Niemand baalt bij Push: ‘Nooit ambitie gehad om te promoveren’

‘De play-offs spelen was al een cadeautje’, vertelt Push-coach Pim Houben. Daarmee heeft de Brabantse eindverantwoordelijke niets te veel gezegd. In een tweeluik met Rotterdam verloor zijn ploeg uiteindelijk twee keer met 0-2, maar dat doet in Breda absoluut geen pijn. 

Op het terras grenzend aan het clubhuis van Push leek het vlak na afloop van het duel met Rotterdam even of de Bredase dames kampioen geworden waren. Of toch plots gepromoveerd. Dat het helemaal geen 0-2 geworden was, maar dat Push voor een weergaloze stunt gezorgd had. Een voor een scandeerde de Brabantse speaker de namen van de meiden uit de selectie. Waar eenieder inmiddels voorzien was van een grote bloem. Het feest op het terras was compleet toen de groene wedstrijdtenues ingeruild waren voor zwarte ‘kampioensshirtjes’. 

Uit alles bleek: de club was apetrots op de prestatie van de dames. Ook al werd er twee keer verloren en kan er door promotie een streep. Maar daar was niemand echt rouwig om. Van echt verdriet en tranen was dan ook geen sprake. Natuurlijk. Iedere wedstrijd die je speelt wil je winnen, maar in Breda is niemand bedroefd om het feit dat Push komend seizoen weer in de Promotieklasse speelt. 

Met bravoure spelen was goed genoeg

Ook coach Pim Houben niet. Hij is net als het Brabantse publiek enorm trots. ‘We waren dit seizoen een van de acht middenmoters. Dat we überhaupt play-offs mochten spelen, maakte me al tevreden. Dat was echt een cadeautje. En het was super’, vertelt hij. ‘We hebben het twee wedstrijden goed gedaan. Met bravoure. We bleven gas geven en speelden zonder angst. Dat was ons doel en dat is gelukt.’

Foto: Willem Vernes

We hebben nooit de ambitie gehad om te promoveren. Dat we volgend jaar weer in de Promotieklasse spelen, is natuurlijk helemaal prima.

Push kon niet voorkomen dat Rotterdam al na acht minuten op een 0-1 voorsprong kwam. Daarvoor had de ploeg van coach Brian Vervoort al drie strafcorners versierd. Het was de 18-jarige jeugdspeelster Bobbi Dijk die het eerste doelpunt knap binnen tikte. En de situatie voor Push zo wel behoorlijk uitzichtloos maakte. 

‘Tijdens de eerste wedstrijd met Rotterdam kwamen we meer aan hockeyen toe’, vertelt Houben. ‘Ze hebben vandaag dingen nog slimmer gedaan. Er nog beter voor gezorgd om ons niet in onze kracht te laten komen. Ze hebben het heel serieus aangepakt’, complimenteert de Brabander zijn tegenstander. ‘Ik hoopte dat we de eerste goal konden maken. Dan was het echt nog spannend geworden. Maar dat mislukte’, vertelt hij. ‘Na de 0-1 was het schroom er bij Rotterdam echt af. Kunnen ze elkaar ineens wel heel makkelijk vinden. En dan is er gewoon een niveauverschil. Dus daar hoeven we ook niet moeilijk over te doen.’

‘Hebben nooit de ambitie gehad om te promoveren’

Rotterdam benutte uiteindelijk in het vierde kwart de negende (!) strafcorner van de wedstrijd. Amber van den Dijssel frommelde van dichtbij het tweede doelpunt binnen. Daarmee was het helemaal over en sluiten voor Push en kon Rotterdam zich opmaken voor nog een jaar in de Hoofdklasse. 

Foto: Willem Vernes

Weer een seizoen in de Promotieklasse is prima

‘We hebben nooit de ambitie gehad om te promoveren’, is Houben eerlijk. ‘Maar play-offs spelen, leek ons wel heel vet. En natuurlijk:  áls je er dan staat, dan wil je het liefst winnen’, vertelt hij. Maar hij heeft vrede met het resultaat. ‘Dat we volgend jaar weer in de Promotieklasse spelen, is helemaal prima.’

Twee seizoenen geleden promoveerde Push uit de Overgangsklasse. In het eerste seizoen in de Promotieklasse kwam het tijdens de laatste speelronde een doelpunt te kort voor deelname aan de play-offs. Dit seizoen lukte het wel. Maar ook ternauwernood. ‘We hadden tijdens de laatste speelronde ook nog zevende kunnen worden. Dat was niet eens gek geweest. Dus we praten komend seizoen ook niet over play-offs. Of promoveren. Ik wil voor het linkerrijtje gaan. We zijn gewoon één van de twaalf. Maar met deze ervaring op zak, mag je zeker mikken op de top-6. Of er dan wel of geen bonus is, zien we dan wel weer.’