Haantjes weet dat OR terugkeert als vechtmachine in de Hoofdklasse

‘Vorig jaar hadden we een heel ander gesprek’, zijn de eerste woorden van Rob Haantjes wanneer hij de pers te woord staat, na het behalen van het kampioenschap met Oranje-Rood in de Promotieklasse. Toch staat hij er hetzelfde bij als vorig jaar mei: geëmotioneerd en vol ongeloof. 

Zeiknat liep hij het clubhuis van Oranje-Rood binnen. Dat kwam door de slotminuten van het duel met Push (3-2 zege), waarin het zonnige Eindhoven even in een plek des onheils veranderde. Onweer, bliksem en stromende regen. Omstandigheden waarin je liever geen kampioenschap viert. Maar hoewel je hem ongeveer uit kon wringen, bleef Haantjes maar lachen. 

Hij had het geflikt. Gevoelsmens Haantjes. De Eindhovenaar werd eind oktober 2021 naar voren geschoven nadat coach Stefan Duyf na slechte resultaten ontslagen werd. Het lukte de Brabander om de twaalfde plek van de competitie dat competitiejaar over te dragen aan Victoria, maar in de play-outs tegen Tilburg ging het alsnog mis. Oranje-Rood degradeerde naar de Promotieklasse, maar Haantjes bleef. 

‘Leegloop hakt er mentaal verschrikkelijk in’

En met succes. Binnen een jaar keert Oranje-Rood terug op het hoogste niveau. Terwijl maar zes speelsters (Kim Hendrix, Lisa Scheerlinck, Floor Hoogers, Janneke van de Venne, Vivienne Peters en Carmen Victoria) in de huidige groep de malaise van een jaar eerder meemaakten. ‘Ik heb zoveel respect voor die meiden’, reageert Haantjes, terwijl zijn stem ervan trilt. ‘Zij hebben voor de basis en het fundament gezorgd. Dat is enorm knap. Zo’n leegloop hakt er mentaal gewoon verschrikkelijk in.’

Rob Haantjes. Foto: Willem Vernes

Zo hard, dat de ploeg er in de voorbereiding en tijdens het begin van het seizoen nog behoorlijk last van had. Maar langzaam viel alles op zijn plek. ‘We hebben sinds 3 oktober niks meer verloren. We hadden toen de stijgende lijn te pakken. Die zakte weer even weg, toen Thirsa Kho besloot te stoppen. We moesten invulling vinden voor de midden-midden positie en de strafcorner. Dat los je niet zomaar op. In de winterstop vonden we onze balans terug. En toen hebben we samen besproken dat we de besten zijn en daar voor moeten gaan.’

Haantjes maakte er een vechtmachine van 

Na de winter won Oranje-Rood acht van zijn negen duels. Alleen tegen Laren (2-2) werd gelijkgespeeld. ‘De grootste winst is dat de groep heeft geleerd om zich terug te knokken. Terugkomen uit moeilijke situaties. Vertrouwen hebben dat ze dingen om kunnen draaien. De tweede helft is altijd van ons geweest. En dat zijn dingen die we volgend seizoen hard nodig zullen hebben.’

Oranje-Rood is mentaal dus behoorlijk weerbaar. Veel weerbaarder dan een jaar eerder. Zogenoemde knok-wedstrijden werden toen eigenlijk standaard verloren. Terwijl de betere hockeyers vaak aan Eindhovense zijde stonden. ‘Strijd en passie, dat ontbrak. Maar we hebben er in een jaar tijd een vechtmachine van gemaakt. En toevallig nog eentje die ook heel goed kan hockeyen. We spelen vanuit ons hart. Dat vind ik bijzonder om te zien.’

Foto: Willem Vernes

Maar hoe blijf je in de Hoofdklasse? 

Elementen die volgend seizoen in de Hoofdklasse ook hard nodig zullen zijn. Want in een olympisch jaar kom je niet zomaar aan (buitenlandse) versterkingen. De ploeg uit Eindhoven moet het dus vooral met de eigen krachten doen. ‘De groep kijkt het meest uit naar spelen tegen SCHC, Amsterdam of Den Bosch. Hockeyen tegen de besten. En daar beter van worden. Zo hebben we onze weg naar de Hoofdklasse gevonden. Dat gaan we dan ook met een groot gedeelte van deze groep doen. Zij hebben de basis gelegd in cultuur, in hoe je met elkaar omgaat en hoe hard je voor elkaar werkt. Het eerste jaar moeten we samen overleven.’

Maar Haantjes is niet gek. Weet dat hij natuurlijk versterkingen nodig heeft. En ontkent ook niet dat de gesprekken al lopen. Niet alleen met buitenlandse versterkingen, maar ook met zijn talenten, die interesse krijgen van hoger geklasseerde clubs. ‘Er is nog niks rond, maar ik wil op iedere linie een versterking, zodat we wat breder in onze selectie zitten. Iets meer body krijgen. Dat hebben we straks wel echt nodig. We gaan kijken wat op ons afkomt. Alleen de afgelopen week heb ik al best wat telefoontjes gehad.’

Hij kan in ieder geval niet wachten. Hij is terug waar ze volgens hem thuishoren. Op het hoogste niveau. De perfecte reactie op die oh-zo pijnlijke degradatie. ‘Ik kan mijn gevoel maar op een manier opschrijven: pay-back time.’