De reis van Xenios: van woonwagenpark naar villawijk

Hij is niet zomaar een ervaren hockeyer. Noem hem gerust een super-routinier. Jan van den Berg van Saparoea (33 jaar) keept al zestien seizoenen in heren 1 van Xenios. Begonnen in de Derde Klasse speelt hij met zijn ploeg voor het eerst in de clubhistorie op het op één na hoogste niveau van Nederland. ‘We zijn écht een vriendenteam. Maar wel eentje met ambities.’

Natuurlijk waren ze teleurgesteld na hun 0-3 verlies tegen Gooische afgelopen zondag. Xenios creëerde kansen, maar verzilverde geen van de zeven strafcorners. Na de 0-2 leek de ploeg van coach Basten Pels terug in de wedstrijd te komen, maar de scheidsrechters keurden de aansluitingstreffer in tweede instantie alsnog af. Tot overmaat van ramp maakte er Gooische in de laatste minuten ook nog eens 0-3 van.

Zo heeft de promovendus uit Amsterdam-West na twee wedstrijden als enige ploeg uit de Promotieklasse nog geen punten.

‘We moeten nog even wennen aan het cirkelspel in de Promotieklasse’, concludeerde Van den Berg van Saparoea kort na de wedstrijd. ‘De tegenstanders zijn net wat sterker en sneller, ook in hun handelingen. Wij kunnen best goed hockeyen, maar daar heb je niks aan als je de kansen niet benut.’

Ontluistering bij Xenios-coach Basten Pels tijdens de wedstrijd tegen Gooische. Foto: Bart Scheulderman

Vier niveaus hoger

Toch kon Van den Berg van Saparoea een glimlach niet onderdrukken. De keeper genoot zichtbaar van het optreden in de Promotieklasse. Niet gek, gezien de weg die hij met Xenios bewandelde. Als clubman in hart en nieren klom hij sinds 2007 op van Derde Klasse tot – sinds dit seizoen – de Promotieklasse. Vier niveaus hoger dus.

‘Ik heb ooit uitgesproken dat ik met dit team Overgangsklasse wilde spelen. Dat was toen de Promotieklasse nog niet bestond. Ik vind het fantastisch om dit nu mee te maken. De energie die we geven, het niveau van het hockey, het publiek dat zo achter ons staat. Dat geeft een kick.’

Maximaal twee van buitenaf

Volgens Van den Berg van Saparoea is het geen toeval dat Xenios zich zo omhoog heeft gewerkt. ‘Vanaf 2008 heeft de club ingezet op spelen op een zo hoog mogelijk niveau voor dames en heren 1. Er is een technisch directeur aangesteld met meer verstand van hockey en we kregen grotere namen in de hockeywereld als coaches, zoals Rob Bianchi en André Morees.’

‘Als jongens A1 waren we destijds goed, waardoor we met z’n allen naar heren 1 werden overgezet’, vervolgde de routinier. ‘We hadden talent, maar ook de drive om als vrienden zo goed mogelijk te presteren. Inmiddels ben ik de enige overgeblevene van die generatie, maar van dat team hebben er nog acht in de Overgangsklasse gespeeld.’

Ondanks de strijdlust van Xenios verloor het zondagmiddag met 0-3 van Gooische. Foto: Bart Scheulderman

Waar andere clubs hun versterkingen vaak van buitenaf halen, is daar bij Xenios geen sprake van. Van den Berg van Saparoea: ‘Sterker nog, we mogen per jaar maximaal twee spelers van buitenaf aan de selectie toevoegen. De rest moet uit de jeugd komen. Dat is zeker geen straf. Zo hebben we er dit jaar Sebastian van der Hoeven bij gekregen. Die heeft nog in het Nederlands Onder-16 gezeten, dus hij kan echt wel hockeyen. Dertien spelers uit het huidige team speelden nooit ergens anders dan bij Xenios. En degenen die van buitenaf komen, zitten hier vaak al meer dan vijf jaar. Je kan dus wel stellen dat we een hechte groep zijn.’

Wennen zonder woonwagens

De (nieuwe) accommodatie van Xenios is een om een ringetje doorheen te halen. De vereniging beschikt over maar liefst vijf gloednieuwe watervelden en een modern, ruim clubhuis met nette kleedkamers, veel glas en een perfect uitzicht op het hoofdveld. De stenen trappen daar naartoe doen tevens dienst als tribune.

Van den Berg van Saparoea: ‘We zaten eerst op een terrein naast een woonwagenkamp. Het nieuwe complex, vijfhonderd meter verderop, ligt naast een villawijk. Dat is ook voor ons wel even wennen.  Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg, is toch wel het motto dat hier leeft. Tegelijkertijd is het heel gaaf om te zien hoe de club is gegroeid. Niet alleen qua leden (momenteel zo’n 1.300), maar ook wat betreft faciliteiten en ondersteuning.’

Dames 1 speelt nu nog Overgangsklasse, maar volgt een soortgelijk traject als Heren 1 van Xenios. ‘Zij komen vanuit de Vierde Klasse, dus wat dat betreft staan we op gelijke hoogte. Voor ons is het nu zaak om ons te handhaven. De potentie en de wil zijn er, maar we moeten natuurlijk wel punten gaan pakken. En al zijn we een vriendenteam; ik weet zeker dat we ook de kwaliteiten hebben om op dit niveau mee te kunnen.’


Wat vind jij? Praat mee...