Het lukt KZ maar niet om te winnen. ‘Die punten komen zeker’

Met lachende gezichten liepen de speelsters van Klein Zwitserland zondagmiddag hun ereronde. Alsof ze zojuist de eerste overwinning van het seizoen hadden binnengesleept. Toegegeven: dankzij hun late gelijkmaker, vijf minuten voor tijd, hielden de Haagse vrouwen in ieder geval een punt over aan het duel tegen Push. Maar met het vijfde gelijkspel van het seizoen is het nog altijd wachten op de eerste zege voor de hekkensluiter van de Promotieklasse.

Het verhaal van KZ is bekend. Vorig jaar degradeerde de gerenommeerde club uit Den Haag roemloos uit de Hoofdklasse. Slechts een paar speelsters bleven. De rest koos voor een doorstart elders of zette een punt achter de hockeyloopbaan. Het was dus een kwestie van uitzwaaien en helemaal opnieuw beginnen. Slechts vijf speelsters bleven over bij de Steenbokken.

Een van hen is Meike Tjaberinga. Dit seizoen draagt de middenvelder, bezig aan haar vierde seizoen bij KZ, voor het eerst de aanvoerdersband. Aan niets was na het gelijkspel tegen Push te merken dat Tjaberinga baalde van de zoveelste puntenverlies van haar ploeg, die nog altijd laatste staat in de Promotieklasse.

‘We zijn inderdaad heel blij met het gelijkspel. Zeker als je met 2-0 achterstaat en je dan zo terugknokt, kan je daar alleen maar trots op zijn. We lieten ons niet van ons stuk brengen. Het laat zien dat we op de goede weg zijn.’

Jip Blaas (midden) springt een gat in de lucht na haar 2-2 vijf minuten voor tijd. Foto: Rogier Balk

Geen gevit

Tjaberinga is met haar 26 jaar een van de ervaren speelsters uit de selectie. Naast de arts-onderzoeker bleef ook keepster Anna-Louise Nijdam, die zondag goud waard was voor haar ploeg met een paar handenvol reddingen. Drijvende kracht in de selectie is naast Tjaberinga en Nijdam ook de van HDM overgekomen Jip Blaas, tegen Push bovendien goed voor twee goals.

Tjaberinga: ‘We zijn niet alleen een heel nieuw, maar ook jong team. Veel speelsters komen rechtstreeks uit de jeugd en moeten wennen aan het niveau in de Promotieklasse. Het heeft tijd nodig om ons als team te vormen. Steeds meer puzzelstukjes vallen op zijn plek. We raken beter op elkaar ingespeeld. Hoe we met elkaar communiceren. Dat we daarin in korte tijd grote stappen zetten, dat stimuleert.’

KZ-keepster Anna-Louise Nijdam was zondag goud waard voor KZ. Foto: Rogier Balk

Potentie

Dat KZ nog geen wedstrijd won in de afgelopen negen wedstrijden drukt niet zwaar op haar ploeg volgens Tjaberinga. ‘We zijn allemaal bloedfanatiek en verliezen is niet leuk, maar we raken niet in een negatieve spiraal. We zien dat er veel potentie in het team zit en dat het steeds beter gaat. Er zit vertrouwen in de ploeg. Op elkaar vitten, is er niet bij. We kijken eerder naar onszelf dan naar de ander. Met de lijn die we nu te pakken hebben, ben ik er zeker van dat de winst snel komt.’

Die winst is ook hard nodig om in het spoor van de concurrentie te blijven. Nummer elf Leonidas heeft twee punten voorsprong op de Steenbokken, maar wel nog een – aanstaande donderdag te spelen – inhaalwedstrijd tegen Leiden tegoed. Groningen, vorig jaar koploper bij het ingaan van de winterstop, staat met één punt meer dan Leonidas tiende op de ranglijst. En al is het een nieuw team: in de veilige top negen belanden, is wel het minste wat van een club als Klein Zwitserland mag worden verwacht.

Zorgen om de laatste plek heeft Tjaberinga met het einde van de eerste seizoenshelft in zicht in ieder geval niet. ‘Het ligt dichtbij elkaar in deze competitie. Als we twee wedstrijden winnen, zijn we uit de gevarenzone. Met de lijn die we nu te pakken hebben, ben ik ervan overtuigd dat dat snel gebeurt. Een plek in de top drie gaat lastig worden, maar eindigen in de middenmoot is zeker haalbaar. Teams als Leonidas, Victoria en Push kunnen we voorbij. Onze eindklassering? Zet ons maar aan de onderkant van het linkerrijtje.’