Bloemendaal terug in Hoofdklasse: ‘We gaan het heel hard vieren’

De vrouwen van Bloemendaal zijn kampioen van de Promotieklasse. Met nog drie speelrondes te gaan, zijn zij niet meer in te halen door de concurrentie. Daarmee hebben ze hun doel, binnen een jaar na de degradatie terugkeren in de Hoofdklasse, ruimschoots behaald.

Winnen van Were Di was doel één deze zondagmiddag. Die missie slaagde (3-1). Maar daarmee was het kampioenschap nog niet beklonken. Alleen bij puntenverlies van runner-up Nijmegen, dat speelde tegen Leiden, was Bloemendaal niet meer in te halen. ‘Onze wedstrijd was eerder afgelopen. We stonden in een kringetje, een beetje zenuwachtig te wachten. We probeerden de coach van Leiden, Jorge Nolte, te bellen, maar die nam niet op. Toen riep de speaker om dat Nijmegen gelijk had gespeeld’, vertelt Bloemendaal-aanvoerder Ankelein Baardemans met een grote lach.

Wat volgde, was een enorme ontlading. ‘We keken elkaar aan, gingen heel hard springen, juichen en dansen. Want ook al zat ons kampioenschap er wel aan te komen, als het eenmaal lukt, geeft dat zo’n bevrijdend gevoel. Dit is precies waarvoor we bij elkaar zijn gebleven na vorig seizoen. Samen degraderen en samen promoveren. Ik ben zo ontzettend trots op de meiden.’

Tegen Were Di was het nog even billenknijpen voor Bloemendaal, maar de koploper won uiteindelijk met 1-3. Foto: Koen Suyk

Veel koffietjes

Het contrast met vorig jaar had inderdaad niet groter kunnen zijn. Toen zat alles tegen voor Bloemendaal. Blessures, vormverlies, het venijnige degradatiespook dat zich al vroeg in het jaar meldde. En zeker niet in de laatste plaats de plotselinge hersenbloeding van coach Jeroen Visser, die daarvan nog altijd herstellende is. De degradatie uit de Tulp Hoofdklasse vormde een mokerslag voor een ploeg die juist tot doel had zich structureel op het hoogste niveau te nestelen.

Maar wie dacht dat Bloemendaal in zou storten, kreeg ongelijk. Er volgde geen leegloop, zoals je bij hoofdklassedegradanten regelmatig ziet. Interim-coach Andre Morees bleef en kreeg bovendien Santi Freixa als assistent. En tientallen ‘koffietjes’ die aanvoerder Ankelein Baardemans dronk met haar teamgenoten leidde ertoe dat bijna ieder van hen toezegde er nog een seizoen aan vast te knopen, al was het op een niveau lager. Routiniers Sterre Bregman en Baardemans zelf. Cornerschutter Demi Hilterman. Jong Oranje-speelsters Katerina Langedijk, Ivy Tellier en keepster Phileine Hazen. En zo ook het overgrote deel van de rest van het team.

Ook de club deed een stap naar voren in plaats van achteruit. Financieel veranderde er niks. Alle twintig speelsters krijgen een vergoeding. Trainingsfaciliteiten, materialen, medische ondersteuning, stuk voor stuk bleef het zoals het was. Alles om de vrouwen zo goed mogelijk te supporteren en daarmee hopelijk een snelle terugkeer naar de Hoofdklasse te realiseren.

Demi Hilterman (links) en Ankelein Baardemans (rechts) vieren het kampioenschap ook met hun voormalige coach Jeroen Visser. Foto: Koen Suyk

Na India bleef Bloemendaal ongeslagen

Toch begon het seizoen stroef. Bloemendaal speelde voorzichtig, zo gaf coach André Morees toe. Alsof het elftal nog moest wennen aan het feit dat zij nu ineens de te kloppen ploeg waren. We hebben eigenlijk geen excuses, alles is op orde. Maar dat maakt het ook spannend. Als we het niet halen, ligt het aan onszelf, gaf hij in de nazomer aan.

Pas na de winterstop kwam de echte versnelling. Misschien had dat ook te maken met de wintertrip die de ploeg maakte naar India. Geen trainingskamp met sprinttests en oefenwedstrijden, maar een reis waarin een gedeelde ervaring en het leveren van een bijdrage aan de Bovelander Foundation centraal stond. De speelsters gaven clinics aan Indiase kinderen en workshops aan coaches, deelden sticks uit en bezochten verschillende steden. Een teamtrip die de eigen verwachtingen overtrof en de vrouwen nog dichterbij elkaar bracht.

Sindsdien oogt de ploeg losser en overtuigender. Wedstrijden werden week in, week uit gewonnen met flair. De defensie stond als een huis en gaf weinig meer weg. Ook voorin draaide het steeds beter en scoorden speelsters als Rosalie Rosman, Baardemans en Hilterman er lustig op los. Op een gelijkspel tegen Ring Pass na, werd geen punt meer gemorst. Begin april was het eigenlijk al duidelijk: Bloemendaal is ervandoor en niet meer in te halen.

Bloemendaal-coach André Morees ontkurkt de champagne na het binnenhalen van het kampioenschap. Foto: Koen Suyk

Eigenlijk dachten ze pas volgende week in Groningen een kampioensfeestje te vieren. ‘Onze ouders hadden al plekken op een camping geboekt en we waren al volop bezig met het regelen van busjes. Dit hadden totaal niet verwacht. Maar daarom zijn we zeker niet minder blij. Wat er nu gaat gebeuren? Geen idee. Maar reken maar dat we dit heel hard gaan vieren.’