvolgende seizoen de boot te missen.

Victoria

Victoria was jaren achtereen een vaste klant in de strijd om de play-offs om promotie naar de Hoofdklasse. Kampioen werd het team al eens onder Frank-Jan van Waveren en via Ronald Hugers en Boudewijn van Eijck plaatsten de Kralingers zich meestal terecht voor het smakelijke dessert na afloop van de reguliere competitie.

Uitgerekend in het jaar met de meest ruime promotieregeling ooit, werd Victoria achtervolgd door het pechduiveltje. Het team miste tijdens de laatste competitiedag op één doelpunt na de Promotieklasse en in de playoff-serie tegen Voordaan ging het ook mis. Blessures, pech en ander malheur bleef Victoria het hele seizoen achtervolgen. Shit happens, maar tegenvallend is het zeker.

Grote verslagenheid bij Victoria na het verlies in de play-offs tegen Voordaan. Thijs van Pelt, Lodewijk Zaadnoordijk en Frederik Groenland balen van het verlies. Foto: Herman Dingler/OrangePictures.

Breda

Het was een kleurloos seizoen voor Breda, ook zo’n team dat de afgelopen jaren als subtopper verwoede pogingen deed om de play-offs te halen. Dat lukte een paar keer net niet. Het seizoen startte spectaculair met een 1-4 overwinning op Huizen en zeven punten uit de eerste drie duels, maar daarna was het snel gedaan met de Bredase dadendrang.

Bij het ingaan van de winterstop stond het team tiende met slechts elf punten. Tijdens de tweede helft van de competitie ging het amper beter. Breda eindigde als negende met acht punten achterstand op de zevende plaats, die goed was voor kwalificatieduels voor de Promotieklasse. De club mag straks in september starten op het derde niveau en dat is lang geleden.