Huberts weet hoe Laren nu wel een stabiele hoofdklasser kan worden

Grace Huberts maakte de hoogtijdagen mee bij Laren. Was teamgenoot van onder meer Naomi van As, Kim Lammers en Joyce Sombroek. Speelde in 2015 nog play-offs om het landskampioenschap. Vertrok daarna, maar is na acht jaar terug bij haar oude club. En met een goal en een assist tegen Oranje-Rood (2-2) hielp ze Laren aan een punt en houdt zo de hoofdklasseambities van de ploeg in leven.

Oranje-Rood tegen Laren. Een affiche dat zich jaren afspeelde op het hoogste niveau. Ploegen die tussen 2014 en 2019 stuivertje wisselden voor een plek in de play-offs. En waar bij beide clubs het verval groot was. Laren degradeerde in seizoen 2020-2021, Oranje-Rood volgde een seizoen later.

De gevallen topclubs hielden elkaar tijdens het treffen in de Promotieklasse zondagmiddag in evenwicht (2-2). Een resultaat waar vooral Laren zich wel in kon vinden. De bezoekers hadden de beste start en kwamen op een 2-0 voorsprong, maar het was Oranje-Rood dat in het slot de meeste kans maakte op de driepunter.

De ervaring van Huberts

‘Ik ben tevreden over vandaag’, blikt Huberts terug. De aanvaller van Laren tipte de 0-1 binnen en bediende niet veel later middenvelder Coco Ankum op fijne wijze. Zij pushte de 0-2 in de touwen. Oranje-Rood kwam in het derde kwart terug via Janneke van de Venne en Carmen Victoria, maar toch is Huberts blij met een punt: ‘Ik ben trots op mijn ploeg. Ze zijn jong, maar we draaien steeds beter. Punten afpakken van de koploper is natuurlijk lekker.’

Grace Huberts. Foto: Joris Verwijst/Orange Pictures

De spits is ervaren. Kwam na de jeugd bij Laren en een jaar in het vaandelteam uit voor Huizen – waarmee ze naar de Hoofdklasse promoveerde – en sloot later aan bij HDM (één seizoen) en HIC (vier seizoenen). Eigenlijk wilde ze vorige zomer stoppen. Haar hernia speelde parten. Daar had ze zich eigenlijk al bij neergelegd, tot het telefoontje van Laren-coach Steven van Tijn. Haar coach toen ze nog in de A-jeugd van de club uit het Gooi speelde. Op zijn verzoek kon Huberts niet anders dan toezeggen. ‘We hebben een modus gevonden wat betreft mijn blessure. Ik zou er eerst op invalbasis zijn, maar ik sta er inmiddels wel vaker.’

De lessen van Kim Lammers

En dat komt goed van pas. Huberts weet als geen ander wat er nodig is om bij de top aan te haken. ‘Kim Lammers zette vroeger bijvoorbeeld perfect de press uit. Daar had ik als jonge spits veel aan. Dat was superleerzaam. Ik merk dat ik de ervaringen van toen, nu meeneem. Zulke dingen wil ik mijn teamgenoten overdragen.’

Grace Huberts in het seizoen 2014-2015. Foto: Koen Suyk

Want natuurlijk heeft ook dit Laren ambities. ‘Je kunt de selectie van toen niet met nu vergelijken. Toen draaiden we op internationals. Op hele grote namen. Nu staan er een hoop jonkies. Maar wel getalenteerde jonkies. Destijds was de kloof tussen jong en oud erg groot. Ontbrak het aan doorgroei. Er was heel veel ervaring, maar alles wat eronder zat was minder. Dat is nu veel meer in balans. Het niveau gaat geleidelijker omhoog.’

Jong en gebalanceerd dus. Maar wat zijn dan precies die ambities? ‘We willen bovenin eindigen en binnen drie jaar promoveren. Daar gaan we voor. Ik wil graag voor die top drie gaan. Dat wil het hele team. Die ambitie gaan we nu voorzichtig uitspreken.’

Ze vervolgt haar weg in de catacombe van Oranje-Rood. Tot ze hoort wat de andere uitslagen zijn. Groningen gelijk (2-2 tegen Almere), HIC verloren (0-1 tegen HBS). ‘Dan is het extra zonde dat we de voorsprong uit handen hebben gegeven. Winst was nog lekkerder geweest. Maar je ziet, het ligt zo dicht bij elkaar. De top drie is echt haalbaar.’