Toen zondag het laatste fluitsignaal klonk, pakten de speelsters en coaches van Groningen elkaar even stevig vast. Uit de eerste negen eerdere speelweekenden kwam slechts één punt. Dat zijn er nu vier, door de 1-2 zege bij Push. ‘Ik keek al een paar keer op de klok, dat fluitje is dan heel lekker om te horen.’
Eindelijk kwamen de Groningse dames als winnaar van het veld. Een paar keer verloren ze met ruimere cijfers, vaker was het met maar één doelpunt verschil. En er was dat gelijkspel (2-2) tegen Breda dat lange tijd voor het enige behaalde competitiepunt zorgde. Tegen die andere Bredase club, Push, trokken de Noorderlingen wel aan het langste eind. ‘Ik zag al een tijdje de nul op de klok. Als ‘ie dan fluit… Dat is een heerlijk gevoel. Het wordt een heel andere terugreis deze keer. Ik denk dat de muziek wel een standje harder kan,’ lacht Isa Bosgraaf.
De 21-jarige aanvoerder is wel wat gewend in Groningen. Na haar jeugd bij GHBS kwam ze vijf jaar geleden over naar de club die de naam van de stad en provincie draagt. ‘We zijn een jong team. Dat heb je hier eigenlijk altijd: meiden komen om te studeren en gaan weer weg. Nu komen veel speelsters echt uit het Noorden, maar verder is het niet anders dan andere jaren. Dat betekent: opnieuw opbouwen en samen groeien.’
Groningen trekt tegen Push in Breda voor het eerst dit seizoen aan het langste eind. Foto: Rob Römer.
Bevrijding
Dat is ook de boodschap die coach Joost Wevers als verklaring voor de – in punten – matige start van zijn ploeg in de Promotieklasse. ‘Je moet geduld hebben en houden. Er met elkaar vertrouwen in hebben dat het gaat gebeuren. Niet denken aan óf het gaat gebeuren, maar wanneer.’
Hij is zichtbaar geraakt dat de eerste overwinning eindelijk behaald is. ‘Misschien is bevrijding wel het beste woord. We werken al sinds begin augustus hiernaar toe. Als het dan zo lang op zich laat wachten, dan komt dat allemaal los.’
Toch keek hij naar eigen zeggen niet naar de ranglijst. ‘Natuurlijk heeft het een reden dat we onderaan staan. Uiteindelijk draait het om de uitslagen, en elke uitslag is terecht,’ verwijst hij naar de wedstrijden die werden verloren. ‘Maar we doen wel mee. We hockeyen.’
Joost Wevers roept vrijwel doorlopend aanwijzingen naar zijn ploeg. Foto: Rob Römer.
Een streep door de video-analyse
Al eerder greep hij in. ‘Na vierde pot die was verloren, hebben we de groep bij elkaar gehaald. Geen video-analyse zoals we normaal doen, maar met elkaar praten en bespreken dat het nou eenmaal is gebeurd, maar dat we wel goed bezig zijn en dichtbij elkaar moeten blijven. Omdat dat de kracht is waar we het uiteindelijk uit gaan halen.’
Dat klinkt makkelijker gezegd dan gedaan. Zeker omdat er na die vierde nog een vijfde, zesde en zevende week kwamen zonder winst. ‘Ja, zeker als er externe factoren bij komen. Dat andere mensen wel op de ranglijst kijken en ons daarop aanspreken. Maar wij weten waar we mee bezig zijn. Verliezen blijft moeilijk, maar het is nog altijd makkelijk om daarna weer het veld op te stappen en een nieuwe week in te gaan.’
De ploeg leunt in grote mate op middenvelder Bosgraaf, die zondag vrijwel de gehele wedstrijd speelde. De scheidsrechters moeten eraan te pas komen om haar met een groene en later ook met een gele kaart de bank op te krijgen. Vooral dat ze nou net na de gelijkmaker van Push vijf minuten naar de kant moest, was even pittig, zegt ook Wevers. ‘Verder stond ze de hele wedstrijd op het veld. Bij een kaart krijg je natuurlijk sowieso een herschikking en is het ook nog zo dat je tegenstander voelt dat er wat te halen valt. Gelukkig bleven we overeind.’
De emoties komen los na het laatste fluitsignaal. Foto: Rob Römer.
Bevrijd van de laatste plaats
Opvallend: de winnende goal van Merel de Wit – in de 49ste minuut – viel direct nadat Bosgraaf terugkeerde in het veld. Wevers: ‘Ze is heel goed. Ze heeft aanvallend snelheid en techniek en kan verdedigend druk op de bal zetten. Maar door de jaren heen pakt ze ook steeds meer leiderschap en coaching op. Echt knap, dat ze dat op zo’n jonge leeftijd al ontwikkelt.’
Door die eerste zege van het seizoen is Groningen spontaan bevrijd van de laatste plaats. De ploeg van Wevers heeft nu vier punten. Dat zijn evenveel als Breda, dat zondag met 4-2 verloor van Huizen. Omdat Breda nog geen wedstrijd won, staan zij nu onderaan. Wevers: ‘Dat verandert niets, je moet het gevoel vasthouden met elkaar. Daar ging het altijd al om, dat verandert niet met één wedstrijd.’
Verbazing bij Isa Bosgraaf over haar gele kaart. Foto: Rob Römer.
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.