PK-surprise Push: ‘Maken grappen over boeken van vakanties’

Als frisse nieuwkomer startten de dames van Push dit seizoen in de Promotieklasse. ‘Eruit flikkeren’ was volgens coach Pim Houben niet nodig. Zes wedstrijden voor het einde van de competitie blijkt hij meer dan gelijk te hebben. Sterker nog, de ploeg uit Breda staat momenteel derde. Een plek die uiteindelijk een ticket voor de play-offs oplevert.

Brit Voss gaat al heel wat jaren mee bij het vrouwelijke vlaggenschip van Push. Inmiddels is de middenvelder bezig aan haar tiende seizoen. ‘Ik heb onszelf nooit als promovendus gezien. Door covid zijn we drie jaar in de Overgangsklasse blijven hangen, maar we horen in deze competitie thuis.’

Houben onderschijft de woorden van Voss, maar is toch positief verrast over hoe goed zijn team presteert. ‘Ik verwachtte niet dat we het lelijke eendje van de Promotieklasse zouden worden, maar in de praktijk zijn we zelfs nog beter dan ik aan het begin van het seizoen dacht. Bovendien groeit ons niveau. In de eerste wedstrijden liepen we nog wel eens tegen onnodig puntenverlies aan. Dan stonden we voor, namen we veel risico om de voorsprong uit te bouwen en verloren we in het laatste kwart uiteindelijk alsnog. Waar je in de Overgangsklasse wegkomt met een foutje, worden die in de Promotieklasse genadeloos afgestraft. We zijn er bewust mee aan de slag gegaan om in dat soort fases behoudender te zijn. Daarmee trekken we wedstrijden nu wel over de streep.’

Brit Voss is de absolute routinier bij de dames van Push. Foto: Bonnette van Zuijlen

Op elkaar ingespeeld

Met een zege op onder andere runner-up Groningen (1-0) en een gelijkspel tegen koploper Oranje-Rood (1-1) doet Push voorlopig niet onder voor de hoogst geklasseerde ploegen. Houben heeft wel een verklaring voor het succes van zijn ploeg. ‘Het belangrijkste is dat we een op elkaar ingespeeld team hebben. De afgelopen twee jaar zijn er tien speelsters uit de eigen jeugd bijgekomen. We gooien hen voor de leeuwen en dat pakken ze goed op. Speelsters van buitenaf, zoals Lauren Logush (keepster, red.) en Lobke van Nistelrooij, matchen bovendien perfect. Daarbij is er een aantal routiniers dat voor de balans en volwassen keuzes in het veld zorgt.’

Voss beaamt de woorden van haar coach. ‘De jongere speelsters schuiven op natuurlijke wijze door vanuit de jeugd naar Dames 1. Vaak trainen ze al minstens een jaar mee. Een voorbeeld is Nina Gabriels. Ze is pas negentien jaar, maar speelt nu al hele wedstrijden steady op het middenveld.’

Met de zusjes Pien en Puk Holleman en Fabienne Elshout behoort Voss uiteraard tot de routiniers binnen de selectie. Voss: ‘Ik ben niet de snelste, maar heb wel tactisch inzicht. Ik stuur medespeelsters aan en ben kritisch. Soms zelfs misschien iets té.’

Houben is maar wat blij met Voss haar ervaring in en buiten het veld. ‘Als hockeyster is Brit een creatieve denker, die altijd een paar stappen vooruit loopt. Ze ziet de openingen en komt er vaak verrassend uit. Daarbij kennen we elkaar goed. Ze is een tactisch verlengstuk. Ook kijkt ze altijd waar het beter kan, ook op trainingen. Dat kritische in haar kan ik dus juist waarderen.’

Pim Houben heeft met Voss een tactisch verlengstuk in het veld. Foto: Erwin Goossens/Orange Pictures

Geen berg geld

Met een groep die grotendeels uit kinderen van de club bestaat, lonken de play-offs voor de Bredase ploeg. Stiekem vooruitkijken naar het einde van het seizoen durft Houben wel. ‘Natuurlijk willen we zo hoog mogelijk eindigen. We grappen met elkaar dat we nog maar geen vakantie boeken. Tegelijkertijd zijn we realistisch. In de komende wedstrijden spelen we nog tegen alle andere ploegen uit de top vijf. Bovendien is het vooral onze ambitie om in de komende jaren de bovenste plekken van de ranglijst aan te vallen. In de Hoofdklasse hebben we nu niets te zoeken. We moeten het hebben van onze jeugdopleiding en plezier in het veld. Om je op het hoogste niveau te handhaven, heb je een berg geld nodig. En dan nog ben je niet veilig.’

Voss is het met haar coach eens. ‘Ik heb één jaar Hoofdklasse gespeeld (seizoen 2015-2016, red.). Volgens mij hebben we toen alle negatieve records verbroken, met de meeste tegendoelpunten ooit. Als club zijn we ambitieus, maar voor nu horen we thuis in de Promotieklasse. Een groep van zo’n negen jonge speelsters is over een paar jaar waanzinnig goed. Tegen die tijd zijn de kaarten misschien heel anders geschud.’