Kastrop (Schaerweijde): ‘Meer dan ooit vechten we voor elkaar’

Ze leefden er jarenlang naartoe: promoveren naar de Promotieklasse. Vorig seizoen lukte dat eindelijk. Maar de vrouwen van Schaerweijde staan er met de elfde plek op de ranglijst halverwege het seizoen matig voor. Toch is van een bedrukte stemming allerminst sprake, meent spits Vivienne Kastrop. ‘Meer dan ooit vechten we voor elkaar.’

Anders dan de mannen maakte Schaerweijde Dames 1 dit seizoen haar debuut in de Promotieklasse. Het team bleef min of meer intact, maar van Ring Pass kwam Sjoerd Woelders over als nieuwe coach. Dat heeft wat met de ploeg gedaan, vertelt Kastrop een week voor de aftrap van de tweede seizoenshelft. ‘We voelen ons relaxter, spelen met de kop omhoog en Sjoerd heeft een bepaalde vechtlust in ons aangewakkerd. Je dag niet hebben en toch gelijkspelen of zelfs winnen is er niet meer bij in de Promotieklasse. Het moet harder en scherper, dat beseffen we dondersgoed. Met één hand verdedigen, wordt bijvoorbeeld direct afgestraft. En je krijgt geen twintig kansen, maar drie. Je moet dus leveren, anders verlies je.’

En dus werd het trainingsvolume opgeschroefd naar drie keer twee uur per week. Ook speelt het team met hartslagmeters en wordt de fitheid dus nauwkeurig gemonitord. Het leverde tot nu toe acht punten op. Dikke verliespartijen bleven eveneens uit, maar toch moet je bijna helemaal naar beneden op de ranking scrollen om Schaerweijde terug te vinden. Alleen hekkensluiter MOP doet het met vijf punten tot nu toe op papier minder goed.

Kastrop maakt zich er nog niet heel druk om. ‘Anders dan sommige anderen uit het team ben ik echt wel met de ranglijst bezig. Natuurlijk wil ik liever dat we hoger staan, maar tegelijkertijd is het verschil met nummer zeven Victoria maar zes punten. Het seizoen is dus echt nog lang niet gespeeld.’

Schaerweijde Dames 1 (met Kastrop als vierde van linksonder) bereidde zich onder andere in Málaga voor op de tweede seizoenshelft

Van grote uitblinkers moet haar team het volgens de Utrechtse niet hebben. ‘We hebben met Rixt van de Wal een goede corner in huis. Verder steekt er niemand met kop en schouders bovenuit. Wel zijn we hecht. Zonder sterke jeugd hebben we het ook met elkaar te doen. Met drie meiden die net terug zijn van een zware kruisbandblessure en we dus lang hebben moeten missen, was en is dat wel eens een uitdaging. Maar ook al verliezen we nu veel, we gaan er niet dik af en spelen met steeds meer durf en overtuiging. We moeten ook wel als we ons willen handhaven. En dat willen we. Degraderen naar de Overgangsklasse zou heel erg zijn na alle moeite die we in het promoveren hebben gestoken.’

Eindelijk in de Promotieklasse

Voor Kastrop zelf is spelen op dit niveau ook een langgekoesterde wens. De 25-jarige aanvalster begon bij Houten en stapte in het laatste jaar van haar jeugd over naar Laren. Doorstromen naar het eerste damesteam, dat na de degradatie uit de Hoofdklasse bijna volledig leeggelopen was, lag in het verschiet, maar ging uiteindelijk niet door. ‘Het mogen meetrainen liep al stroef. Jammer, want ik was dolgraag gebleven. Maar in die onrust koos ik toch eieren voor mijn geld.’

Kastrop klopte bij overgangsklasser Gooische aan, om het na één volledig en twee covid-seizoenen bij toen promotieklasser Huizen te proberen. Het was geen gelukkig huwelijk. Kastrop: ‘Laten we het erop houden dat ik er in de groep niet op mijn plek was. Ik speelde nauwelijks en ging met lood in mijn schoenen naar de trainingen. Ik stopte in oktober om het seizoen af te maken bij Naarden Dames 2. Daarna stapte ik naar Schaerweijde over.’

Dat is nu tweeënhalf jaar geleden. ‘Ik kwam toen precies halverwege het traject richting Promotieklasse binnen. In mijn eerste jaar speelden we play-offs, maar verloren we die terecht. Vorig jaar lukte het wel. Het is gaaf om nu echt Promotieklasse te spelen. Ik ga bovendien altijd met plezier naar de club. Mijn liefde voor het hockey heb ik bij Naarden en hier al snel helemaal teruggevonden.’

Winters uitstapje naar Laren

Toch maakte Kastrop deze winter een uitstapje naar haar oude club Laren. Daarmee handhaafde ze zich in de Hoofdklasse Zaal. ‘Met Schaerweijde spelen we Topklasse en al jaren tegen dezelfde teams, waaronder Gooische en Huizen. Kom ik mijn oud-teamgenoten weer tegen. Bovendien gaat het er bij ons vrijblijvend aan toe, terwijl ik het als technische speelster juist ontzettend leuk vind om te zaalhockeyen. Nou, die wens om veel en serieus te zaalhockeyen is bij Laren wel vervuld. Ik kwam er in een warm bad terecht, heb hard en veel getraind en volle bak meegedraaid. Dat ik dat met mijn eigen kwaliteiten heb afgedwongen, geeft rust en vertrouwen. Vertrouwen dat ik het op het veld bij Schaerweijde ook kan laten zien. Dat ik meer ballen mag opeisen, juist nu ik als spits veel minder ballen krijg dan vorig seizoen.’

Vivienne Kastrop (midden) handhaafde zich afgelopen winter met Laren in de Hoofdklasse Zaal. Foto: Rob Römer

Tegen mede-promovendus Were Di krijgen Kastrop, tot nu toe goed voor drie doelpunten, en haar teamgenoten bij de hervatting van de competitie aanstaande zondag meteen een uitgelezen kans om hun geleerde lessen van de afgelopen maanden in de praktijk te brengen. Wat zijn jullie mega ontspannen en helpen jullie elkaar in het veld, horen we van buitenaf de laatste tijd steeds vaker. Dat zegt genoeg volgens mij.’